บุหรง เป็นเพื่อนคนสนิทของวัสสิกา ทั้งสองคนก็ถูกเลี้ยงดูมาในแบบที่ต่างกันแทบคนละขั้ว โดยที่วัสสิกา ครอบครัวค่อนข้างเข้มงวด พี่น้องสนิทชิดเชื้อกันดี มีสัมพันธ์ที่ดีในบ้านจนตัววัสสิกาเองยังรู้สึกว่าครอบครัวตัวเองนั้นล้าสมัยเสียจริง แต่ผิดกลับบุหรง จะเรียกว่าถูกเลี้ยงมาด้วยเงินก็ว่าได้ จะถูกจะผิดก็จะปล่อยให้ลูกตัดสินใจเอง พ่อแม่มีหน้าที่แค่คอยแก้ไขเวลาลูกประสบความลำบาก เชื่อว่าการอบรมทำให้ลูกไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง หากได้ผลดีคงเป็นเช่นบุหรงที่ฉลาด ทันโลก แต่ผลเสียก็คงมีไม่น้อยเช่นพี่ๆของบุหรงที่แทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลยสักคนเดียว

อ่านๆไปก็ทำให้นึกถึงคำพูดของพ่อที่เคยพูดให้ฟัง

ทุกอย่างก็เป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งที่เคยเกิดขึ้น เดี๋ยวภาพทุกอย่างจากที่เคยชัด วันหนึ่งก็จะจางหายไปเอง ตามกาลเวลา เดี๋ยวทุกอย่างก้ผ่านพ้นไป

สีดา หญิงสาวผู้ที่มาจากโรงเรียนจากต่างจังหวัด ไม่เป็นที่สนใจของใครต่อใครเลย เป็นคนที่มองโลกในแง่ร้ายมากๆ มีข้อภูมิในตัวเธออย่างเดียวคือเรียนเก่งเท่านั้นเอง แต่ท่ามกลางผู้คนที่ไม่ใยดีก็มีสายตาเป็นมิตรส่งไปถึงเธอคู่หนึ่ง นั่นคือสายตาจากวัสสิกา 

แต่สีดาไม่ยักชอบวัสสิกาแม้แต่นิดเดียว ในขณะที่เธอรีบกลับบ้านไปท่องตำหรับตำราอย่างหนักเพื่อให้ได้ A มาแต่วัสสิกาในสายตาสีดาคือเอาแต่เที่ยวเล่นแต่คะแนนวัสสิกาก็ไม่ได้น้อยไปกว่าเธอเลย สีดาได้แต่ปรารภกับตัวเองเบาๆว่าโลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมซะจริง วัสสิกาดูเหมือนจะทำให้สีดาดูต่ำต้อยลงไปทุกที จนก่อให้เกิดความริษยาในใจ พูดส่อเสียดวัสสิกาบ่อยๆยิ่งพอเห็นว่าวัสสิกาไม่โกรธยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ จนบุหรงทนไม่ไหวให้วัสสิกาตีตัวออกห่างมาเถิด ยิ่งเราดีกับเขาเท่าไหร่ เขายิ่งชังเราเท่านั้นเอง

หนูแดง เป็นบุตรบุญธรรมของสามีภรรยาคู่หนึ่ง จนกระทั่งทั้งคู่มีลูกที่เกิดจากตัวเองสักที จึงทำให้ชีวิตที่เคยมีความสุขของหนูแดงเปลี่ยนไป จากที่น้อยเนื้อต่ำใจอยู่แล้วหนักเข้าไปอีก ทั้งโดนต่อว่าจากพ่อแม่บุญธรรมต่อหน้าคนอื่น จนวันหนึ่งวัสสิกาได้พบเธออีกครั้งแทบจำไม่ได้ ชื่อเสียงของหนูแดงที่ดังมาถึงโรงเรียนวัสสิกาค่อนข้างจะไปในทางที่ไม่สู้ดีนัก หนูแดงไม่ได้เรียนต่อแล้ว เธอออกจากครอบครัวบุญธรรม เธอเลือกเดินเส้นทางของเธอเอง

ภวิน เป็นผู้ชายที่มีแนวการเขียนเป็นตัวของตัวเองในแบบที่วัสสิกาชอบ และภวินเองยังวิจารณ์การเขียนของวัสสิกาอย่างคล้ายกับครูสอนศิษย์ วัสสิการู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก และภวินชวนวัสสิกาไปหาประสบการณ์ข้างนอกเพื่อนำมาเป็นประสบการณืในการเขียนดู ด้วยความที่บ้านวัสสิกาค่อนข้างหัวโบราณจึงพกพี่ชายไปด้วยทุกครั้ง วัสสิกานั้นรู้สึกประทับใจภวินเอามากๆ แต่ไม่นานก็เผยธาตุแท้ วันหนึ่งวัสสิกาเห็นภวินนั่งรถไปกับสาวสวยคนหนึ่งจึงได้คำตอบจากภวินว่า แค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น ผมไม่ชอบผู้หญิงปราดเปรียวอย่างนี้ ผมรักที่จะเห็นกุลสตรีไทยแท้

ก็เป็นบุหรงอีกเช่นกันที่พาวัสสิกาไปเจอกับคำตอบจริงๆ นั่นก็คือบุหรงเป็นเพื่อนกับสาวสวยคนนั้น เธอชื่อ เบลล์ เบลล์แอบอัดเสียงภวินที่พูดกับเบลล์ว่าผู้หญิงไทยๆที่ไปไหนมาไหนมีพี่เลี้ยงคอยคุมมันหมดสมัยเสียแล้ว โตจนปานนี้ยังให้ใครมาจูงจมูกอยู่นั่นเอง ที่พีคไปกว่านั้นคือภวินนำนวนิยายของวัสสิกาไปดัดแปลงแล้วเขียนชื่อตนเองลงไปในผลงาน