ลูฟี่มีพลังพิเศษจาก ‘ผลปีศาจ’ (Gomu Gomu no mi) ทำให้เขากลายเป็นมนุษย์ยาง (สามารถยืดหดแขนขาได้เหมือนยาง) และต้องต่อกรกับโจรสลัดและศัตรูสารพัดที่ทยอยออกมาตามทางเรือที่ลูฟี่และพวกพ้องเดินทางผ่านไป

หนึ่งในนั้นก็มีวายร้ายตัวฉกาจที่ชื่อว่า ‘ครอคโคไดล์’

ครอคโคไดล์เป็นหนึ่งใน ‘เจ็ดเทพโจรสลัด’ หรือโจรสลัดที่ได้ยกเว้นการจับกุมจากรัฐบาลโลก (ซึ่งถือเป็นอำนาจสูงสุดของโลกตามท้องเรื่อง) เพราะหน้าที่ของทั้งเจ็ดเทพคือการกำจัดโจรสลัดเถื่อน ทำให้ครอคโคไดล์กลายเป็นที่ชื่นชอบของชาวเมืองอลาบาสตาไปด้วย

แต่เบื้องหลังของครอคโคไดล์นั้นก็ช่างเลวร้าย เขาคือเจ้าของโค้ดเนม ‘มิสเตอร์ซีโร่’ ผู้นำแห่งกลุ่มอาชญากรที่ชื่อว่า 'บาร็อคเวิร์กส์’ ซึ่งเคลื่อนไหวเพื่อทำลายเมืองอลาบาสตาและก่อกวนรัฐบาลโลก

ครอคโคไดล์เลยกลายเป็นเจ็ดเทพโจรสลัดคนแรกที่ลูฟี่ต้องต่อกรด้วย เขาเป็นเจ้าของค่าหัว 81 ล้านเบรี (ซึ่งสูงที่สุดในเรื่องขณะนั้น) และด้วยพลังพิเศษที่เป็นมนุษย์ทราย จึงทำให้ลูฟี่สู้กับครอคโคไดล์อย่างยากเย็น เพราะแพ้ทางกันอย่างรุนแรง พี่ท่านเล่นดูดความชื้นจากร่างกายได้ กลายร่างให้เป็นทรายได้ กว่าลูฟี่จะเอาชนะได้จึงต้องกุมขมับหลายยกและต้องตามอ่านกันตาแฉะเลยทีเดียว

• เนื่องจากเป็นมนุษย์ทรายที่สามารถดูดซับความชื้นได้ ครอคโคไดล์จึงสามารถทำให้เมืองอลาบาสตาแห้งแล้งจนพระราชาของเมืองถูกประชาชนเข้าใจผิดว่าพระองค์เป็นต้นเหตุที่ทำให้เมืองแห้งแล้ง! ถึงขั้นมีคณะปฏิวัติเพื่อจะโค่นล้มพระราชา ในขณะที่ครอคโคไดล์นั้นทำตัวเป็นพระเอกมาคอยช่วยเหลือเพื่อที่จะได้ครองเมืองเสียเอง

• ครอคโคไดล์ถือเป็นศัตรูคนแรกๆ ที่จัดการลูฟี่ได้อยู่หมดพี่แกเล่นอัดซะน่วม แถมยังเอาตะขอแทงทะลุหน้าอก และปล่อยทิ้งให้จมอยู่ในทรายดูด นับว่าเป็นตัวละครตัวแรกที่เกือบจะฆ่าพระเอกได้

• ลงมือปลิดชีพ ‘นิโคโรบิน’ หรือ ‘มิสออลซันเดย์’ คนที่นับว่าเป็นคู่หูมาตลอด เพราะคิดว่าโรบินจะหลอกตนว่าไม่มีเรื่องเกี่ยวกับพลูตัน (อาวุธในตำนานที่แกร่งพอจะสามารถทำลายกองทัพเรือและรัฐบาลโลกได้) บนหินศิลาจารึกที่อุตส่าห์ตามหากันมานาน เพื่อสั่งสมอำนาจพี่แกจึงแทงข้างหลัง

• วางแผนระเบิดทั้งเมืองอลาบาสตาด้วยการยิงระเบิดยักษ์รัศมีห้ากิโลเมตรจากกลางเมือง


 

