หมอนั่นชื่อไซลาส
ค่อนข้างเป็นชื่อที่แปลกหูเหมือนกับชื่อของเขา อีรอสรีบปัดความคิดนั้นไปจากสมอง มองฝ่ามือที่ยื่นออกมาข้างหน้า สลับกับรอยยิ้มเป็นมิตรที่ประดับใบหน้าของอีกฝ่าย คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันเป็นปม ทิ้งระยะเวลายาวนานกว่าจะเอื้อมมือไปแตะตามมารยาท
ปกติแล้วจะมีใบหน้าของคนบางคนวาบขึ้นมาในหัวอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ไม่มีรายละเอียดเทียบเท่าขั้นเว็บหาคู่ อย่างที่จะบอกงานอดิเรกและคำอธิบายตัวตนสวยหรู มันเหมือนคลิปวีดิโอสั้น ๆ วิ่งผ่านเข้าไปในสมอง สมัยอยู่มัธยมปลาย สองฝาแฝดทำรายได้เล็กน้อยจากพรสวรรค์นี้ โดยที่
อีรอสระลึกขึ้นมาได้ทันทีว่านี่เป็นแผนการล่อให้ออกมาดูละครเวทีของพี่สาวตัวเอง พ่วงด้วยจุดประสงค์ลับที่เขาไม่อาจรู้
“รอสต์...” เขางึมงำ และหวังว่าไซลาสจะเข้าใจว่านั่นคือการแนะนำตัว
“เฮ้ อีรอส” ชายหนุ่มผมน้ำตาลยิ้มกริ่ม “รู้ไหมฉันชอบชื่อนั่นมากกว่าล่ะ มันน่ารัก เหมาะกับนายดี”
คำว่าน่ารักกับการเรียกชื่อต้นแบบที่เขาไม่เต็มใจจุดเชื้อไฟได้อย่างดี ฮาร์โมเนียรี่เข้ามาโอบไหล่เขา ราวกับกลัวว่าน้องชายจะซัดเพื่อนใหม่สักหนึ่งหมัดเป็นประจักษ์แห่งมิตรภาพ ในเมื่อตอนนี้อีรอสทั้งหน้าแดงหูแดงพอกับดาวอังคารที่เป็นสัญลักษณ์แทนเทพแห่งสงคราม
ฝาแฝดของเขาร้องกรี๊ดด้วยอารามตกใจ พยายามรั้งตัวน้องชายของตัวเองกลับมา แต่อีรอสก็หยุดแค่นั้น ยืนหายใจหอบ อะดรีนาลีนพุ่งพล่านในกระแสเลือดเต็มสูบ
“เอาล่ะ แม่หมอฮาร์โมเนีย” ไซลาสหัวเราะ ฝ่ามือแตะที่ตำแหน่งที่โดนต่อย “ความสามารถของเธอสมราคาคุยมาก และสำหรับนาย ฉันชอบคำพูดของนายจัง มันแบบ...โคตรเจ็บแต่ก็เจ๋ง” หมอนั่นเว้นจังหวะไอค่อกแค่ก “และยิ่งกว่านั้นนะ การกระทำยังเจ็บกว่าคำพูดด้วย”
อีรอสพบว่าตนเองเพิ่งเจอกับคนบ้า ถ้าใช้คำแบบสุภาพชนอ้อมค้อมถนอมน้ำใจ คงเป็นคนที่มีสไตล์เฉพาะตัวหรืออะไรประมาณนั้น
เขาหันไปมองฝาแฝดของตนด้วยสายตาพิศวง ฮาร์โมเนียโผเข้ากอดน้องชาย
ใช่ คนบ้าสองคน บนถนนแฉะ ๆ ในขณะที่ ณ โลกคู่ขนาน อีรอสอาจกำลังนั่งจดจ่อกับซีรีส์เรื่องใหม่บนเน็ตฟลิกซ์อย่างสงบสุข
คนที่ถูกเอ่ยถึงยกมือถึงกอดอก ทำเสียงกระแอมในลำคอ ราวกับกำลังต้องกล่าววรรคสำคัญในบทละคร “แต่เธอบอกว่าจะหาเนื้อคู่ให้ฉันนะ แม่หมอ แบบที่เคมีตรงกันเป๊ะ”
ฮาร์โมเนียกลืนน้ำลายเสียอึกใหญ่ ขณะที่สายตาสองคู่จับจ้องใบหน้า นัยน์ตาสีฟ้าเฉดเดียวกับของฝาแฝดสาวเข้มขึ้น มองด้วยความงงงวยปนหัวเสีย ส่วนสายตาอีกคู่คาดคั้นปนสนุก “เรื่องแก้เบื่ออย่างที่นายชอบไงไซลาส แบบที่ตอนนั้นฉันแกล้งอำนายว่าจะได้ไปบรอดเวย์ที่นิวยอร์ก
“ฮ่า-ฮ่า-ฮ่า”เสียงหัวเราะเน้นชัดทุกพยางค์ แววตาของไซลาสพราวระยับ สำทับด้วยการยักไหล่ “เผอิญว่าฉันเผลอเชื่อไปแล้วสิโมน่า”
“ให้ตาย ให้ตายเลยสิไซลาส
“เฮ้ ไม่เอาน่าโมน่า เราต่างเป็นนักแสดง และบังเอิญว่าตอนนั้นฉันก็เล่นบทคนไม่เชื่อโชคลางได้อย่างสมบทบาท”
“ฉันแค่หวังว่านายจะช่วยเป็นเพื่อนกับเขา” หูของเขาอื้อไปหมดเพราะเสียงของคนสองคนที่กำลังถกเถียงกันอย่างไม่เว้นวรรคหายใจ “ตอนเล่าให้นายฟังเรื่องอีรอส นายบอกว่าจะไม่ยอมเจอเขา แล้วตอนนี้ดันมาเปลี่ยนใจเพราะเรื่องที่นายเคยบอกว่าจะไม่เชื่ออย่างเนื้อคู่...ให้ตาย
อีรอสรู้สึกเหมือนกำลังดูละครอีกองก์หนึ่ง โชคร้ายที่บังเอิญว่าในบทมีเขาเข้าไปเป็นตัวประกอบจำเป็น และตัวประกอบที่ว่ากำลังอยากจะปีนลงจากเวทีเสียเต็มแก่
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in