lily and rose

seongwu x daniel

warning: nc (ที่เขียนเองยังรู้สึกว่าลามกจัง) และ ผิดศีลข้อสาม (ไม่ประพฤติผิดในกาม)

ปากกาด้ามสวยถูกวางลงบนกระดาษตามด้วยแว่นสายตาที่วางข้างกัน นิ้วโป้งนวดคลึงหัวตาก่อนจะยืดเส้นยืดสายคลายความเหนื่อยล้าจากการนั่งทำงานเป็นเวลานาน

มองไปยังนาฬิกาที่อยู่อีกมุมของโต๊ะ ดึกมากแล้วและเขายังไม่นอน

ซองอูเคยชินกับการที่ต้องนอนดึกแบบนี้ การเป็นหัวแรงหลักในบริษัทสาขาที่ญี่ปุ่น นั่นยิ่งทำให้เขาต้องขยันขึ้นไปอีกเท่าตัว

ในเวลานี้ชายหนุ่มกลับมายังบ้านรอง ที่แน่นอนว่ามันเป็นของเขา แต่ในเมื่อซองอูไม่ได้อยู่ที่นี่มาเกือบจะห้าปีแล้วเลยตัดสินใจยกบ้านหลังนี้ให้กับพี่ชายต่างมารดา พี่ชายที่มีพ่อคนเดียวกัน พี่ชายที่เกิดก่อนเขาได้ไม่กี่วัน ฮวังมินฮยอน ลูกชายของผู้หญิงที่เป็นน้อยและเจ้าหล่อนเองก็ไม่ได้ต้องการที่จะขึ้นเป็นใหญ่เพราะอย่างนั้นจึงให้ลูกชายใช้สกุลเดิมของตัวเอง

ด้วยความที่อยู่ในวัยเดียวกันจึงมักถูกนำมาเปรียบเทียบกันอยู่บ่อยครั้ง ทั้งคู่ไม่ได้สนิทกันมากมายนักอย่างที่เด็กชายอายุเท่าๆกันส่วนใหญ่เป็น และดูเหมือนจะมองอีกฝ่ายเป็นคู่แข่งกลาย ๆอีกด้วย

เมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้าก่อนที่พ่อของเขาจะเสียชีวิตไม่นาน มินฮยอนได้ขึ้นไปอยู่ในบอร์ดบริหารของบริษัทหากแต่องซองอูกลับถูกมอบหมายให้ไปดูแลบริษัทในเครือข่ายที่ญี่ปุ่น

เด็กหนุ่มในวัยยี่สิบสี่ตอนนั้นไม่ได้มีความน้อยเนื้อต่ำใจใด ๆ เขารู้อยู่แก่ใจดีว่าผู้เป็นพ่ออยากได้คนที่ไว้ใจได้เพื่อทำให้บริษัทเติบโตขึ้นไปอีก

ด้วยเหตุนั้นเกาหลีเลยกลับกลายเป็นบ้านหลังที่สองของซองอูตั้งแต่นั้นมา

ส่วนเหตุผลที่กลับมาในครานี้คือพี่ชายของเขากำลังจะแต่งงานกับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

ซองอูค่อนข้างแปลกใจที่มินฮยอนมีรสนิยมแบบนั้น แต่ไม่ยากที่จะทำใจยอมรับ

เด็กหนุ่มว่าที่ภรรยาของมินฮยอนดูเป็นเด็กน่ารัก อายุน้อยกว่าซักสามสี่ปีเห็นจะได้ แม้จะช่างพูดช่างจาแต่ก็ดูอ่อนน้อมอยู่ตลอดเวลา แม่ของเขาเองบอกว่าคังแดเนียลมาจากตระกูลผู้ดีเก่า ซึ่งซองอูไม่แปลกใจเท่าไหร่หากดูจากกิริยาท่าทางที่แสดงออกมา

เขาเจออีกฝ่ายไม่นานนักเพราะเพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่น ได้พบปะแค่เพียงตอนรับประทานอาหารเย็นในวันที่เขากลับมาที่บ้านหลักและเป็นตอนที่เขาบังเอิญเจอเด็กหนุ่มพูดคุยอยู่กับแม่ของมินฮยอนเท่านั้น

ถือว่ามินฮยอนเลือกคนได้ไม่เลวทีเดียว

หลังคลายจากอาการเหนื่อยล้าลงบ้างแล้ว ชายหนุ่มตั้งใจว่าจะหาน้ำดื่มแก้กระหายเสียหน่อย เพียงแต่ก้าวลงบันไดลงมาได้ไม่ถึงสามขั้น กลับต้องหยุดนิ่งอยู่อย่างนั้น

