"อาร์มี่ค่ะ อายุ 19 ปี รบกวนด้วยนะคะ" ฉันวิ่งเข้าสมัครออดิชั่นตลอด...และ...ก็ไม่ผ่านตลอด คือขอโทษนะถ้ารูปร่างฉันมันจะเป็นอย่างนี้"ไปเป็นนักแสดงดีกว่ามั้ย?""อายุ 19 เหรอ?... อืม... เริ่มช้าไปนะ..." ร้องเพลงฉันพอจะเชื่อมั่นในตัวเองอยู่หรอกนะแต่งเพลงเองก็ได้แต่ว่าเรื่องเต้นเนี่ยจะมีค่ายไหนมาหิ้วเด็กไ...

ยุนกิย้ายโรงเรียน..เหมือนเค้าจะไปเป็นนักร้องนะ...จริง ๆ ด้วย... ตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วที่เราสองคนดีดเปียโนด้วยกันบ่อย ๆแต่ว่า...แล้วยุนกิคนนั้นล่ะ? ฉันหัวเราะออกมาเบา ๆ แต่ว่า...ทำไมกันนะ... ในวันที่ไม่มียุนกิ ฉันเริ่มที่จะกลับมานอนไม่ได้เหมือนเดิม ฉันมีเรื่องที่อยากจะคุยกับอาร์มี่จัง...คุณแม่ของยุนกิขอ...

เพราะยุนกิทำให้ตอนนี้ฉันสามารถนอนหลับได้แล้ว ถึงแม้ครอบครัวเราทั้งสองจะเริ่มเข้าใจผิดคิดว่าพวกเราสองคนคบกันก็เถอะยุนกิเคยพูดไว้ว่า ถ้ามันยุ่งยากนัก ไม่ต้องตอบปฏิเสธไปก็ไม่เห็นเป็นไรนิเพราะงั้นถึงไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธออกไป ในตอนที่ฉันเริ่มนอนคนเดียวได้แล้ว จู่ ๆ ยุนกิก็... หายไปจากสายตาของฉัน...

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นผ่านมา 1 เดือนพี่สาวและครอบครัวก็ย้ายออกจากบ้านไปเพื่อเด็กที่จะเกิดมามองดูโลกในอนาคตข้างหน้าพี่เลยตั้งใจว่าจะสร้างสิ่งที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นครอบครัว ฉันถูกพี่สาวให้ลองไปเที่ยวบ้านหลังใหม่หลายต่อหลายครั้งแต่ฉันก็ปฏิเสธพี่เรื่อยมา...ไปหาได้ที่ไหนกันล่ะ... ยุนกิเองก็เหมือนกันเ...

ฉันเล่าทุกอย่างให้ยุนกิฟัง ความละอายใจก่อเกิดในตัวฉัน ฉันเล่าจนจบ... ฉันไม่รู้ว่าเรื่องราวของฉันมันดึงดูดใจเขาหรือเปล่า แต่เขาก็นิ่งเงียบฟังฉันตั้งแต่ต้นจนจบ... พอฉันเล่าจบลง ยุนกิก็... เขากอดฉัน... เขากอดฉันอย่างอ่อนโยน ยุนกิ : ทั้งหมดนี้ให้เป็นหน้าที่ฉันเอง... อย่างที่ยุนกิได้บอกไว้ วันนั้นมันก...

คนที่มองเห็นความผิดปกติของฉันในช่วงนี้ก็คือ.. ยุนกิ... คิดไม่ถึงเลยแฮะ... ยุนกิ : เธอ...ช่วงนี้ทำตัวแปลก ๆ นะ “…งั้นเหรอ?” ยุนกิ : เธอผอมลงหรือเปล่า? “ไม่รู้สินะ” ยุนกิ : ในห้องเรียนก็เหมือนกัน ดูเหมือนเธอเหม่อๆ เธอสบายดีมั้ยอ่ะ? มีอะไรปรึกษาฉันได้นะ “อื้อ ขอบคุณ” ประถม ม.ต้น ม.ปลาย เราก...

สมัยที่ฉันเรียนอยู่ชั้น ม.ปลายพี่สาวที่อายุห่างกันของฉันแต่งงาน... และเพราะครอบครัวของเราไม่มีพี่น้องเป็นผู้ชายเลยแฟนพี่ก็เลยเข้ามาอยู่ในฐานะลูกบุญธรรมด้วยแล้วครอบครัวใหม่ก็เพิ่มเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน ถึงจะเรียกว่าลูกบุญธรรมแต่ก็ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วที่ไปหามาสู่กันแบบนี้ฉันเคารพเขาเหมือนพี่ชายจ...

ยุนกิ : ไปส่งหน่อย...ห๊ะ? เสร็จแล้วเหรอ? "ได้" รถจอดที่ประตูทางออกด้านหลังไม่ทันไรหมอนั่นก็พุ่งพรวดเข้ามาในรถแถมพอเข้ามาปุ๊บ ก็บ่นปั๊บ ยุนกิ : ยัยนั่นน่ะ ไม่ได้เรื่องเลยแฮะ เสียงครางน่ารำคาญมาก ฉันไม่มีสมาธิเลย ... อ๋อ เหรอ... เพราะงั้นถึงได้โทรหาฉันเร็วกว่าปกติสินะ ยุนกิ : เธอฟังฉันอยู่มั้ย? ประทา...

