Day-4 : fire
wooseok x dohyon
“So you wanna play with fire?
You gotta watch out before you get burned”
“คุณฉัตรหรือเปล่าครับ?”
เป็นอีกครั้งที่ชินณภัทรจะถูกทักผิดเป็นฉัตรปกรณ์ผู้เป็นน้องชายฝาแฝดที่แสนสุภาพและนุ่มนิ่มของตัวเองชินณภัทรปรายตามองคนที่เอ่ยทักด้วยสายตาเรียบนิ่ง ระคนสงสัยว่าคนเบื้องหน้ากำลังจะเข้าหาน้องชายของเขาด้วยวิธีใดแม้จะรำคาญใจเล็กน้อย แต่มีคนทักผิดมาจีบน้องชายตัวเองบ่อยเข้าทุกวัน ตัวเขาเองก็เริ่มสนุกที่จะสังเกตวิธีที่ผู้คนจะเข้าหาใครสักคนเพื่อจีบ
อยากรู้เหมือนกันว่าจะครีเอทวิธีจีบได้ขนาดไหน
“คือผมชื่อเดย์นะครับไม่แน่ใจว่าคุณฉัตรจำได้หรือเปล่าที่เราเคยสลับกระเป๋ากันน่ะครับ”
ชินนภัทรแทบจะหลุดขำใส่หน้าอีกฝ่ายที่ใช้มุกคร่ำครึโบราณในการเข้าหาน้องชายเขาแบบนี้ขอโทษเถอะ มุกเก่าแก่ขนาดนี้ไม่ควรที่จะนำมาจีบใครแล้วหรือเปล่า? คลาสสิคดีแท้
“ผมอยากมาขอบคุณอีกครั้งน่ะครับที่วันนั้นคุณฉัตรติดต่อมาคืน”
คร่ำครึสุดๆ
ชินณภัทรลอบสังเกตใบหน้าและรูปร่างของคนตรงหน้าอย่างนึกสนใจร่างสูงโปร่งราวกับเป็นนายแบบที่หลุดออกมาจากนิตยสารแต่กลับมีใบหน้าจิ้มลิ้มราวเด็กมัธยมปลายก็ไม่ปาน ท่าทางสุภาพและมีผิวพรรณขาวละเอียดคล้ายจะเป็นลูกคุณหนูมาจากไหน
น่าสนใจ.. น่าสนใจจริงๆ
ผู้ล่าในคราบผู้ถูกล่ายกยิ้มอย่างพึงพอใจ
“เดย์?”
“เหมือนผมจะทักผิดคนนะครับ ขอแนะนำตัวเองใหม่อีกครั้งดีกว่าผมเดย์ ทิวา จินตนากุลครับ”
ได้ยินนามสกุลของอีกฝ่ายที่เป็นถึงนามสกุลดังหลุดออกมาแล้วชินณภัทรก็คลี่ยิ้มร้าย
ต้องทดสอบศีลธรรมในใจสักหน่อยแฮะ
“ผมมีแฟนแล้วนะครับ”
ว่าพลางสังเกตอีกฝ่ายอย่างสนใจอาจเพราะสายตาของเขาในตอนนี้แพรวพราวเกินงามเกินกว่าที่จะเป็นสายตาที่ฉัตรปกรณ์ใช้มองใครในยามปกติ ทิวาถึงแย้มรอยยิ้มออกมา
เหมือนเด็กจริงๆ
อายุถึง 18หรือยังวะนั่น
“พูดจาอะไรหยาบคายจังครับ”
แม้จะพูดจาเหน็บแหนมเขาแต่ใบหน้าจิ้มลิ้มของคนตรงหน้ายังคงประดับไปด้วยรอยยิ้ม ชินณภัทรดุนลิ้นอย่างชอบใจสายตาคมกริบมองบุคคลเบื้องหน้าราวกับผู้ล่าเจอเหยื่อที่น่าสนใจมาถึงขั้นนี้แล้วเขาคงไม่ต้องไปทดสอบจิตใจอะไรแล้วกระมัง
“ชินณภัทรครับ”
“กว่าจะยอมบอกชื่อนะครับ”
ทิวาว่าแล้วทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ข้างๆกัน
“กลัวคุณอายครับที่ทักคนผิด”
อีกฝ่ายยิ้ม
“ทักผิดก็ไม่เป็นไรครับยังไงปลายทางก็ไม่ต่างกัน”
คำพูดที่แฝงนัยบางอย่างจากปากของทิวาจินตนากุล ทำให้ชินณภัทรถึงกับต้องผิวปากออกมาอย่างนึกชอบใจ ทายาทของจินตนากุลน่าสนใจมากกว่าที่คิดไว้จริงๆเขาคิดอย่างกระเหี้ยนกระหือรือว่าเป็นตายอย่างไรคืนนี้เขากับทิวาต้องไปต่อด้วยกันจนเช้าให้ได้
“ผมไม่เหมือนฉัตรหรอกนะครับ”
ว่าแล้วก็สบสายตาเหยื่อชั้นดีเบื้องหน้าเพื่อย้ำให้อีกฝ่ายทราบว่าเขา‘เตือน’ แล้ว
“นอกจากหน้าตาก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรคล้ายกันอยู่แล้วครับ”
ชินณภัทรหัวเราะอย่างชอบใจ
น่าสนใจจริงๆ
“เล่นกับไฟ.. ระวังจะโดนเผานะครับ”
ทิวายิ้มพลางเคลื่อนหน้าเขามาใกล้ประหนึ่งว่ากำลังท้าทายคำพูดของเขา
ช่างอวดดีจริงๆ..