ซองอูรู้ว่ามินฮยอนแข็งแรง อีกฝ่ายชอบออกกำลังกายและมักจะชักชวนเขาอยู่บ่อยครั้ง เขาปฏิเสธไปทั้งหมด แต่เขาไม่รู้เลยว่าคน ๆนี้จะแข็งแรงมากถึงกับสามารถอุ้มผู้ชายขนาดตัวไล่เลี่ยกันไว้ในอ้อมแขนได้

แสงไฟสีส้มจากโคมไฟตามเสาและทางเดินที่อยู่เหนือศีรษะขึ้นไปสาดแสงกระทบกับใบหน้านวลสวย ดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยหยาดน้ำตา เสียงร้องครวญครางดังผะแผ่วเข้าหูเขาเป็นระยะ ดูน่ารังแกไม่หยอก

หนึ่งเปลือยช่วงบน อีกหนึ่งเปลือยช่วงล่าง แผ่นหลังของมินฮยอนถูกปลายนิ้วจิกลงไปจนเกิดเป็นรอยเงา แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามทั้งสองข้างมีปลีน่องขาวพาดอยู่

ชานบันได บัดนี้กลายเป็นสถานที่ร่วมรักชั้นดีของว่าที่บ่าวสาว ถือว่าเป็นรสนิยมที่จัดจ้าน แต่ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องใส่ใจ ซองอูกำลังจะหันหลังกลับขึ้นไปบนห้องแต่ทุกอย่างในหัวถูกโยนทิ้งไปเมื่อสบสายตาเข้ากับดวงตากลม

กายขาวที่โยกคลอนรับแรงกระแทกสูดลมหายใจเฮือกใหญ่เข้าปอด เสียงครางสั่นเครือด้วยแรงอารมณ์ แขนทั้งสองข้างโอบล้อมรอบคอคนรักก่อนจะวางศีรษะเข้ากับซอกคอของอีกฝ่าย ผินใบหน้ามาหาเขา หลับตาพริ้มดื่มด่ำกับความรู้สึกและลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเพื่อสบเข้ากับชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่ด้านบน

แสงไฟสีส้มทำให้หยาดน้ำในตาที่คลออยู่เต็มหน่วยดูเย้ายวน ริมฝีปากอิ่มเผยอออกช้า ๆ ปลดปล่อยความกระสันผ่านลมหายใจ กดจูบลงตามลาดไหล่กว้างอย่างยั่วเย้า

เด็กที่ชื่อคังแดเนียลทำทุกอย่างโดยยังคงสบตากับเขาไม่ปล่อย

เสียงคำรามในลำคอของชายหนุ่มที่กำลังสอดประสานเข้ากับกายขาวตรงหน้าบ่งบอกได้ว่าพึงพอใจมากเพียงใด และในเวลากลางดึกที่เงียบสงัดแบบนี้แม้จะเป็นเพียงการกระซิบ คนที่อยู่ห่างไปไม่ถึงสามเมตรอย่างซองอูย่อมได้ยินทุกอย่าง

เสียงแหบพร่าพ่นลมหายใจออกมา “เรียกชื่อพี่” ก่อนจะกระแทกสวนขึ้นไปจนเด็กตัวขาวหอบเฮือก

“ฮึก...” เปล่งเสียงออกมาช้า ๆ “พี่...มินฮยอน...” อย่างว่าง่าย

กระท่อนกระแท่นจากการถูกกระทั้นแต่กลับเร้าอารมณ์ได้ดียิ่งกว่าอื่นใด และหลังจากที่เรียกชื่อคนรักไปแล้ว ริมฝีปากอิ่มสวยค่อย ๆเริ่มขยับอีกครั้ง ลำบากขึ้นเมื่อถูกสอดใส่อย่างหนักหน่วงกว่าเดิม

แต่แดเนียลทำมันสำเร็จ

ขยับปากเป็นคำว่า ‘คุณ ซอง อู’

เขาเห็นมันชัดเจนมากทีเดียว

ก่อนที่ใบหน้ายั่วยวนจะถูกดึงกลับไปเรียกร้องหาคนที่ควรเป็นเจ้าของเพียงคนเดียวของมัน

