อนุญาติให้แคปและแชร์ได้ แต่ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เขียนใส่บทความตัวเองโดยไม่ได้ขออนุญาติจากทางเรา

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วสบถในใจว่า “อะไรของมันวะเนี่ย”ตลอดทั้งเล่ม ไม่รู้ว่าเนื้อหามันอ่านยากหรือภาษาแปลมันแปลกๆ แต่ขอเหมาสองเลยละกัน เหมือนไม่ได้อ่านภาษาไทยอยู่ บอกไม่ถูก แต่พอตอนอ่านใกล้จบแล้วรู้สึกชอบขึ้นมา พออ่านจบไปแล้วเวลาผ่านไปสักพักก็เริ่มเข้าใจหนังสือเฉยเลยค่ะ

เหมือนมันตกตะกอนทีหลังแหละมั้ง แต่พออ่านแล้วรู้สึกไม่อยากจะอ่านหนังสือของฮารูกิอีกเลย คือเราเคยอ่าน Norgian Wood นะแล้วตอนนั้นชอบด้วยอ่านตอนปี1 ถ้าจะกลับมาอ่านหนังสือของฮารูกิอีกครั้งคงจะต้องลองหาอ่านเป็นฉบับอังกฤษดู

ที่เซอร์ไพร์ทคือเนื้อเรื่องมีความ ญญ แบบ ญญ เลยแหละ คือตอนซื้อมาไม่ได้อ่านรีวิวหรืออะไรไง ปกติชอบซื้อหนังตามใจฉัน ชอบตอนที่รู้เรื่องเบื้องหลังของมิวว่าทำไมอยู่ๆผมกลายเป็นสีขาวมาก แล้วชอบฉากนั้นมาก มันยังติดอยู่ในใจอยู่เลย เป็นความรู้สึกตกตะกอนแล้วมาตีความได้ทีหลังด้วย