Day-13 : witch
seungyoun x dohyon
.
“เขาเป็นพรีเฟ็คหรือครับ?”
.
โทนี่
ความจริงผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายเป็นถึงพรีเฟ็คซ้ำร้ายยังมาจากบ้านสลิธีรินเสียด้วยโทนี่ก็เพียงแค่หาที่นั่งกินข้าวใกล้กับใครสักคนที่เป็นมนุษย์ในคืนฮัลโลวีนเช่นนี้มันค่อนข้างน่าหวั่นนะที่คนกลัวผีแบบผมจะต้องใช้ชีวิตอย่างปลีกวิเวกตามลำพัง
โทนี่นัมคือพ่อมดที่ขี้ขลาดผมรู้ตัวดี
และนิสัยของผมมันก็ไม่เอื้อต่อการเป็นพ่อมดด้วยซ้ำไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมโชคชะตาเล่นตลกให้มนุษย์ที่เกิดในครอบครัวมักเกิ้ลอย่างผมและ
ไม่สมเหตุสมผลจริงๆ
ผมเป็นนักเรียนปีหนึ่งสังกัดบ้านเรเวนคลอ ขณะที่เคลวินได้สังกัดเข้าบ้านกริฟฟินดอร์ซึ่งนั่นก็เข้ากับเคลวินมาก เขาจะดูเท่ไปสุดๆ เมื่ออยู่ในชุดนักกีฬาควิชดิชแน่นอนว่าหมอนั่นเป็นซีกเกอร์ล่ะ
ส่วนโทนี่นัมน่ะหรือ
มอร์แกนยังมีทีท่าข้องใจแต่ช่างเขาเถอะเพราะตอนนี้โทนี่รู้สึกว่าตัวเองกลับมาหิวจนแทบจะกินฮิปโปกริฟฟ์ได้ทั้งตัวแล้ว
.
.
.
โทนี่นั่งหาวในห้องโถงประจำบ้านสักพักใหญ่ ผมคลึงหัวตาเล็กน้อยเป็นผลมาจากการอ่านหนังสือประวัติศาสตร์พ่อมดไปเกือบครึ่งเล่มและผมยังมีการบ้านที่ศาสตราจารย์พัคให้ไว้อีกตั้งใหญ่
ไม่นานนัก
แมธธิวว่าเพียงเท่านั้นเขาก็เดินลับหายไปในห้องพัก โทนี่ยักไหล่ ก่อนผุดลุกขึ้นอย่างกับแมวขี้เกียจ
หวังว่าเคลวินกับ
โทนี่ไม่แน่ใจว่าเขาใช้สำนวนพ่อมดถูกหรือไม่แต่ช่างมันเถอะ ผมเป็นมักเกิ้ลบอร์นที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เป็นผู้วิเศษด้วยซ้ำทั้งยังอยู่ปีหนึ่ง
ของแบบนี้เราเรียนรู้กันได้น่า
.
.
.
เคลวินกับโยฮันร้ายกาจมากจริงๆ! ตัวประหลาดตะลุย!พฤติกรรมของพวกเขาแย่มาก! ทั้งๆ ที่พวกเขาไม่ได้เป็นคู่หูฝาแฝดวีสลีย์ในตำนานแต่ความร้ายกาจที่มีช่างสูสีจริงๆ!
และผมก็เป็นเหยื่อของเจ้าคู่หูพวกนี้
เจลลี่บีนรสขี้มูกเป็นอะไรที่ทุเรศที่สุดสาบานด้วยเคราเมอร์ลินว่าเขาจะไม่ให้อภัยคู่หูคู่นี้แน่ๆ!
โทนี่วิ่งไปอ้วกในห้องน้ำจนแทบหมดไส้เสียดายอาหารที่กินเข้าไปจริงๆ แต่จะยอมให้อาหารดีๆไปปนอยู่กับลูกอมขี้มูกนั่นไม่ได้เด็ดขาด!
เสียงแหลมสูงของใครสักคนดังขึ้นโทนี่ขนลุกพรึ่บพรั่บ ผมหวังว่าตัวเองจะไม่ได้เป็นคนที่โชคดีพบเมอร์เทิลจอมคร่ำครวญในห้องน้ำหรอกนะ
ร่างโปร่งแสงของสาวน้อยลอยลิ่วอยู่เหนือศรีษะก่อนที่เธอจะทิ้งตัวลงมานอนจ้องหน้าเขาจากก๊อกข้างๆ กัน โทนี่เบิกตากว้างแข้งขาสั่นขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว
ต่อให้เป็นพ่อมด..ผมก็ยังกลัววิญญาณอยู่ดี
เมอร์เทิลลอยเข้ามาใกล้จนหน้าโปร่งแสงของเธอแทบชนกับหน้าของผมถ้าหากไม่มีเสียงเข้มๆ ขัดขึ้นมาเสียก่อนว่า
ผมหันไปมองตามเสียงและเห็นร่างสูงในชุดพรีเฟ็คบ้านสลิธีรินเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาดูค่อนข้างปกติหมายถึงว่าไม่ได้กลัวเมอร์เทิลเหมือนที่ เอ่อ ผมกลัว..
