ช่วงเรียนมหา’ลัย (ย้อนไป 3-4 ปีก่อน) เป็นช่วงที่กระแสจักรยานเฟื่องฟู หันไปทางไหนก็เห็นแต่คนปั่นจักรยาน อย่างรุ่นพี่ที่คณะก็ฮิตปั่นจักรยานฟิกซ์เกียร์ เราเองก็ได้แต่แอบหมั่นไส้เล็กๆ คิดว่าเขาขี้...

คำนำสำนักพิมพ์ น่าจะเหมือนกับหลายคน—จักรยานเริ่มห่างออกไปจากชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ก็จำได้ไม่ค่อยชัด แต่พอหมดยุคที่ต้องออกไปปั่นจักรยานเล่นกับเพื่อนตอนเย็น รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นคนที่ไม่มีจักรยานเ...

หลังจากที่นอนห้องเดียวกันมาสี่ปีเต็ม ฉันก็เหมือนได้เพื่อนสนิทเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง จริงๆ แล้วเธอไม่ใช่คนพูดน้อยอย่างที่คิด แต่ถึงเธอจะพูดเยอะ ก็ไม่ได้ทำให้ฉันรำคาญเลย เพราะเรายังเว้นพื้นที่ส่วนตัวให้กันอยู่เหมือนเดิม แค่สื่อสารกันมากขึ้น ที่น่าจั๊กจี้คือ เธอเคยคิดว่าฉันดูเท่อีกต่างหาก หลา...

ช่วงนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนกำลังมีใครบางคนไม่ชอบหน้า โดยเฉพาะเพื่อนคนหนึ่ง หลังๆ มานี้ไม่เคยมากดไลก์หรือคอมเมนต์อะไรกับเราเลย ทั้งที่ก็เมนต์เจ๊าะแจ๊ะกับคนอื่นตามปกติ หลายครั้งที่นัดแล้วไม่ยอมออกมาเจอ มันเป็นอะไรของมัน อยากลองเอาไปปรึกษาคนอื่น ก็คงโดนหาว่างี่เง่า แต่เก็บไว้ในใจก็อึดอั...

ถ้าจะนับกันจริงๆเราสองคนก็ไม่ได้เจอกันมานานแล้วล่ะ หลังจากจบ ม.6เราก็นัดเจอกันน้อยลง—น้อยลงทุกปี จนครั้งล่าสุดที่เจอเราไม่มีอะไรจะคุยกันมากนัก วีรกรรมเก่าๆ ที่เคยทำด้วยกัน ก็เอามาหัวเราะกันจนหมดก๊อกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อนเก่า อัพเดตชีวิตกัน ก็หยิบมาพูดกันจนหมด พอเข...

รูมเมตฉันเป็นคนเท่เลยล่ะ แต่กลับรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยที่ต้องอยู่กับเธอ ก็วันๆ เธอไม่ค่อยจะพูด ชอบนั่งฟังเพลงอะไรไม่รู้อยู่คนเดียว นึกครึ้มขึ้นมาก็เดินออกไปสูบบุหรี่ บางทีก็อยากชวนเธอคุยเยอะๆ นะ แต่ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไร ก็เลยเกรงใจ กลัวจะไปขัดจังหวะสิ่งที่เธอกำลังอินอยู่ ...

Lots of Conversation เคยนับไหมว่า วันทั้งวันเราต้องพูดคุยกับใครบ้าง ไม่ว่าจะเป็นคำพูด ตัวหนังสือ หรือจะแค่มองตา เพื่อสื่อสารอะไรบางอย่างออกไป … ตอนเจอ ‘ป่าน’ (ฉัตรรวี เสนธนิสศักดิ์) ครั้งแรก เราคุยกันไม่มาก ป่าน—ในวันนั้นมีแววตายิ้มแย้ม อยู่ในท่าทางนิ่ง สงบ ก็…ตามปร...

#freelance #bunbooks

[#buy#]...

#freelance #bunbooks

เราเขียนคำนำเล่มนี้ในเวลา Office Hours ความ-หมายของคนทั่วไปก็มักจะเข้าใจตรงกันว่าหมายถึงเวลาเก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น (หรือบวกลบไม่มากเท่าไหร่) ดูเหมือนว่าวิถีชีวิต แบบออฟฟิศๆ เป็นเรื...

#nightmare #bunbooks

หากมีใครพอจะจำได้ รายการ อะ-คาเดมี่ แฟนเทเชีย ซีซั่นที่สอง (AcademyFantasia หรือเอเอฟ) มีเด็กสาวคนหนึ่งที่นอกจากจะเข้าไปล่าฝันในบ้านแล้ว นางยังเข้าไปล่าขนมและอาหารอันโอชะจากสปอนเซอร์ผู้สนับสนุนรายการเป็นงานอดิเรกไปพร้อมๆ กันด้วย เรียกว่านอกจากจะได้เห็นพัฒนาการด้านร้องเพลงของตัวเอ...

วันที่ 19 กุมภาพันธ์ น่าจะเป็นวันที่มีคนคิดถึงพัดชามากที่สุด เพราะเป็นวันที่มีแต่คนส่งข้อความมา ‘ขอ’ นี่ ‘ขอ’ นั่นกันอื้อซ่า แต่เป็นการขอที่เราไม่ต้องทำอะไร เพราะมีแต่คนมา ‘ขอให้...’ ทั้งนั้นเลย แน่น้อนนนน…ก็วันนี้เป็นวันเกิดของช้านนน! ฮูเร้~! ฮูเร้! ...

เราเจอกับพัดชาครั้งแรก เมื่อสามสี่ปีก่อนแถวเอกมัย—เปล่า ไม่ใช่ตามสถานที่ยามค่ำคืน แต่เป็นที่สำนักพิมพ์ที่เพื่อนๆ พี่ๆ ของเราทำงานอยู่ด้วยกันทั้งคู่ และถ้าไม่นับช่วงเวลาที่รู้จักรายการ Academy Fantasia มาก่อน อาจเรียกได้ว่า เราเริ่มรู้จัก พัดชา เอเอฟคนนี้ก็ตอนนั้น หลังจากนั้น ถ้าไม...