มุมปากยกขึ้นบางเบา

ฮวังมินฮยอน เลือกคนได้ไม่เลวจริง ๆด้วย

ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทุกอย่างยังเหมือนเดิมในช่วงที่ใกล้จะแต่งงานแบบนี้ ฮวังมินฮยอนยุ่งกับงาน คังแดเนียลวิ่งเรื่องงานแต่งทั้งวันเพราะฝ่ายเจ้าบ่าวยกหน้าที่นี้ให้เขาจัดการ และองซองอู ที่ทำงานอยู่ในห้องเฉย ๆ มีออกไปสังสรรค์บ้างเป็นบางครั้ง

กลับกลายเป็นเด็กหนุ่มที่ร้อนใจ แม้ว่าที่สามีของเขาจะกลับมานอนบ้านทุกคืนแต่ก็ไม่ทำอะไรทั้งนั้น คงเหนื่อยจากงานเกินกว่าจะคิดถึงเรื่องพวกนี้

อยาก... แต่กับมินฮยอน แดเนียลไม่ใช่คนแบบนั้น คนที่จะใจกล้าพอร้องขอเรื่องแบบนี้

ฟันขบเข้ากับริมฝีปากล่างพลางนึกถึงเรื่องในคืนนั้น ที่เขาพลั้งเผลอหลุดท่าทางน่าอายออกไปให้องซองอูเห็น

บอกว่าพลั้งเผลอคงไม่ได้ เพราะตั้งใจไปเสียส่วนใหญ่

หยิบยาแก้แพ้ออกมาจากตู้ โยนเข้าปากไปหนึ่งเม็ดตามด้วยน้ำอีกแก้ว กระชับเสื้อคลุมอาบน้ำเข้าหาตัวก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาที่ห้องนั่งเล่น ไม่มีไฟซักดวงถูกเปิดให้แสงสว่างนอกจากไฟสีส้มตามทางเดิน

แดเนียลเลือกที่จะเปิดทีวีดูภาพยนตร์ที่ออกอากาศไปแล้วครึ่งเรื่องแต่กลับดูสนุกจนดึงดูดให้เขานั่งดูได้อย่างสนอกสนใจ

ไม่นานนักก็หลับผล็อยไปด้วยฤทธิ์ยา

องซองอูวางเสื้อสูทตัวนอกพาดไว้กับโซฟาตัวเล็ก ปลดกระดุมข้อมือออกทั้งสองข้างก่อนจะพับขึ้นมากองไว้ที่ข้อศอกพลางมองอีกคนที่นอนอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ เสื้อคลุมที่หลุดลุ่ยออกจากผิวกายขาวดูเหมือนกำลังหลอกล่อเขาอยู่ในที

เดินอ้อมไปนั่งลงอีกฝั่งของโซฟา มองตรงไปยังจอโทรทัศน์ที่กำลังฉายภาพยนตร์เรื่องโปรดอยู่

เวลาผ่านไปไม่นานนักก็มองเห็นบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ที่หางตา เขาไม่ได้สนใจ สมาธิจดจ่ออยู่กับจอโทรทัศน์เท่านั้น

หลังแดเนียลตื่นและเริ่มมีสติ เมื่อเห็นว่ามีอีกคนนั่งอยู่ด้วยกันเด็กหนุ่มก็กระชับเสื้อคลุมเข้าหาตัวทันทีที่นึกได้ มองไปยังอีกฝ่ายที่ไม่มีปฏิกิริยาอะไรก็เริ่มทำตัวไม่ถูก

และกลายเป็นว่าใบหน้าหล่อคมตรงหน้าดึงดูดให้เขาใช้สายตาสำรวจมันอย่างลึกซึ้ง

หน้าผากสวยรับกับจมูกโด่ง ริมฝีปากหยัก คางมนได้รูป ไล่ลงมายังลูกกระเดือก ไม่ธรรมดา ราวกับสวรรค์บรรจงสร้าง

แผ่นอกกระเพื่อมเป็นจังหวะ กลิ่นแอลกอฮอล์บาง ๆที่แตะจมูก

“ผมคิดว่าคุณนอนอยู่บนห้องซะอีก คุณดื่มมาเหรอ” เริ่มบทสนทนาด้วยความสงสัย ซองอูชำเลืองมองเพียงเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบกลับไป “อืม”

เงียบลงอีกครั้ง สายตาซุกซนของแดเนียลไล่มองไปตามส่วนต่าง ๆ ซองอูดูผอมแต่กลับมีส่วนอกที่แน่นเสื้อเชิ้ต แขนที่โผล่พ้นแขนเสื้อออกมาดูแข็งแรงสมชาย

