ยุนกิย้ายโรงเรียน..
เหมือนเค้าจะไปเป็นนักร้องนะ...
จริง ๆ ด้วย... ตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว
ที่เราสองคนดีดเปียโนด้วยกันบ่อย ๆ
แต่ว่า...
แล้วยุนกิคนนั้นล่ะ?
ฉันหัวเราะออกมาเบา ๆ
แต่ว่า...ทำไมกันนะ...
ในวันที่ไม่มียุนกิ ฉันเริ่มที่จะกลับมานอนไม่ได้เหมือนเดิม
ฉันมีเรื่องที่อยากจะคุยกับอาร์มี่จัง...
คุณแม่ของยุนกิขอโทษฉัน...
คุณแม่ของยุนกิไม่ได้ผิดอะไรเลย
และยุนกิเอง ก็ไม่ได้ผิดเช่นกัน
เป็นฉันเองตางหากที่ผิด...
ที่เผลอคิดไปเองว่ายุนกิจะอยู่เคียงข้างฉันตลอดไป...
ในช่วงเวลาที่ฉันเริ่มคุ้นชินกับการไม่มียุนกิ...
ฉันฝัน...
ฝันอันสุดแสนจะประหลาด
ฉันฝันว่า
ฉันได้เป็นนักร้องเหมือนกันกับเขา...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in