ลักษณะเด่นที่กัปตันฮุกสร้างไว้จนกลายเป็นภาพโจรสลัดที่ขาดไม่ได้คือตะขอทองคำอันใหญ่บึ้มแทนมือซ้ายและกัปตันฮุกก็มีสัตว์คู่อาฆาตคอยไล่งับเป็นจระเข้ ซึ่งชื่อครอคโคไดล์ก็ชัดเจนสุดๆ แถมพี่แกยังมีสัตว์เลี้ยงเป็นจระเข้ยักษ์ (ที่มีกล้วยงอกอยู่บนหัว) และที่บริษัทบาร็อคเวิร์กส์ก็มีรูปปั้นจระเข้ยักษ์เป็นสัตว์สัญลักษณ์อีกด้วย

พฤติกรรมความร้ายของครอคโคไดล์ไม่เชิงว่าเป็นสลัดที่ออกเรือไปปล้นฆ่า แต่จะออกไปในแนว ‘มาเฟียอิตาเลียน’ ตั้งแต่ผมเรียบแปร้ แต่งตัวแบบสากล เสื้อกั๊กกระดุมทอง กางเกงสแลค โค้ทขาเฟอร์สีดำยาว และแน่นอนที่ขาดไม่ได้สำหรับเจ้าพ่อมาเฟียคือ ‘ซิการ์’ ที่พ่วงมาด้วยลักษณะท่าทางที่เย็นชาเด็ดขาด ฆ่าเป็นฆ่า เผาเป็นเผา

เอาเข้าจริง พฤติกรรมของครอคโคไดล์ดูไม่ค่อยเกี่ยวกับการเป็นโจรสลัดเท่าไหร่ เพราะปฏิบัติการและรังลับก็อยู่กลางทะเลทราย สิ่งที่ครอคโคไดล์ทำอย่างการตั้งองค์กรอาชญากรรมบาร็อคเวิร์กส์ขึ้นเพื่อแทรกซึมบ่อนทำลายและยึดครองอาณาจักรอลาบาสตานั้นดูไปดูมาก็คล้ายมาเฟียมากกว่าเพราะนอกจากเขาจะหมายตาอาวุธแห่งการทำลายล้างที่ซุกซ่อนอยู่แล้ว บาร็อคเวิร์กส์ยังมีลักษณะเป็นองค์กรอาชญากรรมที่มีการบริหารจัดการแบบมืออาชีพ ตั้งแต่การจัดวางตำแหน่งสมาชิกที่เป็นระดับชั้นและการกระจายหน้าที่รับผิดชอบที่ทำให้แผนการดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นอกจากนี้ ครอคโคไดล์ยังมีความร้ายกาจที่ทำให้ลูฟี่ถึงกับยอมรับเขาไม่ได้นั่นก็คือ เขาเป็นคนที่มีเป้าหมายแน่วแน่จนทำได้ทุกอย่าง แม้แต่การทำลายสมาชิกและบริษัทบาร็อคเวิร์กส์ที่ตัวเองตั้งขึ้นมา ซึ่งขัดกับแนวคิดสำคัญของเรื่องคือ ‘พวกพ้องและมิตรภาพ’ ทำให้การกระทำดังกล่าวเป็นสุดยอดแห่งสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ และบ่อยครั้งที่แนวคิดเรื่องความสำคัญของพวกพ้องนี้จะถูกนำมาใช้แบ่งแยกระหว่างโจรสลัดดีและเลว

ครอคโคไดล์เป็นตัวละครที่ทั้งโหดทั้งเท่ ผสมไปด้วยลักษณะหลากหลายแนว ตั้งแต่โจรสลัดแบบคลาสสิก (ที่ไม่ได้เน้นขบขันแบบกัปตันฮุกในฉบับดิสนีย์) ผสมกับความประณีตลึกลับแบบองค์กรมาเฟียอิตาเลียนทำนอง Godfather รวมถึงความสามารถสุดโกงที่ดูเหมือนเป็นอมตะด้วยการกลายเป็นทรายเมื่อถูกโจมตี และการดูดน้ำจากวัตถุที่ถูกสัมผัส เทพขนาดทำให้พื้นที่นั้นกลายเป็นทะเลทรายในทันที 

ด้วยความเจ๋งของส่วนผสมเท่ๆ เหล่านี้ ครอคโคไดล์จึงไม่ได้มีบทบาทแค่ในพาร์ตของตัวเอง แต่เขาได้กลายเป็นหนึ่งในตัวละครที่ยังคงโลดแล่นในหน้ากระดาษต่อไป