ฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่
แต่สำหรับเธอคนนี้ฉันยกให้
ควันบุหรี่ตรงหน้าต่างลอยคว้างไป
ฉันยืนมองจ้องได้เป็นวันวัน

นิ้วของเธอเรียวยาวขาวเหลือง
ยืนซึมเซื่องเงื่องหงอยราวหุ่นปั้น
สูดอากาศขุ่นข้นไม่จำนรรจ์
ก่อนหยิบกาแฟแก้วนั้น...ที่ฉันชง

เธอชมว่ากาแฟฉันอร่อย
ระบายยิ้มน้อยน้อยชวนใหลหลง
อกหนุ่มแน่น กล้ามแขนหนั่น หลังเหยียดตรง
อ่อนเอวองค์ฉันกอดรอบไม่บอบบาง

ฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่
แต่สำหรับเธอคนนี้ก็มีบ้าง
ชอบตรงที่มีกลิ่นซาบซับจางจาง
ทุกที่ทางซึมอยู่ทั่วไป

ติดที่เสื้อเสื่อหมอนเธอนอนทับ
ติดที่ปากรูปกระจับน่าหวั่นไหว
ติดที่ผมนุ่มหนาเกินกว่าใคร
ติดที่ไหนฉันก็ชอบฉันก็รัก
.
.
.
.
.
ตกลงฉันชอบเธอหรือว่าชอบบุหรี่
ไม่รู้ซี ไม่อยากตอบเพราะปากหนัก
รู้แต่ว่าคราได้กลิ่นมันคึกคัก
นี่บุหรี่หรือบุรัก ชักติดใจ