ปล่อยลมหายใจร้อนออกมาผ่านริมฝีปากอิ่ม เพียงจ้องมองเท่านั้น ผู้ชายตรงหน้าดูอันตรายเกินกว่าจะรับมือไหว

แต่แดเนียลคิดว่าเขารับมันได้

ทั้งหมด

หน้าจอโทรทัศน์ถูกปิดลงด้วยรีโมตในมือของเด็กหนุ่ม คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน หันหน้าไปหาอีกคนอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก

“เธอปิดทำไม”

ดวงตากลมฉ่ำน้ำตรงหน้าทำให้ซองอูพอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น “ถ้าเธอปิดมัน นั่นหมายความว่าเธอมีอย่างอื่นที่น่าดูมากกว่าให้ฉัน”

เด็กหนุ่มขยับเข้าไปใกล้ เอนกายพิงกับแผ่นอก มือขาวนวดคลึงส่วนใต้ร่มผ้าอย่างย่ามใจ เงยหน้าส่งสายตาเว้าวอนให้โดยไม่ขัดเขินเลยแม้แต่น้อย

ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียผ่านร่องหยักของริมฝีปาก กดจูบลงเบา ๆ ดูดคลึงเม้มย้ำตามใจอยาก

ซองอูปล่อยให้เด็กที่นั่งเกยอกอยู่ตอนนี้เล่นกับเขาตามใจชอบ ตอบสนองบ้างเล็กน้อยพอให้จังหวะยังคงลื่นไหลต่อไปได้ เลือดในกายชายพลุ่งพล่านไหลลงสู่เบื้องล่างจนแน่นตึงคามือของอีกคน

ริมฝีปากอิ่มจูบที่มุมปากก่อนจะไล่มายังคางมน แม้จะมีตอหนวดอยู่แต่ก็ให้ความรู้สึกดีไปอีกแบบ ผ่านลำคอหนา ผ่านลูกกระเดือกลงมาจนถึงแผ่นอก

ปล่อยมือข้างที่นวดคลึงท่อนเนื้อแล้วย้ายขึ้นมาปลดกระดุมออกทีละเม็ดพร้อมกับจูบไล่ลงไปจนถึงเม็ดสุดท้าย ปลายจมูกจ่ออยู่ที่หัวเข็มขัด เคลื่อนลงไปอีกนิดก่อนจะแนบริมฝีปากลงไปยังส่วนที่เริ่มคับพองอยู่ในกางเกง

“ลงไปข้างล่าง”

ดวงตาโศกเงยขึ้นมองอีกคน กดจูบลงที่เดิมอีกครั้งอย่างยั่วเย้า ย้ายร่างลงมาอยู่ระหว่างขา

ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายออกคำสั่ง แดเนียลปลดเข็มขัดออก รูปซิปลงจากนั้นค่อยรั้งชั้นในให้ส่วนที่เกือบจะโผล่พ้นขอบออกมารับอากาศข้างนอก

ไล้เลียส่วนปลายที่เริ่มฉ่ำชื้นด้วยน้ำหล่อลื่น ใช้ลิ้นห่อรูดรั้งส่วนหัวก่อนจะครอบริมฝีปากลงไป กลิ่นความเป็นชายอบอวลอยู่ในปาก ซองอูจับเข้าที่ส่วนโคนแล้วค่อย ๆดันท่อนเนื้อให้หายเข้าไปในโพรงปากอุ่น ผ่านกลีบปากสีแดงจัดที่แนบอยู่กับเส้นเลือดที่ปูดขึ้นมา

สุดโคนลิ้นแล้วและเพียงแค่โพรงปากนิ่มย่อมเก็บเข้าไปได้ไม่หมด จับท่อนเนื้อถอนออกมา ไสส่วนหัวไปตามริมฝีปากอิ่มจนมันหยุ่นไปตามที่ถูกของแข็งดุนดัน

ผิวแดงก่ำและสีหน้าที่ดูจะต้องการของของเขามากมายขนาดนั้น “ขึ้นมานี่” ใช้นิ้วโป้งเช็ดคราบบนริมฝีปากอิ่มสวย “ขึ้นมาบนตักฉัน”

มือขาวทั้งสองข้างจากที่เคยค้ำอยู่ที่หน้าขาถูกย้ายมาวางไว้บนแผ่นอก ยันหัวเข่าคร่อมหน้าตักอีกคนไว้แล้วทิ้งตัวลงบนต้นขาของอีกฝ่าย

