เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
อ่านแล้วได้อะไรyangmeso
เรือนไม้สีเบจ/ว.วินิจฉัยกุล


  • เป็นเรื่องราวความรักของ 'อาร์ม' และ 'มุก' ที่ฝ่าฟันอุปสรรคความรักต่างๆที่น่าปวดหัวมาก(ทั้งลุ้นทั้งเครียดค่ะคูณขา) 
    อุปสรรค 1 : ฐานะของมุกระดับเศรษฐี แต่อาร์มนั้นแค่ผู้ชายที่อาศัยอยู่เรือนไม้สีเบจธรรมดาๆหลังหนึ่งที่เป็นมรดกของคุณตาคุณยายของอาร์ม ใครๆก็ว่าไม่เหมาะสมกันสักนิด

    อุปสรรค 2 : แน่นอนว่าทุกครั้งที่อาร์มได้มีโอกาสพบ 'แม่ของมุก' นั้นทุกครั้งจะมีสายตาและคำพูดเหยียดหยามอาร์มได้เสมอ ยิ่งทำให้อาร์มไม่กล้าพูดคำว่ารักกับมุกจนกว่าอาร์มจะมีพร้อมทุกอย่าง

    อุปสรรค 3 : 'จี' เป็นทั้งเพื่อนและคนเคยคบของอาร์ม ผู้มีนิสัยชอบเฉพาะคนดังและกระเป๋าหนัก ช่วงนั้นจีคบอาร์มเผื่อเลือกเพราะอาร์มเป็นคนดังของมหาลัย(เล่นกีฬาเก่ง) แต่ดันอยู่บ้านเก่าๆ ไม่รวย จีเลยไม่สนใจอะไรในตัวอาร์มอีก อาร์มก็รู้นิสัยจีดี ทั้งสองเลยเป็นเพื่อนกันดีกว่า แต่พอรู้ว่าอาร์มรักมุก นุ้งจีก็ดูจะหวงก้างขึ้นมาจนน่ารำคาญเทียวคุณ 

    อุปสรรค 4 : อาร์มตั้งใจจะทำทุกอย่างให้ตัวเองนั้นเหมาะสมกับมุก ด้วยการเรียนต่อโทที่เมืองนอก แต่เรื่องราวกลับตาลปัตรเพราะอุบัติเหตุที่มี 'จี' เป็นต้นเหตุ!!! อาร์มกลายเป็นคนที่ไม่ต่างจากคนพิการที่ต้องพึ่งไม้เท้าช่วยพยุงตลอดเวลาทั้งที่อีกเทอมเดียวก็จบแล้ว ความฝันที่เคยวาดไว้ของอาร์มแทบพังทลายลงมา 

    อุปสรรค 5 : 'จุลศก' ว่าจีน่าปวดหัวแล้ว คนนี้หนักกว่าอีกข่าาา จุลศกเป็นลูกติดของพ่อเลี้ยงของอาร์ม ซึ่งเกลียดกันมาแต่ไหนแต่ไร และจุลศกเองก็เป็นคนดูแลเรื่องพินัยกรรมของบ้านมุกอีกด้วย ประเด็นคือจุลศกเองหวังจะได้มุกมาเป็นภรรยาทั้งที่เขาเองก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับ'เมย์'ที่เป็นพี่สาวของมุก(จุลศกคนเฬว) ในขณะเดียวกันมุกก็เป็นแฟนกับอาร์มแล้ว ยิ่งทำให้จุลศกต้องการเอาชนะอาร์มมากขึ้นไปอีก แทบจะเรียกได้ว่าตามจองล้างจองผลาญกันเลยทีเดียว

    อุปสรรค 6 : เมื่อจีร่วมมือกับจุลศกนั่นคือไม่มีคำบรรยายค่ะ #เบะปากมองบน

    ---------------------------------------------
    ' มุกคิดยังงี้ เพราะอยากบอกพี่อาร์มว่า ทุกอย่างในชีวิตมีสองด้าน เรามองมันให้เป็นสีดำก็ได้ สีขาวก็ได้ ถ้ามองเป็นสีดำ โลกก็จะขมขื่นไปหมด ถ้ามองเป็นสีขาว มันก็สะอาดขึ้นมากนะคะ ...'
    ด้วยความที่อาร์มเป็นคนคิดลบมากๆ คงจากสิ่งที่เขาเจอมาด้วยการดูถูกจากหลายๆคน ทั้งพ่อเลี้ยง ลูกของพ่อเลี้ยง รวมไปถึงจีเอง จึงทำให้อาร์มมองโลกแง่ร้ายไปหน่อย


