#เตช เรือนที่ 1 เรือนที่ 2 เรื่อนที่ 3 .... นาฬิกาข้อมือนับสิบเรือนเรียงรายอยู่ตรงหน้า น่าชั่งใจนักที่จะเลือกหยิบมาสวมใส่ หากแต่แววตาที่ทอดมองไล่ดูพวกมันกลับไร้อารมณ์และความสนใจ ก็แค่ของจากมือ...คนเหล่านั้นนินะ สกปรกดี... เรียวตาหลุบลงเล็กน้อยนึกถึงความทรงจำอันเบลอเลือนที่เขาเลือกจะไม่ใส่ใ...

ของเหลวอุ่นสีแดงฉาน… ไหลรินหยดลงตามรูปหน้าคมคายของผู้ภัคดี… เรือนผมสีดำอนธการ… บดบังแววตาที่จ้องมองบุคคลผู้ที่ตนเทิดทูล… ร่างเนื้อ ไขกระดูก ผิวกาย แตกร้าว… เจ็บ… หากแต่บุคคลเบื้องหน้ายังคงนิ่งตึง แม้แต่แววตาที่จ้องมองกลับมาก็ไม่วูบไหวแม้เพียงน้อยนิด มันเป็นสิ่งที่คาดการณ์ไว้แล้ว… แต่เ...

สองเท้าที่ก้าวเดินไปบนเส้นทางแห่งห้วงเวลาอันเป็นนิรันด์… จิตใจอันหมองหม่นมืดดำราวกับรัตติกาลที่กลืนกินแสงสุริยา… แววตาสงบนิ่งเยือกเย็นที่มักเมินเฉยต่อสิ่งเร้ารอบกาย… บัดนี้… บางสิ่ง...ได้เข้ามาทำให้โชคชะตานี้สั่นคลอน… เจ้าจะบอกข้าได้หรือไม่...ว่าการที่ข้าได้พบกับเจ้า... การที่ข้า...เป็น...