พี่มดเอ็กซ์ตกใจสเตตัสเฟซบุ๊กว่าอึดอัดถึงขั้นเขื่อนแตก ทำลายกวาดทุกสิ่งเป็นพายุเฮอริเคนเลยเหรอ   ก็ต้องตอบว่าไม่ เพราะพื้นฐานไม่ใช่คนเจ้าอารมณ์ เป็นคนระบายความรู้สึกผ่านทางการเขียนมากกว่า บางทีการแสดงก็เว่อร์เหนือจริงอย่างที่พี่มดเอ็กซ์พูดจริง ๆ น่ะแหละ ความรู้สึกมันเข้มข้นจริง ๆ แต่ก็รู้ว่าด้วยความที่เราเป็นเด็กน้อย เราก็แสดงออกไม่ได้หลายอย่าง จะมาปั้นปึ่งไม่พอใจ แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ไม่แน่เหมือนกันว่าระเบิดจะลงไหม ไม่ใช่เดินออกมาเงียบ ๆ ธรรมดา แต่ปูทางให้คนใหม่ตั้งแต่นางสาว A มายังนางสาว B เพราะนางสาว A อยากกลับบ้านเกิดเมืองโคราชแล้ว ส่งต่องานแบบสมูท วางรากฐานให้เจ้านายคนใหม่ด้วย ทั้งที่สภาพจิตใจตัวเองก็จะไม่ไหว แต่ก็ฝืนทำจนจบ เพราะรู้ว่างานเรามีผลต่อนักเรียนตาดำ ๆ อีก 44 คน ที่ไม่รู้ว่าชีวิตตัวเองจะไปในทิศทางไหน