อนุญาติให้แคปและแชร์ได้ แต่ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เขียนใส่บทความตัวเองโดยไม่ได้ขออนุญาติจากทางเรา

ความทรงจำเลือนรางมาก.. อ่านเล่มแรกของต้นปีเลย เป็นแนวญี่ปุ่นเลย มันจะฟุ้งๆ เรื่อยๆ แต่อุ่นในหัวใจ อ่านบางบทแล้วจะร้องไห้ก็มีแงㅠㅠ คือทั้งเล่มแต่ละบทจะเป็นเรื่องราวของแต่ละคนที่มาดื่มกาแฟเพื่อย้อนเวลา

แต่กฏร้านนี้เยอะมาก แล้วก็แปลกด้วย ที่แปลกสุดคือ ต่อให้ย้อนเวลาไปได้ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ต่อให้แก้ไขอดีตไปแล้ว แต่ปจบมันก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน(จะเปลี่ยนก็คือperspectiveของคนย้อนเวลาเอง) แต่รู้ทั้งรู้ว่าเปลี่ยนอะไรไม่ได้ ก็ยังมีคนเลือกที่ย้อนเวลากลับไปอดีตอะ

เอาจริงๆก็จะร้องไห้แทบทุกบทเลย แต่น้ำตาตกในสุดคือ บทของสองพี่น้อง แล้วก็แม่ลูกอะ ซึมไปเลย