ซองอูเลิกคิ้ว “เธอใส่แค่เสื้อคลุม”แดเนียลพยักหน้า “ผมคิดว่าไม่มีใครอยู่ข้างล่างแล้ว” หลบสายตาเมื่อไม่สามารถสู้กับดวงตาคมนั้นได้ต่อ พรูลมหายใจออกมาเบา ๆ รู้สึกชัดเจนถึงท่อนเนื้อร้อนที่อยู่ไม่เป็นที่เพราะตอนนั่งทับลงมา แดเนียลก็แค่นั่งลงมาตรง ๆตามที่อีกคนบอก

เพียงเท่านั้น มือกร้านทั้งสองข้างก็สอดผ่านเสื้อคลุมเข้าไปจับที่บั้นท้าย แยกมันออกจากกันและจัดแจงให้แกนกายถูกบดเบียดอยู่ตรงกลางระหว่างก้นกลมทั้งสองข้าง เส้นเลือดปูดรอบ ๆครูดเข้ากับรอยจีบ

กับผู้ชายคนนี้ แดเนียลดูเป็นเด็กที่ไม่ประสาในเรื่องเซ็กส์เอาเสียเลย

ปลดปมสายที่รั้งเสื้อคลุมเอาไว้ด้วยกันออกและยังไม่ทันที่มันจะหลุดออกไปจากหัวไหล่ ซองอูก็ส่ายศีรษะเบา ๆ เสื้อคลุมจึงค้างเติ่งอยู่ที่ต้นแขน มือทั้งสองข้างของชายหนุ่มจับเข้าที่ชายโครง ยืดหลังตรงให้ปลายจมูกจรดอยู่ตรงซอกคอพอดี

จูบและดูดดึงให้เบามากพอที่จะไม่ทำให้เกิดร่องรอยใด ๆ กลิ่นกายหอมหวานหลอกล่อให้ชายหนุ่มดอมดมไปยังทุกที่ที่สามารถไปได้ถึง ทาบริมฝีปากลงบนเนินอกแนบแน่น เลื่อนแขนทั้งสองข้างไปไว้ด้านหลัง โอบกอดให้ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น

เกลี่ยปลายจมูกปัดผ่านยอดอกสีอ่อน ปล่อยลมหายใจรินรดก่อนจะใช้ริมฝีปากหยักดูดเบาๆ ตวัดปลายลิ้นดุนจนเนื้อโดยรอบฉ่ำวาวด้วยน้ำลาย ปลายนิ้วที่วางอยู่บนบ่าถูกจิกลงผิวเนื้อสีน้ำผึ้งอ่อน

“...ฮิก”

สั่นสะท้านไปทั้งกาย แม้จะอยากผละร่างออกก็ทำไม่ได้เพราะแรงจากวงแขนที่โอบล้อมช่วงเอวอยู่ ยิ่งบิดเร้าเพราะรสชาติความกระสัน ช่วงล่างยิ่งเสียดสีเข้าหากันมากกว่าเดิม

แดเนียลดูเหมือนจะกลายเป็นอาหารที่ชายหนุ่มชื่นชอบไปแล้ว นิ่มนวลและหวานละมุน เนื้อกายขาวล้วนถูกริมฝีปากของเขาจับจองแทบทุกส่วน

เคลื่อนกายออกจากกันหากแต่ยังมีแขนอีกข้างโอบกอดจากข้างหลังเอาไว้ ซองอูเงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กหนุ่ม ดวงตากลมดูจะปรือปรอยลงเล็กน้อย แตะปลายนิ้วชี้ลงส่วนปลายที่แนบอยู่ตรงหน้าท้องของเขา  แดเนียลหลบตาก้มลงมองตามมือนั้น แกนกายของเขาฉ่ำชื้นด้วยน้ำหล่อลื่น ชูชันจนดูเหมือนจะปริแตกได้ตลอดเวลา นิ้วชี้แตะลงที่ตรงนั้นอีกครั้งแล้วยกออก น้ำสีใสยืดเป็นสายก่อนจะขาดลง

ซองอูเอนกายลงพิงพนัก กายขาวของเด็กหนุ่มก็โอนอ่อนผ่อนตามแรงของเขา บั้นท้ายโก่งโค้งมากขึ้นเมื่ออยู่ในท่านี้ แดเนียลลองคลอนสะโพกเบา ๆก่อนจะครางฮือเมื่อรู้สึกได้ว่าส่วนที่แนบอยู่ดูคล้ายว่าจะขยายขึ้นไปอีก

