ท้องฟ้าข้างนอกดูมืดครึ้มเมื่อผมมองผ่านกระจกกรองแสงในสนามบินสุวรรณภูมิ เมฆสีเทาคล้ำเริ่มรวมตัวเป็นผืนเดียวและตั้งเค้าจะโปรยฝน นี่อาจเป็นการเห็นฝนในบ้านเกิดครั้งสุดท้ายก่อนที่ผมจะจากมันไปหลายปี สนามบินตอนบ่ายค่อนข้างโล่งไร้ผู้คน ผมยืนต่อแถวรอส่งกระเป๋าเดินทางสู่ใต้ท้องเครื่องรวมกับผู้โดย...

การเขียนคำนำสำนักพิมพ์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ครั้งแรกก็อย่างนี้ กลัวว่ามันจะไปกระทบกระเทือนการเล่าเรื่องของผู้เขียน กลัวมันจะไปทำลายอรรถรสของผู้อ่าน กลัวจะเขียนเยิ่นเย้อจนน่ารำคาญ แต่ใจหนึ่งเราก็อยากเขียนคำนำจนตัวสั่นเพราะเมื่อมาถึงขั้นตอนนี้มันมีความหมายว่าหนังสือที่เราบ่มเพาะใก...