อีแวนล้างมือใบหน้าของเขาราบเรียบไม่ได้แสดงสีหน้าใดออกมาเพียงไม่นานเจ้าของใบหน้าเรียบเฉยก็หันมามองเขา
ผมพยักหน้าและรีบวิ่งตามหลังเขาไปทันทีเมอร์เทิลเบะปากและยักไหล่ให้ ก่อนจะลอยล่องไปทั่วห้องน้ำ
.
.
"เอ่อ ขอบคุณ-.."
เขาโพล่งขึ้นเสียงเรียบผมยิ้มแฮะๆ แล้วเดินตามเขาไปเงียบๆ จนกระทั่งเจ้าของเรียวขายาวหยุดฝีเท้าลงผมจึงหยุดตาม
เขาหันมาคิ้วขมวดมุ่น
ผมเหวอไปเล็กน้อยก่อนจะตอบเขาว่า
เพียงเท่านั้นเขาก็เดินทิ้งห่างออกไปทันที น้ำเสียงราบเรียบกล่าวดังขึ้นตามหลังจากนั้นว่า
ผมยืนนิ่งอยู่ที่เดิม..
คล้ายว่ากำลังช็อคจนทำตัวไม่ถูก
และให้ตาย!
ทำไมเขาถึงหยาบคายได้ขนาดนี้!
.
.
.
"นายต้องไม่เชื่อแน่ว่าเขาหยาบคายขนาดนั้นนี่ดริ้บเบิ้ล ฉันพูดจริงๆเลยนะ สีหน้าเขาตอนบอกว่าให้ไปพ้นหน้าเขาน่ะมันทำให้ฉันโกรธมากจริงๆ และให้ตายการกลัวผีมันผิดมากหรือไง!"
ผมใช้นิ้วแตะหัวเล็กของมันเบาๆ
นี่เป็นวิธีปลอบใจของดริ้บเบิ้ลล่ะ
.
.
.
"ไม่เอาน่าโทนี่ ยังโกรธกันหรือไง"
เคลวินกอดคอผมหมับเขานั่งขนาบซ้าย ส่วนโยฮันนั่งขนาบขวา ผมทำหน้าเหม็นเบื่อพยายามสลัดคู่หูตัวร้ายนี้ออกไปให้พ้นตัว
ผมว่าแล้วพยายามลุกหนีแต่โยฮันกลับช่วยเคลวินดึงตัวผมไว้ ผมจึงพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ
พวกเขาหัวเราะคิกคักชอบใจอยู่ๆ เคลวินก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า
พูดถึงเจ้าคนหยาบคายนั่นแล้วโทนี่ก็พาลจะหงุดหงิดขึ้นมาอีกรอบเขาก็ไม่อยากตัดสินว่าทุกคนต้องมีนิสัยเหมือนบ้านที่ตัวเองอยู่หรอกนะแต่อีแวนโชนั่นมันหยาบคายจริงๆ
เคลวินกับโยฮันเลิกคิ้วเห็นท่าทางการกินที่ดุเดือดกว่าปกติเพราะความโมโหของโทนี่แล้วพวกเขายักไหล่อย่างช่วยไม่ได้แล้วจึงเปลี่ยนเรื่องคุย
.
อีแวนที่นั่งไม่ห่างกันเท่าไหร่ปรายหางตามองเล็กน้อยก่อนจะกลับมาให้ความสนใจกับมื้ออาหารด้วยใบหน้าเรียบเฉยดังเดิม เอริคมองอาการที่คอยชายหางตามองโต๊ะฝั่งเรเวนคลอบ่อยครั้งของเพื่อนผู้มักทำตัวเหมือนเคร้าช์แล้วจับตามองอีแวนอย่างนึกสนใจ
อีแวนเลิกคิ้ว
แต่นั่นล่ะ..
.
.
.
