เรื่องนี้เป็นของห้องสมุดค่ะ มีสองเล่มจบ ก็เราเห็นรีวิวใน meb คือรีวิวเอาไว้ว่าดราม่ามากต่างๆ ผัวชั่วต่างๆ ก็รีวิวเสียงแตกพอสมควร คนไม่ชอบก็เยอะ

ส่วนตัวเราอ่านจบเล่ม 1 แล้วไม่ได้รู้สึกว่าพระเอกชั่วขนาดนั้น คือก็เป็นสไตล์พระเอกแนวนี้ที่จะมาเสียใจทีหลัง แล้วก็เป็นสไตล์พระเอก possessive อะ ความสัมพันธ์พระนาง toxic จริง แต่แอบรู้สึกว่ามันไม่ถึงจุดที่เราอยากให้เป็น คือยังไงดี เหมือนมันไม่ได้ดราม่าขนาดที่ควรจะเป็นอะ มันเล่าเรื่องแบบเบาๆ จริงๆ ด้วยนิสัยของพระเอกแล้วก็ความสัมพันธ์ของที่ทั้งสองคนมี เราว่ามันขยี้ได้แบบพังกว่านี้ได้อีกมาก แต่อันนี้เหมือนยังอยากคีพความโรแมนติกเอาไว้อยู่ แบบรู้สึกว่ามันไม่ค่อยสุด ตัวนางเอกเองถึงจะรู้อนาคตแต่เป็นสายคนดี แล้วก็ไม่ได้แบบฟาดอะไรขนาดนั้น

ก็รอดูเล่ม 2 ค่ะ

เล่มสองน่าสนใจทีเดียว จากที่เราพูดว่าเล่ม 1 ดูกั๊กๆความดราม่า เราก็คิดว่าเล่ม 2 เข้มข้นขึ้นมามากกก แบบคิดว่ารวมๆ ทำได้ดีเลย เป็นเรื่องแนวโรแมนติกดราม่าแบบข้ามภพข้ามชาติ ตัวนางเอกเคยสาบานว่าจะไม่รักพระเอกอีก ถ้ารักก็ขอให้ตัวเองไม่ตายดี ส่วนพระเอกก็ขอเจอนางเอกชาติต่อๆไปอีก ต่อให้ไม่ถูกรักก็ไม่เป็นไร ตอนแรกไม่คิดว่าจะมีแบบเออ ชาติที่แล้วอะไรงี้ด้วย เนื้อหาชาติที่แล้วแอบคุ้นมาก คิดว่ามันเหมือนเรื่องอะไรสักอย่างที่เคยอ่านหรือเคยดูก่อนหน้านี้ แบบแอบคิดว่าพลอตของชาติที่แล้วค่อนข้างเฝืออะ คือพระเอกเป็นซื่อจื่ออ๋อง นางเอกเป็นองค์หญิง ตอนฝ่ายพระเอกก่อกบฎ นางเอกถูกทหารจับไปต่อรองกับพระเอก พระเอกยิงนางเอกตายแบบไม่ลังเล

พอมาชาตินี้มันก็เหมือนเป็นผลพวงของชาติที่แล้ว (ทั้งก่อนที่นางเอกจะทะลุมิติมาจากนอกหนังสือ แล้วก็หลังด้วย) คือรวมๆกันเป็นสามชาติ ซึ่งก็คิดว่าน่าจะเป็นคนเดียวกันหมดนะ เพราะเกี่ยวข้องกับชาติที่แล้วหมด

เราชอบตอนจบที่มันไม่ได้ฟันธงว่านางเอกรักพระเอกรึเปล่า แต่ส่วนตัวเราคิดว่าพอจะมีความรู้สึกให้บ้างนะ เพราะว่าพระเอกเคยไปหานักพรตแล้วขอให้ตัวเองรับแทนไปแล้วนี่ ที่ป่วยเมื่อคราวนั้น ก็คิดว่าน่าจะสามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้แล้ว เห็นได้ว่าจากที่นางเอกไม่รู้สึกอะไรเลยก็กลายเป็นรู้สึกขึ้นมา แต่ถ้าถามว่ามันคือความรักรึเปล่า เราว่ามันก็คงแล้วแต่คนอ่านจะตีความบวกกับนิยามความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

ซึ่งเอาจริงๆ ไม่ว่านางเอกจะรักหรือไม่รัก นางเอกก็คงไม่คิดจะไปจากพระเอกแล้ว พระเอกเองก็ไม่ว่านางเอกจะรักหรือไม่รักก็ยังจะดื้อดึงขออยู่กับนางเอกไปตลอดอยู่ดี

ช่วงนางเอกตายตอนกลางๆ เล่มสองเราก็รู้สึกว่าอืม ดราม่าดี แต่ก็ยังแอบรู้สึกคล้ายๆ เล่มหนึ่งว่ามันไม่ได้ขยี้ดราม่าเละเทะขนาดนั้น ถ้าขยี้กว่านี้คงมีน้ำตาแตกได้บ้าง

ก็รวมๆคิดว่าเป็นแนวโรแมนติกดราม่า ที่ไม่ได้แบบบีบคั้นเท่าไหร่นะ แบบอ่านได้ ส่วนตัวเราเป็นสายสุขนิยมมากกว่า ยังรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ได้เศร้าอะไร แล้วก็ชอบที่จบแบบปลายเปิดค่ะ แต่ถ้าถามว่าต้องอ่านมั้ยสนุกมากเลยมั้ย ก็คิดว่าอ่านเพลินๆได้ มีส่วนที่น่าสนใจอยู่ แต่ก็คงไม่ได้เป็น a must ขนาดนั้นสำหรับเราค่ะะ