ยุนกิ : เฮ้ย!
"เอ๊ะ?"
นัมจุน : อาร์มี่จัง...เธอโอเคใช่มั้ย?
"อ...อะไรเหรอ?"
เจโฮป : พวกเราเรียกเธอมาตั้งแต่ตะกี้แล้วนะ
"เอ๊ะ? จริงเหรอ? ขอโทษนะ..."
นัมจุน : ถ้ามีอะไรไม่สบายใจ เธอปรึกษาฉันได้ตลอดเลยนะ
ยุนกิ : .......
"ไม่เป็นไร ฉันโอเค"
พูดออกไปไม่ได้
ในหัวสมองของฉันมีแต่เรื่องของจองกุกเต็มไปหมด
ฉันจดจ่อกับงานไม่ได้เลย
ยุนกิ : วันนี้พอแค่นี้แหละ...
"เอ๊ะ? ทำไมล่ะ?"
ยุนกิ : อ้าว ก็เพราะใครล่ะ?
"ข...ขอโทษ"
นัมจุน : ไม่เป็นไรหรอก ยังพอมีเวลา
"ขอโทษนะ"
อัลบั้มกำลังอยู่ระหว่างการเตรียมการ
ฉันนี่ล้มเหลวในฐานะโปรดิวเซอร์สุด ๆ
มีเรื่องราวมากมายระหว่างฉันกับยุนกิ
แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่จะจดจ่ออยู่กับงานไม่ได้...
แล้วทำไมถึง?...
ทำไมล่ะ?
ฉันถูกใจอะไรจองกุกขึ้นมา?
ฉันคิดกับเขาแค่น้องชายที่น่ารัก... ก็แค่นั้นเอง...
แล้วทำไมถึง...
เพราะมีจองกุก ฉันถึงสงบสติตัวเองลงได้...
แต่ว่าช่วงนี้ ฉันไม่ได้คุยกับเขาเลย
บางที....เขาอาจจะไปทำอะไรอยู่หรือเปล่านะ...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in