คู่หูจอมป่วนของบ้านกริฟฟินดอร์ยังคงสนุกกับการได้แกล้งเขานำขบวนโดยเคลวิน และโยฮัน โดยหัวข้อที่คู่หูจอมป่วนนำมาแกล้งเขาในวันนี้คือ
'ตามหาดริ้บเบิ้ล'
โทนี่โกรธมากสาบานด้วยเคราเมอร์ลินว่าบ้านอีต้องรับรู้เรื่องนี้ เคลวินหาว่าผมจริงจังเกินไปเขาไม่ได้ซ่อนดริบเบิ้ลไว้ไกลจนเป็นอันตรายเสียหน่อย
ราวกับเป็นตลกร้าย!
เป็นจังหวะที่โยฮันเดินกุมนิ้วที่เปื้อนเลือดของตัวเองมาบอกผมด้วยท่าทีจริงจังว่าดริ้บเบิ้ลหายไปจากที่ซ่อน
ผมตวัดสายตามองเคลวินอย่างคาดโทษ
โอ้!ผมโกรธสุดๆไปเลย!!
.
ผมเดินหาดริ้บเบิ้ลต่อไป ครั้งนี้เคลวินกับโยฮันเล่นแรงเกินไปมากๆและถ้าผมยังไม่เจอดริ้บเบิ้ลแน่นอนว่าผมจะรายงานเรื่องนี้ให้อาจารย์ประจำบ้านทราบแน่ถึงโยฮันจะโดนดริ้บเบิ้ลกัดก็ตามแต่นั่นถือเป็นความปราณีอย่างสุดซึ้งแล้วที่ดริ้บเบิ้ลไม่กัดนิ้วเขาจนกุด!
ขณะที่กำลังสอดสายตามองหาเต่าจิ๋วของตัวเองโทนี่ก็สังเกตุเห็นร่างสูงโปร่งในชุดผ้าพันคอถักไหมพรมสีเขียวเข้มซึ่งเป็นสีประจำบ้านสลิธีรินของอีแวนโชกำลังเดินตรงมาทางนี้ ใบหน้าของเขาราบเรียบในมือขาวสะอาดปรากฏร่างน้อยนิดสีเขียวสดใสของดริ้บเบิ้ล!
อีแวนชะงักและมองเขาอย่างข้องใจ
เขาขมวดคิ้วท่าทางกำลังชั่งใจ"
จะแน่ใจได้อย่างไรว่ามันเป็นของเธอจริง"
อีแวนยังไม่เปลี่ยนสีหน้า
ผมคิดหนัก
เป็นไปไม่ได้..
ดริ้บเบิ้ลไม่เคยยอมให้ใครเข้าใกล้เขาเลยนะ..นอกจากผม
ขณะที่ผมกำลังคิดวุ่นวายกับอาการที่แปลกไปของดริ้บเบิ้ลที่อาจจะบาดเจ็
แต่สีหน้าที่เหนือกว่านั่นคืออะไรน่ะโอ้เคราเมอร์ลิน บอกพรีเฟ็คโชให้ลงจากหลังฮิปโปกริฟฟ์ได้แล้ว!
อีแวนไม่ได้ตอบอะไรแต่เขากลับพาดริ้บเบิ้ลเดินไปเรื่อยๆซึ่งนั่นทำให้ผมโมโหมาก
ดริ้บเบิ้ลควรต่อต้านเขาสิ!
อีแวนหันมาหาผม
ผมตาวาว
อีแวนครุ่นคิด
ผมวิ่งตามเขาพร้อมรอยยิ้มร้ายโอกาสเอาคืนคู่หูจอมป่วนมาถึงแล้ว!
อีแวนลอบยิ้ม
เหมือนเด็กบ้านเรเวนคลอจะลืมประเด็นบาดหมางเรื่องเต่าจิ๋วไปแล้วเสียอย่างนั้นแต่เมื่อเห็นว่าโทนี่จะหันมา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายวับไปทันที
อีแวนยักไหล่
โทนี่ยิ้มมาดร้ายดูแล้วเขาก็เหมาะกับสลิธีรินมากทีเดียว.. อีแวนหมายถึง.. เหมาะกับบ้าน ใช่ บ้าน
อีแวนจ้องเต่าจิ๋วในมือแล้วอดคิดไม่ได้ว่ามันจะร้ายกาจพอๆกับเจ้านายของมันหรือเปล่า แม้ว่าภายนอกมันจะดูน่ารักมากก็ตามที
แต่ก็ดีแล้ว
เพื่อความอยู่รอดก็ต้องมีพิษสงบ้างล่ะน่า
ถือว่าเขาได้สอนทริคแกมโกงให้เด็กหนุ่มจากเรเวนคลอก็แล้วกัน
.
.
talk :
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in