"ถ้าเธอพยายามอ่านฉันด้วยหัวใจที่ปิดสนิท โยนฉันทิ้งเดี๋ยวนี้เลยดีกว่าอย่าเสียเวลาพลิกหน้าต่อไปเลย"  
ข้อความเปิดเล่มของนักเขียนผู้มีแนวคิดมุมมองที่เป็นตัวเองและมีเสนห์อย่างประหลาด
 
ผมอ่านหนังสือของคุณองอาจเล่มแรกคือ "ชายหนุ่มผู้ไม่ทำอะไรเลย" เป็นเล่มแรกพร้อมกับคำถามว่า หนังสือแบบนี้ก็ทำมาขายเหรอ มันเป็นหนังสือที่นำเสนอมุมมองของนักเขียน หรือคนธรรมดาคนนหนึ่ง ไม่ได้มากกว่านักเขียนทั่วไปเท่าไหร่นัก และยิ่งเจอมุข "ชายหนุ่มผู้ไม่ทำอะไรเลย"ยิ่งน่าหมั่นไส้

ต่อมาได้อ่าน"หมูบินได้" ผมเริ่มรู้สึกจับต้องเสน่ห์บางอย่างของชายผู้นี้ ว่ามุมมองแสนง่ายที่เขาถ่ายทอดนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจับและร้อยเรียงออกมา จนกระทั่งมาสัมผัส "สุนัขรำพึง" เล่มที่ทำให้ผมร้อง โอ้! หลังจากอ่านเพียงสองบทแรก มันเป็นการกลั่นและตกผลึกความคิดที่น่าสนใจและเป็นมุมมองต่อโลกนี้ด้วยความเข้าใจ(ตามแบบของเขา) สร้างคำถามให้กับเราว่าเรามองโลกแบบไหน เคยตั้งคำถามอะไรให้กับตัวเอง

แม้ว่าเราจะเปลี่ยนแปลงโลกไม่ได้ ยังเป็นชายขี้เกียจแม้กระทั่งอาบน้ำอยู่ แต่สิ่งที่น่าคิดมากกว่าการหายใจทิ้งไปวัน ๆ ก็คือ เราน่าจะตั้งคำถามกับบางสิ่งรอบตัวบ้าง เพื่อสักวัน คำถามนั้นอาจพาเราไปหาคำตอบดี ๆ ก็ได้

ปิดท้ายด้วยบทเท่ ๆ 

------------------------

ลิง
22.6.16