ตอนนั้น...จำได้ว่าเป็นเช้าวันเสาร์ที่อากาศดี๊ดี
เป็่นช่วงเปลี่ยนผ่านจากฤดูใบไม้ผลิที่มีลมเย็นพัดเอื่อยให้ชื่นใจ
มาเป็นอากาศร้อนแห้งสไตล์แคลิฟอเนีย
เราทำงานที่สวนสนุกกันมาตลอดทั้งสัปดาห์ ตากแดดกันจนผิวแทน
(ซึ่งอันที่จริงใช้คำว่าผิวเกรียมจะเหมาะสมกว่า)
บ่นกันว่าทำไมช่วงนี้อากาศมันร้อนจังวะ
อยากไปทะเล
และทะเลที่จะไปก็ไม่ใช่ที่ไหนหรอก Santa Monica ที่โด่งดังนั่นแหละ
เสาร์นี้เราเลยนั่งรถบัสเข้าเมืองกันเหมือนเคย
พอไปถึงแอลเอก็ต้องประหลาดใจ
เชี่ย...แอลเลทำไมยังหนาวอยู่เลยล่ะ
ในเมโทรทุกคนยังใส่เสื้อแจ็กเก็ตมีฮู้ด
มีแต่เราที่ใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะ
จากสถานี North Hollywood เรานั่งเมโทรไปลงที่ Sunset Boulevard (มั๊งนะ ถ้าจำไม่ผิด)
และต่อรถเมล์ไป Santa Monica
สวัสดีมหาสมุทรแปซิฟิก
ลมทะเลกรรโชกแรงมากจนหนาวสั่นไปทั้งตัว
เราเดินสั่นงึกๆมาที่ Santa Monica Pier
วันหยุดคนเยอะแยะ ทั้งนักท่องเที่ยวอย่างเราๆและอเมริกันชนที่พาลูกหลานมาเล่นน้ำทะเล
บน Pier มีร้านอาหารและร้านขายของที่ระลึกมากมาย
รวมถึงศิลปินที่มาเล่นดนตรีเปิดหมวกและขายซีดี
และจุดที่เป็นไฮไลท์ที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้น
สวนสนุก
เราที่ค่อยปรับตัวให้ชินกับแรงลมก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ
บรรยากาศดี มีเพลงคลอเบาๆ เสียงคนคุยกันหลากหลายภาษา
ทุกคนยิ้ม
ตั้งแต่ลูกเด็กเล็กแดงที่กรี๊ดกร๊าดกับเครื่องเล่น
พ่อแม่ที่ยืนยิ้มและถ่ายรูปลูกๆอยู่ห่างๆ
คู่รักหนุ่มสาววัยรุ่นจูงมือกันไปถ่ายรูป ไม่ก็คลอเคลียชิมวิว
คุณตาคุณยายที่จับมือเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ
เป็นวันเสาร์ที่ดี
หลังจากเดินวนไปวนมาหนึ่งรอบ
เราเลยเดินลงไปริมทะเลบ้าง
ไหนๆก็มาแล้ว ต้องเอาตัวไปจุ่มมหาสมุทรแปซิฟิกให้จงได้!
จริงๆก็รู้แหละว่าพื้นน้ำทะเลมันก็ต่อกันทั่วโลก
เอาตัวจุ่มอ่าวไทย ทะเลอันดามัน หรือมหาสมุทรแปซิฟิกก็ไม่ต่างอะไร
แต่มันต่างที่ความรู้สึกว่า เชี่ย...ข้างหน้านี้มันไม่เรียกว่าทะเลวะ มันเป็นมหาสมุทรเว้ย
ดูในแผนที่มันเรียกทะเลส่วนนี้ว่า Pacific Ocean
แต่เราก็ไปแตะมหาสมุทรได้เพียงข้อเท้า
เพราะน้ำเย็นมากกกกกกกกก
เย็นเฉียบเหมือนแช่เท้าในน้ำแข็ง
ถ้าลงไปทั้งตัวมีหวังต้องป่วยแน่นอน
ไม่เป็นไรนะ รอให้อากาศร้อนกว่านี้อีกนิดนึง น้ำคงจะอุ่นขึ้นละมั๊ง
วันนี้ลงไม่ได้ วันหน้าก็ยังมี
แต่ก็มีคนลงไปอยู่ดีนั่นแหละ
แต่เราป๊อด เราไม่สู้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in