อ่านจบภายในไม่กี่ชั่วโมงเพราะหนังสือมันเล่มเล็กมาก อ่านไปก็รู้สึกแปลกประหลาดไป นี่มันสูญสิ้นความเป็นคนในเวอร์ชั่น light รึไงกัน ทำไมมันถึงให้ความรู้สึกเหมือนกันอย่างน่าประหลาด

มีความรู้สึกเหมือนกับว่าสังคมญี่ปุ่นไม่ยอมรับกับคนที่ใช้ชีวิตไม่เป็นไปตามแบบตามแผนที่ควรจะเป็น เหมือนกับว่าคุณต้องทำตามนี้นะ 1 2 3 ถ้าไม่ทำตามนี้คุณจะเป็นตัวประหลาด ทั้งที่เอาจริงๆ ตัวเอกของเรื่องก็ไม่ได้ใช้ชีวิตสร้างความเดือดร้อนให้ใคร ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ แต่มนุษย์คนอื่นก็เอาเรื่องของนางไปใส่หัวตัวเองแล้วก็เป็นเดือดเป็นร้อนแทนเค้า ไม่คิดเลยนะว่าคนญี่ปุ่นก็มีความสาระแนเรื่องชีวิตคนอื่นอยู่เหมือนกัน ดูภายนอกไม่คิดว่าจะเป็นงี้ ฮ่าๆๆ

เรารู้สึกไม่ชอบชิราฮะมากที่สุด ดูเป็นคนขี้แพ้ที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองแพ้ แล้วเอาความโกรธความเกลียด เอาทุกอย่างมายัดใส่คนอื่น ให้เป็นภาระคนอื่น โดยที่ตัวเองแม่งก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น คำโปรยเขียนถึงตานี่ไว้สวยหรูเกินไป คิดว่าจะเป็นคนดีกว่านี้ สรุปคือเอี้ยสุด น่ารำคาญสุด ลูสเซอร์สุด ... โอเค มันชักจะเริ่มสปอยล์ละ เราควรหยุด

ก็เป็นหนังสือที่ดีนะ อ่านง่าย อ่านไว เล่มเล็ก พกสะดวก แต่อ่านแล้วอาจจะเครียดหน่อยๆ เพราะมันเพี้ยนเหลือเกิน 

เราไม่ชอบสำนวนการแปลเท่าไหร่ อ่านแล้วรู้เลยว่าแปลมาจากภาษาญี่ปุ่น เพราะมี เอ๋ อ่า อ๋อ อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด มันจำเป็นหรอ ไม่มั้ง อ่านแล้วรำคาญอ่ะ เอาจริงๆ — หลายๆ คำที่เลือกใช้ก็ขัดหูขัดตาไปนิด เช่น สแกนเนอร์ อีเมลแอดเดรส มาซะทางการเชียว อ่านแล้วนึกว่าอ่านอะไรเกี่ยวกับงานอยู่

ปกสวย ออกแบบสวย รูปเล่มดี เหม็นหมึกนิดหน่อย พลาสติกแกะยาก ซื้อที่คิโนะลด 10%