เมื่อน้ำมันพบเชื้อเพลิงชั้นดีเพลิงราคะจึงลุกโหมอย่างรวดเร็ว ชินณภัทรไม่ใช่บุคคลประเภทที่จะรีรอหรือทำให้เวลาเปล่าไปอย่าไร้ประโยชน์เพราะเวทนาเหยื่อของตัวเองดังนั้นเขาจึงไม่คิดยับยั้งสัญชาติญาณสัตว์ป่าของตัวเองอีกต่อไปเมื่อเหยื่อเต็มใจให้คาบไปกินถึงเพียงนี้ ผู้ล่าอย่างเขาก็ไม่โง่พอที่จะปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดมือไปง่ายๆ
การไล่ล่าระหว่างเขาและทิวาได้เริ่มต้นขึ้น
ระหว่างสองเราเปรียบเหมือนการไล่ล่าที่ต้องใช้ชั้นเชิงและหยั่งเชิงฝ่ายตรงข้าม แม้ทิวาจะให้ความรู้สึกเหมือนผู้เจนสนามมากแค่ไหนก็ตามแต่สำหรับเขาแล้วก็ไม่ต่างจากเด็กที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมชินณภัทรไม่ทำให้เหยื่อหวาดกลัวอยู่แล้ว กลยุทธ์ของเขาคือการหลอกล่อให้เหยื่อตายใจเมื่อถึงเวลาตะครุบเหยื่อก็จะไม่มีใครหน้าไหนหลุดพ้นเงื้อมมือของเขาต่อให้ดิ้นอย่างไรก็คงไม่หลุด และเขาก็จะได้เป็นฝ่ายคุมชัยชนะในการครั้งนี้
อ้อ โลกเรามันก็โหดร้ายอย่างนี้ละนะ
คิดจะเล่นกับไฟก็ต้องระวังตัวไว้ให้ดี
เพราะไฟอย่างเขาจะกลืนกินจนไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน
ทุกพื้นที่สองเรากอดเกี่ยวรั้งรัดเปรียบเสมือนสนามรบที่ต่างฝ่ายต่างปะทะเป็นดั่งศึกที่ไม่มีใครยอมถอยมีแต่การรุกเข้าหากันเพื่อหาผู้ชนะจากสงครามรักในคืนนี้และเขาเท่านั้นที่ต้องเป็นผู้ชนะ
“หน้าแดงขนาดนี้..เหมือนคุณจะต้องยอมให้ผมนะ?”
ทิวาว่าเสียงพร่า เหงื่อที่พราวระยับปนกับน้ำหอมบนร่างขาวนุ่มนิ่มเป็นเหมือนไอเท็มลับที่อีกฝ่ายใช้จู่โจมเขาให้มัวเมากับกลิ่นหอมที่กำจายบริเวณแอ่งชีพจรที่ยิ่งสูดดมมากเท่าไหร่ก็ยิ่งโลภอยากจะได้กลิ่นนี้ทั้งวันไม่ยอมห่างไปไหน
หลอกล่อให้เหยื่อตายใจพอแล้ว..ก็ถึงเวลา “ตะครุบ” เหยื่อให้สิ้นใจ
ชินณภัทรยกยิ้ม
“ยังมีเวลาอีกทั้งคืนครับ..อย่าเพิ่งด่วนสรุปไป”
ผู้ล่าอย่างเขาจะไม่มีวันกลายเป็นผู้ถูกล่า
และเขาจะยื่นอยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร
ทิวา จินตนากุล..
เหยื่อที่ดีที่สุดในคืนนี้
.
.
“คุณรู้ไหมว่าผมเพิ่งจะลองทำอะไรแบบนี้ครั้งแรก”
อีกฝ่ายว่า
ชินณภัทรหัวเราะออกมา ดวงตาที่ใครๆ มักกล่าวชมว่ากลมโตกำลังเป็นประกายระยิบระยับ
“คุณพลาดแล้วล่ะที่มาลองกับผม”
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in