Epilogue ในขณะที่เราเป็นมนุษย์ธรรมดา ที่ยังไม่ได้บรรลุเรื่องการใช้ชีวิตอะไรการเคลียร์ความรู้สึกแย่ ๆ ออกไปจากชีวิต น่าจะเป็นวิธีที่ทำได้จริงมากที่สุด คล้าย ๆ กับเวลาเป็นแผล หรือไม่สบาย ถ้าอาการดีขึ้น เราก็รู้สึกดีขึ้นประเด็นคือเราต้องรู้ก่อนว่าแผลแบบนี้โดนอะไรมา จะต้องรักษายังไงไม่ใช่เอะอะกินพารา ห...

Prologue วันที่ไม่มีความสุข ผมรู้สึกถึงแต่ความว่างเปล่าได้แต่เดินโซเซไร้จุดหมาย อยู่บนโลกที่เต็มไปด้วยคำโฆษณาที่บอกให้ไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ตั้งแต่โปสเตอร์บนผนังกำแพง, ข้อความในโทรศัพท์มือถือหรือแม้กระทั่งหน้าเค้กวันเกิด ก็ยังบอกให้มีความสุข แต่เอาจริง ๆ เวลาที่มันทุกข์มาก ๆ นี่อะไรก็เอาไม่อยู่เ...

หล่อนผูกมัดกับบางสิ่ง บางสิ่งที่ไม่ต้องการหล่อน เลยปล่อย หล่อนจึงร่วงและหล่น ลงมา.. กระทบกระแทก แต่ไม่แตกหักหรือสลาย หากแต่ร้าว และเกิดรอย มีเสียงเล็กน้อยจากความเจ็บหรือปวดไม่อาจแน่ใจ หล่อนนิ่งเพราะไร้ซึ่งแรงไหวติง แต่หล่อนหายใจ อกกระเพื่อมช้าช้า ขึ้นลง ขึ้น และลง ช้า ช้า ช้าจนต้องกังวลใจ... บางสิ...

these two familiar wordsyet so unfamiliarif you arehappen tobe friends with themyou areone of the luckiest peopleof fucking courseI am notone of thosethe hope - I know what it meansyet I don't know what it meansthe worth - I know this one toobut what exactly is my worth?the hope - a four letter word...

วันนี้คือวันอะไร เราจำไม่ได้เรามึชีวิตไปทำไมเรามองดูทุกๆอย่างด้วยความเฉยเมยเรารู้สึกเฉยไปหมดทุกอย่าง เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรเราอยากหายไปจากโลกนั้เพราะเราไร้ตัวตนอยู่แล้วฉันอยากเดินออกไปจากที่นี่ออกไปจากโลกนี้ฉันอยากหายไปเฉยๆก็คงจะดี ...

สมองฉันตอนนี่มันเริ่มเลอะเลือน ตอนนี้ 21.00 ฉันกำลังจะกินยา ฉันกินยาปกติหมดแล้ว และฉันกินลอราซีแพมไปอีก 6 เม็ด ฉันคิดว่าฉันเสพย์ติด เสพย์ติดความมึนตึง ความเบลอ ความเลอะเลือน ฉันคิดว่ามันไม่อะไรบางอย่างที่น่าค้นหาจนทำให้ฉันเสพย์วินาทีเหล่านั้นไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆคุณเคยคิดหรือเปล่าว่ายาที่คุณก...

Where we spend our timetalk about our lifetalk about our dreams Where we cry out Where we tryna imagine about the future we don’t know.. Where we laugh at our sadness and our cowardice together.. but finally have to cry out like a child againcry until there's no tears for us to cry anymore...

The Devil of Emptiness ความว่างเปล่าเป็นเหมือนปีศาจ ชอบเรียกเราเวลาที่ข้างในมันรู้สึกโหวง และไม่เหลืออะไร... และตอนนั้นเองมันจะเข้ามาในใจเรา เข้ามาลากจิตวิญญาณของเราที่กำลังสับสนและอ่อนแอให้จมลงไปในมหาสมุทรซึมเศร้าของแม่ง จมลงไปแบบที่ไม่มีแม้กระทั่งชูชีพหรือว่าโฟมให้เกาะ บางครั้งแม่งก็กดเราล...