ได้แต่นั่งส่องเธอไปมา พอเห็นหน้าค่าตาว่าอยู่ไหน เรียนจบ ทำงานการสิ่งใด พอรู้แล้วก็...ดีต่อใจอะไรเช่นนี้ แววตาท่าทางดูอบอุ่น คุ้นคุ้นว่าเคยเจอที่ไหนสักที่ หุ่นสูงยาวขาวกำลังดี เขาจะรู้ไหมนี่...ว่าฉันนินทา เหมือนจะเล่นดนตรีได้ คงไว้เพื่อเตือนย้ำสิ่งล้ำค่า กาลก่อนเก่าบรรพชนเราสืบสร้างมา ภูมิปัญญาค่าช้อ...

หัวใจบรรจุความผุพัง อีกบรรทุกความผิดหวังไม่ยั้งหยุด กัดภายในจนชอกช้ำและชำรุด ไม่มีวันจะสิ้นสุด ณ จุดนี้ ไม่มีทางออก ไม่มีทางเข้าความหม่นเศร้าปกคลุมอยู่ทุกที่ อดีตยอกย้อนหลอนหลอกไม่ปรานี ปัจจุบันอยากหนีไปให้ไกล อยากหลับตานานเนิ่นเกินนิรันดร์ เผื่อภาพฝันจะสวยพอให้หลงใหล ไม่อยากรับรู้ดูเห็นความเป็นไ...

ฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่สำหรับเธอคนนี้ฉันยกให้ ควันบุหรี่ตรงหน้าต่างลอยคว้างไป ฉันยืนมองจ้องได้เป็นวันวัน นิ้วของเธอเรียวยาวขาวเหลือง ยืนซึมเซื่องเงื่องหงอยราวหุ่นปั้น สูดอากาศขุ่นข้นไม่จำนรรจ์ ก่อนหยิบกาแฟแก้วนั้น...ที่ฉันชง เธอชมว่ากาแฟฉันอร่อย ระบายยิ้มน้อยน้อยชวนใหลหลง อกหนุ่มแน่น กล้ามแขนหนั่น ...

คิดถึงชลบุรี ความทรงจำแสนดีอยู่ที่นั่น เคยไปสัปดาห์ละหนึ่งวัน แต่ปัจจุบัน (เธอ) ลืมเลือน นั่งรถทัวร์ไป หกสิบเจ็ดบาทยังจำได้ไม่คลาดเคลื่อน ตั๋วแห่งความเจ็บฉันเก็บไว้ย้ำเตือน ให้ระลึกถึงเดือนที่ชลบุรี เดือนที่มีฉันและเธอนั่งมอง เพียงสองสุขท้นล้นปรี่ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ชลบุรีห่างหายไปจากใจ คิ...

เช้าไปใช่ไหมจ๊ะ? คุณน่ะ ยังไม่ตื่นอีกหรอ รถเมล์วิ่งด้วยกำลังไม่รั้งรอ คุณจึงงีบหลับต่อขออีกนิด นั่งคอพับโงนเงนเอนพิงเบาะ ที่พอเหมาะดิ่งดับหลับสนิท รถแล่นผ่านทางใดไม่รู้ทิศ จะรถจอดรถติดจิตล่องลอย แต่คุณก็ยังมีเวลาฝัน อาการบ่งบอกทั้งนั้นมือร่วงผล็อย มองดูปากเปิดเผยอละเมอน้อยน้อย กรนนิดหน่อยใส่หูฟังยัง...

จะไม่มีความเกลียดในความรักเพราะฉันรักเธอด้วยรักและศักดิ์ศรีรักด้วยความรักของเยาวนารีรักด้วยความดี ความงามและความคิด เธออาจจะไม่รักฉันตอบโดยระบอบแล้วเธอก็ไม่ผิดด้วยไม่เคยเปิดเผยแม้เพียงนิดว่าฉันอยากใกล้ชิด อยากใกล้เธอ จึงทำได้ย่ำรอยเงาอยู่ห่างห่างตกดึกนึกถึงบ้างอย่างเหม่อเหม่อเห็นหน้าทุกวัน ยังเก็บไป...

จะไม่มีความรักอีกต่อไป ในเมื่อโลกไม่สดใสเหมือนวันเก่า เธอลบเลือนคำว่า "เรา" แล้วใส่ ข ให้ "เขา" เข้ามาแทน ทั้งสวมเขาให้ฉันดูโง่งั่ง ปิดบังหมดห่วงหวงแหน ความหวานมีบ้างอย่างแกนแกน อ้อมกอดแนบแน่นเลือนราง ดอกไม้ไม่มีมอบให้ อยู่ใกล้แต่เหมือนไกลห่าง ละเลยเฉยชืดจืดจาง ทิ้งขว้างเอาตามอำเภอ คำพูดพิสูจน์ทุ...