ปิ๊งป่องงงงยุนกิ : เข้ามา ?? : ยุนกิคุงงงงงง!!!ยุนกิ : ก่อนอื่นนะ เธอไปอาบน้ำก่อนเหอะ...?? : อื้อ ได้เลย!! ยุนกิ : อาร์มี่ ขากลับด้วยนะ... "ประมาณกี่โมง?"ยุนกิ : อืมมมม ก็น่าจะแล้วแต่เธอคนนั้นอ่ะ เดี๋ยวฉันติดต่อไปและกัน "โอเค งั้นฉันมาส่งแค่นี้นะ..." และนี่ก็คือหน้าที่การงานอีกหนึ่งอย่างของฉัน เป็...

ยุนกิ : วันนี้มีแค่นี้ใช่มั้ย? "อื้อ"ยุนกิ : งั้น...วันนี้รบกวนด้วยนะ ที่ห้องเหมือนเดิมแหละ... "อื้อ" โรงแรม XXXหมายเลขห้อง XXX เขายื่นกระดาษที่เขียนชื่อโรงแรมและหมายเลขห้องมาให้ฉันอีกแล้วเหรอเนี่ย...เพราะเขาเป็นไอดอลถ้าเรื่องซุบซิบรั่วออกไปล่ะก็ ชีวิตจบเห่แน่ ๆ ฉันยังคงทำเหมือนทุกครั้งเวลาเดิมที่...

แทฮยอง : นูนา...เป็นไงบ้างครับ? "อื้อ! ใช้ได้เลย ไม่ว่าจะฟังเมื่อไร เสียงต่ำ ๆ ของแทแทนี่ก็สุดยอดจริงๆ"แทฮยอง : จริงเหรอครับ? เย้!!! จีมิน : มี่นูนานี่ท่าจะชอบเสียงของแทฮยองจริงๆ เลยนะครับ "อื้อ ฉันชอบมากเลย!" "เหมือนเป็นของโปรดเลยล่ะ" "อยากจะฟังเสียงเขาตลอดไปอ่ะ" "แต่ว่าฉันเองก็ชอบการเต้นของจ...

ยุนกิ : เธอพูดไรกับนัมจุน? "ก็แค่เช็คเรื่องเพลงน่ะ"ยุนกิ : ด้วยท่าทางสนิทสนมขนาดนั้น? "ขอโทษ..."ยุนกิ : ฉันพูดหลายครั้งแล้วไม่ใช่หรือไงว่าเธอน่ะ "ของฉัน" "....."ยุนกิ : เข้าใจมั้ย? "อืม..." ช่วงนี้เขาคุมฉันเข้มมากและแน่นอน เราไม่ได้รักกันสำหรับเขาแล้ว ฉันเป็นเพียง.... ยุนกิ : เธอเป็นสัตว์เลี้ยงข...

นัมจุน : มี่จัง ช่วยเช็คนี่ให้หน่อยสิ "ได้ ๆ"นัมจุน : ครั้งนี้ฉันคิดว่ามันเวิร์คนะ "ใช้ได้เลยนะเนี่ย ฉันว่าเอาแบบนี้เลยดีกว่า"นัมจุน : เย้!!! เมื่อวานขอบคุณมากนะ แต่ว่า ยุนกิเป็นคนเรียกใช้เธอใช่มั้ยล่ะ? "ใช่ ก็เรียกทุกครั้งแหละ แต่ไม่เป็นไรหรอก ถูกเรียกออกมาเวลาแบบนั้น จริง ๆ ฝั่งฉันเองก็เต็มใจแ...

"...ว่า?" ยุนกิ : ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่หรือไงว่าให้รับสายฉันภายในเสียงสัญญาณดังแค่ 3 ครั้งเท่านั้น? "นายมีธุระอะไรล่ะ?" ยุนกิ : ช่วยหิ้วไก่สำหรับคน 7 คนมาให้หน่อย เดี๋ยวนี้เลย! "แล้วทำไมไม่ใช่บริการเดลิเวอร์รี่ล่ะ?" ยุนกิ : ว่าไงนะ? "จ้า จ้า เข้าใจแล้วจ้า" โทรศัพท์จากหมอนี่มาทีไร ไม...

ฉันเกลียดเขา ถึงจะถูกเรียกว่าวง K-POP ที่ขึ้นไปจนถึงจุดสูงสุดก็เถอะ แต่ฉันน่ะ รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา... แชร์มันให้ว่อนอินเตอร์เน็ตเลยดีมั้ยนะ? ไม่ได้หรอก... มันอันตรายเกินไป... ถ้าถามว่าทำไม... ก็เพราะว่ามันเป็นเรื่องของบังทันโซนยอนดันน่ะสิ... ...