“ยันตัวขึ้น” เด็กหนุ่มทำตามอย่างว่าง่าย ใช้มือทั้งสองข้างถกชายเสื้อคลุมหลังจากที่ใช้เข่ายันตัวขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มองอีกฝ่ายที่อยู่ต่ำกว่า แต่ก็ได้ไม่นาน เขายังคงสู้สายตาคมปลาบนั่นไม่ได้อยู่ดี

มือกร้านใช้ปลายนิ้วลูบคลึงพวงไข่แฝด ไล่ไปจนถึงรอบ ๆรูทวาร ใช้มืออีกข้างจับท่อนเนื้อจ่อที่ตรงนั้น ปัดผ่านรอบ ๆรอยจีบให้น้ำหล่อลื่นจากส่วนปลายของเขาเปื้อนโดยรอบ แดเนียลครางเครือในลำคอ ลมหายใจร้อนผ่าวหอบถี่ขึ้น ก่อนจะค่อย ๆดุนดันส่วนหัวเข้าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

กายขาวทรุดฮวบลงแทบจะทันที พิงศีรษะกับแขนของตัวเองที่โอบรอบคอของอีกคนไว้ “มันใส่ไม่ได้หรอก” ซองอูเอียงหน้าไปสบตากับอีกฝ่าย “ของคุณมันใหญ่ไป”

เรียกรอยยิ้มบาง ๆจากริมฝีปากหยักได้ กดจูบลงข้างใบหู คลอเคลียอยู่อย่างนั้นพลางถอนเอาท่อนเนื้อออกมา “ได้สิ นี่ฉันแค่ล้อเธอเล่นเฉย ๆ” ไม่ทันขาดคำ ใช้มืออ้อมไปด้านหลังผ่านสะโพกกลมมน นวดคลึงรอยจีบรอบ ๆก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปในคราวเดียวกันถึงสองนิ้ว

เด็กหนุ่มผวาเฮือกอีกครั้ง คราวนี้ซุกใบหน้าลงเสื้อเชิ้ตบนอกของอีกคน

“...อา อึก!” กัดริมฝีปากกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ให้หลุดออกไป

“เบา ๆที่รัก สามีเธอนอนอยู่ข้างบนนะ”

ถึงจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ความร้อนจากข้างในตัวของเด็กหนุ่มและแรงตอดรัดจากผนังอุ่นข้างในที่แนบนิ้วเขาเป็นจังหวะก็แทบทำให้ซองอูสติเตลิดไม่ต่างกัน สวนนิ้วเข้าหาสะโพกที่สั่นสะท้านเพราะความกระสันอยากของอีกคน หมุนควงและหยุดลงเมื่อรู้สึกได้ถึงแรงขยำเสื้อเชิ้ตตรงอก ก่อนจะเริ่มกดย้ำ ๆที่ตรงนั้นและหลังได้รับคำตอบเป็นเสียงลมหายใจหอบฮัก

ซองอูก็ถอนนิ้วออก

จับท่อนเนื้อจ่อที่รูทวาร ส่งเข้าไปเพียงส่วนหัว ผนังด้านในต้อนรับเขาเป็นอย่างดีด้วยการขมิบรัดอย่างหนักหน่วง หน้าท้องของเด็กหนุ่มจากที่เคยเป็นเนื้อนิ่มบัดนี้ขึ้นเป็นร่องรอยของกล้ามเนื้ออย่างเห็นได้ชัด ส่งเสียงคำรามในลำคอ กดสะโพกของอีกฝ่ายลงมาค่อย ๆกลืนกินตัวตนของเขาเข้าไปอย่างช้า ๆจนหมดเกลี้ยง แดเนียลโกยลมหายใจเข้าปอด สั่นระริก อึดอัด แน่นไปหมด แต่เด็กหนุ่มพยายามให้ตัวเองผ่อนคลายลง

เป็นซองอูที่ทรมานแทน กับความร้อนระอุและดูดกลืนอย่างบ้าคลั่งของอีกคน ขบกรามแน่น เงยหน้าขึ้นระบายความกระสันด้วยการครางในลำคอ แดเนียลกดจูบลงที่ข้างแก้ม ฝ่ามือลูบไล้ตามหน้าท้องของอีกคนเพื่อปลอบประโลม