ชอบสีฟ้าของท้องฟ้า ชอบต้นกล้าสีสดเขียว ชอบน้ำใจเป็นหนึ่งเดียว คล้ายเชือกเกลียวของชาวนา ชอบก้อนเมฆปุยขาวพร่าง ชอบกองฟางกลิ่นดอกหญ้า ชอบยอดไผ่วูบไหวมา ลมเดือนห้าระอุร้อน ชอบเสียงไก่ขานขัน ชอบตะวันสีแดงอ่อน ยามเย็นดวงรอนรอน ส่...

แจ่วบองของอร่อยเรากินบ่อยชาวอีสาน คู่ครัวมาช้านาน กาลผันผ่านลืมไม่ลง วิธีที่แม่ทำ ตะไคร้ตำจนเป็นผง พริกแห้งข่าครบองค์ อย่าลืมหลงข้าวคั่วหอม สำคัญคือปลาร้า หมักไหมาทะนุถนอม ได้กลิ่นเรายินยอม พร้อมมอบกายถวายชีวัน ปลาร้าสับละเอียด แล้วละ...

ฝนตกจนมองไม่เห็นอะไรเย็นจับใจท่ามสายฝนหนึ่งคนเหงาเปียกชุ่มโชกด้วยไม่มีร่มสีเทาทนยืนเศร้าเข่าสั่นรอรถเมล์ รถติด...ขยับได้นิดหน่อยเวลาเลื่อนเคลื่อนคล้อยคอยหันเหไม่ชอบฝน ไม่ชอบเธอที่ชอบเทล้วนรวนเรเทอยู่ได้...ไม่รู้เวลา (เนอะ) ...

โลกกว้างขึ้นมาอีกระดับ เมื่อฉันรับใบจบครบหน่วยกิต กว้างขึ้นทั้งทางโลกและความคิด ฉันมีสิทธิ์มีเสียงอย่างเพียงพอ ได้ปรบปีกออกจากบ้านบินผ่านเมือง เห็นแสงสีมลังเมลืองมาหลอกล่อ เห็นถนนหนทางถักสร้างทอ โยงใยต่อเต็มเติมเพิ่มเต็มกรุง ฉันคิดว่านั่นคือการผจญภัย โฉบบินตามความฝันไปใจมั่นมุ่ง มีความรักจากสายลมห่ม...

น้าคนนี้...ฉันไม่มีโอกาสได้รู้จัก เพราะพำนักอยู่บนห้วงสรวงสวรรค์ นานมาแล้วเกือบเก้าพันวัน เหลือแต่รูปใบนั้นฉันเพ่งมอง สูง ผอม ยิ้มเก่ง บุคลิกครื้นเครงแคล่วคล่อง ทำไร่ไถนาเลี้ยงปากท้อง เลี้ยงพ่อแม่พี่น้องร่วมสิบคน เสียดายอายุที่แสนสั้น ...

ทุกทุกเช้าทุกผู้คนล้วนทนทุกข์ จำใจตื่นฟื้นจากสุขสนุกฝัน เข้าห้องน้ำแปรงหน้าล้างซอกฟัน ถูสบู่ตรงนี้ตรงนั้นยังง่วงงุน สวมชุดเก่งชุดเก่าหาวซ้ำซาก ง่วงจนอยากล้มตัวนอนซุกหมอนอุ่น เสบียงกรังกลางวันเช้าเฝ้ากักตุน ลดต้นทุนแถวออฟฟิศมันคิดแพง สายแล้วรถเมล์ยังไม่มา คนร...

โอ้ทะเล โปรดเห่กล่อมฉันด้วยทำนองคลื่นกระชั้นอันหนักหน่วงหัวใจร้าวหมดพลังไปทั้งดวงแตกเปราะกระเทาะร่วงไม่เหลือชิ้นดี หลายเรื่องราวบั่นทอนจิตใจทะเลรู้ไหม ไม่ว่าใครก็หน่ายหนีขอพักพิงเพียงหนึ่งทิวาราตรีนับแต่ละนาทีด้วยนาฬิกาดาว หลับตาลงสูดกลิ่นอันเค็มขื่นน้ำตาก็ตีตื้นไปทั้งห้วงเวหาหาวจันทร์ส่องแสงกระทบทร...

วินาทีที่เหยียบลง ตรงพื้นทรายน้ำเขียวคราม สัมผัสนุ่มตรึงเท้าตาม ยวบยุบยามก้าวย่างไป กอบทรายขึ้นเป็นกำ ก้มลงต่ำพินิจใหม่ หาดทรายไม่ใช่ทราย แต่หาดทรายคือชีวิต ...