    ' มุกไม่ว่าพี่จีค่ะ พี่อาร์ม คุณย่าเคยสอนว่า อย่าเอาตัวเองไปตัดสินคนอื่น โดยเฉพาะเมื่อเราไม่อยู่ในฐานะเดียวกับเขา บางทีเราอยู่ในฐานะเขา เราก็อาจจะทำอย่างเดียวกันก็ได้นะคะ ...'
    จีพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองทิ้งห่างจากความจนที่พ่อกับแม่มอบให้เธอ เธอเกลียดบ้านเรือนไม้ธรรมดาที่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ เกลียดลมร้อน เกลียดความไม่สะดวกสบาย เลยพยายามคบแค่คนมีฐานะ เอาใจคนที่ได้ชื่อว่ารวยในสายตาเธอ


    ' มุกได้เรียนรู้ว่า คนบางคนไม่ชอบเรา เพราะสิ่งที่เรามีและสิ่งที่เราเป็น แต่ไม่ใช่สิ่งที่เราทำ แล้วรู้ด้วยว่าความไม่ชอบแบบนี้ ยากมากที่จะเปลี่ยนใจให้เขามาชอบเราได้...'
    จริงอย่างมุกว่า คนที่ไม่ชอบเราต่อให้เราทำดีแค่ไหนเขาก็หาเรื่องไม่ชอบเราอยู่ดี


    ' เพราะแต่ละคนมองจากสายตาตัวเองใช่ไหม มองแต่เพียงว่าอีกคนทำให้ตัวเองรู้สึกอย่างไร แต่ไม่เคยมองเลยว่า...ตัวเองทำให้เขารู้สึกอย่างไรบ้างหรือเปล่า แล้วไม่นึกด้วยซ้ำว่าตัวเองทำอะไรลงไป...'
    มุกเข้าใจผิดอาร์มจนเป็นเรื่องใหญ่โต โดยที่อาร์มตัดพ้อว่ามุกไม่ให้โอกาสอาร์มเลย ทำให้มุกได้รู้ว่านั่นคือมุมมองของพี่อาร์ม ในขณะที่มุมมองของมุกไม่ใช่แบบนั้นเลย


    ' ผู้หญิงมักจะอยากซักให้แจ่มแจ้ง เพื่อจะได้หมดความระแวง แต่ผู้ชายมักจะอยากตัดบทให้เรื่องมันจบลงไปเร็วๆ เขาไม่รู้หรอกว่าความคิดที่สวนทางกันแบบนี้นำไปสู่การแตกร้าวได้อย่างไม่น่าเชื่อ...'
    ช่วงที่ทั้งอาร์มและมุกไม่เข้าใจกันและต่างฝ่ายต่างคิดกันเอาเองว่าควรแก้ปัญหาตามแบบของตัวเอง ยิ่งทำให้เรื่องราวแย่ลงไปใหญ่ ทางออกที่ดีควรบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าตนนั้นคิดและรู้สึกแบบไหน จะได้เข้าใจกันทั้งสองฝ่าย

    สุดท้ายนี้เรารักที่ไม่ว่าอุปสรรคระหว่างทั้งสองคนจะมีตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้ายขนาดไหนแต่ทั้งสองคนก็ยังจับมือกันไม่ปล่อย เป็นรักที่เรียบง่ายและงดงามมากๆ 
    " อย่าปล่อยมือฉันได้ไหม
    ไม่ว่าอะไรก็ตาม
    เจ็บปวดชอกช้ำแค่ไหน
    จับมือฉันไว้ตลอดเวลา
    อย่าปล่อยมือฉันได้ไหม
    ถึงฉันจะมีน้ำตา
    ก็จะขอยืนยัน
    ว่าฉันจะอยู่กับเธอ "

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
AA (@ladyteardroptt)
เราชอบเรื่องนี้มากเลย ตอนเด็กๆเราดูละครเรื่องนี้ที่แอนดริวเล่น แล้วพอโตมาเราก็ไปหาเล่มนี้มาอ่านซึ่งคือมากอ่ะ ชอบมากๆ
yangmeso (@yangmeso)
@ladyteardroptt อ่านแล้วชอบมากจริงๆค่ะ แต่ยังไม่เคยย้อนดูที่เป็นละครเลยค่ะ ใครๆก็ว่าแอนดริวเล่นไว้ดีมาก แบบนี้ต้องไม่พลาดแล้วค่ะ >_<