ความต้องการที่ล้นทะลักทำให้ชายหนุ่มสวนสะโพกเข้าหา เชื่องช้าพอที่จะรับทุกรสสัมผัสของผนังอุ่นที่เต้นตุบอยู่รอบ ๆท่อนเนื้อของเขา ถอนแกนกายออกเพียงครึ่งแล้วรั้งสะโพกอีกฝ่ายลงมา กระทุ้งเข้าถูกจุดกระสันแทบทุกครั้ง ทำซ้ำ ๆอยู่อย่างนั้น เม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นตามไรผม แดเนียลทำได้เพียงสะอื้นฮักกอดก่ายอีกคนราวกับหาที่พึ่ง

ผ่อนลมหายใจออกทางริมฝีปากหยัก กดย้ำอยู่ตรงที่เดิม หลับตาลงเพื่อรับรู้ถึงส่วนล่างที่กำลังดูดกลืนท่อนเนื้อเขาอย่างละโมบ กายขาวสั่นสะท้านอยู่บนอกของเขา เด็กหนุ่มพยายามที่จะบดสะโพกลงมาแต่ถูกเขายั้งเอวคอดเอาไว้

“เสียว...ฮึก” เสียงสะอื้นเบา ๆลอยเข้าหู “...คุณซองอู...ทำผมแรงๆได้ไหมครับ...อะ!” รู้สึกถึงเส้นเลือดโดยรอบที่ครูดอยู่กับเนื้ออุ่นด้านใน สะดุ้งเมื่อส่วนที่ร้อนผ่าวในตัวของเขาเสียดสีเข้ากับตรงจุดนั้นก่อนจะกระทุ้งหนัก ๆและถอดถอนไปอย่างอ้อยอิ่ง

ไม่เพียงพอกับความต้องการที่มีอยู่ตอนนี้ ซองอูจับใบหน้าอีกคนขึ้นมา ดวงตาคลอไปด้วยน้ำตา ใบหน้าเป็นสีแดงก่ำไปเสียทั้งหมด ริมฝีปากอิ่มบวมขึ้นเล็กน้อยเพราะความร้อนในตัวเพิ่มสูงมากขึ้น เผยอออกครวญครางเสียงแผ่ว

“อึก...ผมอยาก” มองไปยังแกนกายตัวเองที่พาดอยู่กับหน้าท้องของอีกคน ใช้มือลูบไล้แผ่วเบา เพียงเท่านั้นก็ทำให้ทั้งร่างสั่นระริกได้ “มันเปียกหมดแล้วนะครับ”

เกือบจะเป็นเสียงกระซิบ ซองอูยกยิ้มให้เด็กหนุ่มตรงหน้า “ฉันรู้”

ยังไม่ทันที่จะพูดจบ ส่วนล่างที่บดเบียดเข้าหากันก็ทำให้แดเนียลก็ทิ้งศีรษะลงแผ่นอกอีกคน หอบหายใจอยู่อย่างนั้น

“ไม่ไหวแล้วเหรอ” ศีรษะกลมส่ายไปมา ดูไม่ออกว่าคำตอบคืออะไร แต่ชายหนุ่มไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น “อยากให้ฉันทำเธอแรง ๆใช่ไหม” ผมสีน้ำตาลสะบัดอีกครั้ง “ฉันไม่ทำ เพราะเธอต้องเป็นคนทำเอง”

ปล่อยมือออกจากช่วงเอวคอดของอีกคน เอนกายลงพิงพนัก มองเด็กหนุ่มที่ค่อย ๆใช้แขนยันเข้าที่หน้าอกเขา ใบหน้ากระทบกับแสงไฟสีส้ม งดงามและหยาดเยิ้ม ก่อนจะย้ายลงมาค้ำที่หน้าท้องของเขา

แดเนียลยกตัวขึ้นแล้วทิ้งตัวเข้าหาหน้าตักจนเกือบสุดความยาว ขบฟันเข้ากับริมฝีปากล่าง ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยแรงอารมณ์ที่ไม่สามารถปลดปล่อยออกมาเป็นเสียงได้

ดวงตาคมปลาบไล่มองตามกายขาว เสื้อคลุมที่ดูไร้ประโยชน์เหลือเพียงแขนเท่านั้นที่ยังคงรั้งมันไว้อยู่ หน้าท้องนวลเนียนขึ้นรอยกล้ามเนื้อหดเกร็งเพราะความเสียว และสุดท้ายเนื้อรอบรูทวารที่ปลิ้นออกมาระหว่างการสอดใส่ กินท่อนเนื้อเขาอย่างไม่รู้จักพอ

