ฉันเล่าทุกอย่างให้ยุนกิฟัง
ความละอายใจก่อเกิดในตัวฉัน
ฉันเล่าจนจบ...
ฉันไม่รู้ว่าเรื่องราวของฉันมันดึงดูดใจเขาหรือเปล่า
แต่เขาก็นิ่งเงียบฟังฉันตั้งแต่ต้นจนจบ...

พอฉันเล่าจบลง
ยุนกิก็...
เขากอดฉัน...
เขากอดฉันอย่างอ่อนโยน

ยุนกิ : ทั้งหมดนี้ให้เป็นหน้าที่ฉันเอง...

อย่างที่ยุนกิได้บอกไว้
วันนั้นมันก็ผ่านไปเหมือน ๆ ทุก ๆ วัน
แต่ว่า...
วันนี้แหละ...
ยุนกิอยู่ในห้อง

เพื่อที่จะไม่ทำให้เรื่องรั่วไปถึงครอบครัว
ยุนกิเลยต้องเข้ามาในห้องฉันอย่างเงียบ ๆ

ยุนกิ : ใกล้ถึงเวลาแล้วสินะ
    “น่าจะ...”
ยุนกิ : เธอเข้าไปซ่อนในตู้เสื้อผ้า ห้ามออกมาจนกว่าแผนจะสำเร็จ
    “อื้อ”

ฉันอยู่ในตู้เสื้อผ้า
ยุนกิอยู่บนเตียง...
พวกเรารอประมาณ 30 นาที
แล้วช่วงเวลานั้นก็มาถึง...