อิสรภาพที่อ้างว้าง - me

ปรารถนาปีกเพื่อโบยบิน
สักวันฉันจะจากไปให้ไกลแสนไกล

แต่มาไกลขนาดนี้ก็ยังไม่พอ
ต้องไกลสักเพียงไหน

ใจไม่แกร่งพอ
ที่จะสยายปีกแล้วบินไปให้ไกลขึ้นอีก

กลัวหรือ
กลัวอะไร

บินไปได้ไกล
สุดท้ายต้องลำพัง

ไม่อยากไปไกลกว่านี้
หากต้องไปลำพัง
ขอหวนบินกลับไป
ได้ซุกกลับรัง

หากแข็งแรงอีกครั้ง
ลูกจะโบยบิน

ถือดี อวดดี
คำนี้ทิ่มแทงใจ

หากเลือกได้
คงอยากเป็นคนที่อ่อนน้อมยอมคน
ทว่าตั้งแต่เด็ก จนเติบขึ้น
ก็ไม่เลย

คนชัง
แม่ก็ชัง

แต่แม่นั้นทั้งรักทั้งชัง
ที่ชังนั้นเพราะพ่อที่อยู่ในตัวหนูหรือเปล่า
แม่เรียกหนูให้เข้าไป
แม่ยังชิงชังพ่อที่อยู่ในตัวหนูหรือเปล่า ?

หนูอยากให้แม่กอด
เหมือนที่พ่อกอดหนู
ลูบที่ศีรษะ โยกมันไปมา

โอบอุ้มหนูอีกครา
เหมือนรูปถ่ายใบนั้น ;

( ขอเพียงอยู่ภายใต้ปีก )

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น