สวนสะโพกเมื่ออีกคนทิ้งตัวลงมา เด็กหนุ่มหอบเฮือก กลืนลมหายใจลงปอด กระหน่ำเบียดเข้าหา แยกขาออกกว้างเพื่อให้ท่อนเนื้อเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม ปลายนิ้วเรียวรูดรั้งในส่วนของตัวเองไปด้วยแต่กลับถูกปัดมือออก

ซองอูขยำบั้นท้ายของอีกฝ่ายก่อนจะโจนจ้วงเข้าหาอย่างดุดัน น้ำตาไหลรินออกจากหางตา หลังมือเป็นทางออกสุดท้ายที่แดเนียลใช้เพื่อไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกไป

มากเกินไป หายใจแทบไม่ออก แดเนียลกรีดร้องทั้ง ๆที่ยังกัดมือตัวเองอยู่ ลมหายใจกระชั้นมากขึ้นเมื่อคนที่อยู่ด้านล่างถาโถมทุกอย่างเข้ามาล้ำลึกและรุนแรงเกินกว่าจะรับไหว ปลายนิ้วอีกข้างจิกอยู่ที่แผ่นอกของอีกคนเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ

เสียงครางในลำคอด้วยความพึงพอใจดังลอดผ่านริมฝีปากหยัก ข้างในตัวเด็กหนุ่มมันช่างร้อนรุ่ม รัดรึง และเปียกชื้น เกร็งแขนรั้งบั้นท้ายอีกคนเข้าหาจนเส้นเลือดปูดขึ้นเต็มไปหมด

กายขาวสั่นกระตุก สว่างวาบในหัว ปลดปล่อยเมือกเหลวสีขาวขุ่นออกมาบนหน้าท้องของอีกคน คล้ายจะเลื่อนลอยแต่กลับยันสติไว้ได้ ยังคงครางเครือแผ่วเบาเมื่อช่วงล่างบดเบียดเข้าหากันไม่หยุดพัก ขมิบรัดช่องทางช่วยอีกคนให้ปลดปล่อย และการกระทำเช่นนั้นทำให้ซองอูต้องขบกรามแน่นอีกครั้งเพื่อกลั้นเสียงครางเอาไว้

แค่เสร็จช่องทางนี่ก็เต้นตุบมากพอแล้ว ยังจะรัดมาแบบนั้นอีก

ชายหนุ่มกระแทกบดเข้าออกราวกับจะพังร่างกายอีกคน เด็กหนุ่มเองก็ทิ้งตัวเข้าหาอย่างไม่ลดละเช่นเดียวกัน

ซองอูเงยหน้าผ่อนลมหายใจออก ท่อนเนื้อในช่องทางระอุนั้นกระตุกก่อนจะปลดปล่อยออกมา หากแต่แดเนียลยังไม่หยุด ยังคงโอบรัดโดยที่ข้างในนั้นร้อนจัดและกระตุกถี่ คลอนสะโพกเชื่องช้าจนน้ำสีขาวขุ่นเริ่มไหลย้อนออกมา

ทิ้งตัวเป็นครั้งสุดท้าย หยุดนิ่งเอนกายพิงกับแผ่นอก สูดดมกลิ่นกายชายเข้าไปเต็มปอด กลิ่นของซองอูทำให้เขาผ่อนคลายอย่างไม่รู้ตัว

แกนกายที่อยู่ในตัวของเด็กหนุ่มยังคงรับรู้ได้ถึงทุกสัมผัส แม้จะไม่เดือดพล่านเหมือนก่อนหน้าแต่ก็ยังเต้นตุบอยู่อย่างนั้น ดูดดึงไม่ยอมปล่อย และนั่นทำให้มันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง

ริมฝีปากหยักบางเคลื่อนไปกระซิบที่ข้างหูอย่างหยอกล้อ “เธองอแงจะเอาอะไรอีก แดเนียล”

“...เอาคุณ” ตอบทั้งที่ยังหลับตาพริ้มอยู่บนอกของอีกคน “เอาของคุณ”

ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเจ้าของเนื้อร้อนในตัวเขา

“เอาผมอีกได้ไหมครับ”

fin.

สามเดือนได้ฟิคเรื่องนึง ปีนึงได้สี่เรื่องพอดีงี้

อยากเขียนเอ็นซีที่มันช้าๆดูบ้าง ปากดว่า โคตรลามกเลย เหม่อ

หวังว่าอ่านแล้วจะมีความสุขแฮปปี้เอ็นจอยใดๆก็แล้วแต่นะค่ะรักรักรักรัก

แท็ก! #xxyzfic