He told me I belong in a churchyard
He told me I could walk away but I wouldn't get far
Tell me how do people know what is hurt, what is love?
He told me I belong in a churchyard
เขาบอกฉันว่า ที่ที่เป็นของฉันอยู่ที่สุสาน
เขาบอกฉันว่า ฉันสามารถเดินหนีจากไป แต่ฉันจะไปไหนไม่ได้ไกล
บอกฉันทีว่า ผู้คนรู้หน้าตาของความเจ็บปวดและความรักได้ยังไง?
เขาบอกฉันว่า ที่ที่เป็นของฉันอยู่ที่สุสาน
Words pointy like arrows
Wounds no one can see
He closed all the windows
As his anger broke free
I will not remember
You as somebody nice
Please will you remember me
And cry?
คำพูดทิ่มแทงราวกับดอกธนู
บาดแผลที่ไม่มีใครเห็น
เขาปิดหน้าต่างทุกบาน
และเขาก็ระบายความโกรธออกมา
ฉันไม่อยากจะจดจำ
คุณ คนใจดี
คุณจะจดจำฉัน
และร้องไห้ไหม?
He told me I belong in a churchyard
He told me I could walk away but I wouldn't get far
Tell me how do people know what is hurt, what is love?
He told me I belong in a churchyard
เขาบอกฉันว่า ที่ที่เป็นของฉันอยู่ที่สุสาน
เขาบอกฉันว่า ฉันสามารถเดินหนีจากไป แต่ฉันจะไปไหนไม่ได้ไกล
บอกฉันทีว่า ผู้คนรู้หน้าตาของความเจ็บปวดและความรักได้ยังไง?
เขาบอกฉันว่า ที่ที่เป็นของฉันอยู่ที่สุสาน
Hate followed him gently
Planted seeds in his heart
Roots tearing the love in him
Apart...
ความเกลียดชังค่อยค่อยติดตาม
ฝังเมล็ดลงไปที่ใจเขา
รากนั้นได้ฉีกความรักในตัวเขาออกไป
He told me I belong in a churchyard
He told me I could walk away but I wouldn't get far
Tell me how do people know what is hurt, what is love?
He told me I belong in a churchyard
เขาบอกฉันว่า ที่ที่เป็นของฉันอยู่ที่สุสาน
เขาบอกฉันว่า ฉันสามารถเดินหนีจากไป แต่ฉันจะไปไหนไม่ได้ไกล
บอกฉันทีว่า ผู้คนรู้หน้าตาของความเจ็บปวดและความรักได้ยังไง?
เขาบอกฉันว่า ที่ที่เป็นของฉันอยู่ที่สุสาน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in