ทำไมมนุษย์เราต้องมีความย้อนแย้งในตัวเอง
.
ผมคิดว่าความย้อนแย้งในตัวเองของมนุษย์ เกิดจากสัญชาตญาณการปกป้องตัวเอง
.
พอรู้สึกไม่ปลอดภัย หรือถูกคุกคาม ความย้อนแย้งหรืออาการย้อนแย้งในตัวเองก็จะเกิด
.
ลุงคนหนึ่งบอกว่าให้ลูกหลานใจเย็น ๆ แต่พอโดนลูกหลานโต้เถียงก็กลับตวาดเสียงดัง
.
ลูกหลานก็จะเห็นถึงความย้อนแย้งในคำพูดของลุง
และลดความเชื่อถือในตัวลุงลง แม้จะยังรักลุงก็ตาม
.
สอนใครอย่างไร ไม่ใช่สักแต่ว่าสอน
ต้องทำให้เห็นเป็นตัวอย่างอย่างเสมอต้นเสมอปลายด้วย
.
คำพูดจะศักดิ์สิทธิ์มีคนเชื่อถือ ก็ต่อเมื่อพูดจริงทำจริง
.
มนุษย์จะรู้สึกมีตัวตน ถ้ามีคนเชื่อถือ
.
และความรู้สึกไม่มีตัวตนนั้น ทำให้มนุษย์ไม่รู้สึกว่าตัวเองมีชีวิต
.
แต่นั่นคือสิ่งทั่ว ๆ ไป
.
จริง ๆ แล้ว ไม่สำคัญเลยว่าคนอื่นจะเชื่อว่าคุณเป็นอย่างไร
คุณจะเป็นอย่างที่คุณเชื่อเท่านั้น
ดังนั้นถ้าคุณเชื่อคำที่คนอื่นว่าคุณอ่อนแอ
นั่นก็เท่ากับว่าคุณอ่อนแอไปแล้ว
.
มันอาจจะแปลกและซับซ้อนย้อนแย้ง
ถ้าบอกว่า คนเข้มแข็งคือคนที่อนุญาตให้ตัวเองอ่อนแอได้
คนเราเมื่อรู้ถึงความอ่อนแอเท่าใด จึงเข้มแข็งได้เท่านั้น
คนที่รู้จักความอ่อนแอเพียงน้อยนิด จึงไม่อาจเข้มแข็งได้มากมาย
.
.
ความย้อนแย้งของมนุษย์ พาลให้ผมคิดถึงปริมาณควอนตัม
จริง ๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in