ถามว่าปกติอ่านอะไรแบบนี้ไหม...ก็คือ ไม่ 555555555555555 ไม่ค่อยอินกับเรื่องความสัมพันธ์และความรักอะไรแบบนี้ แต่ก็ได้อ่านเล่มนี้จนได้ ซึ่งเอาจริง ๆ มันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับแค่ความรักแบบคนรักเสียทีเดียว ความเหงาความเศร้ามันก็มีหลายรูปแบบ และหนังสือเล่มนี้ก็ถ่ายทอดได้ออกมาครอบคลุมทุก ๆ รูปแบบเลยทีเดียว

1991 ระหว่างเราสูญหาย เป็นผลงานของ พิมประภา เจ้าของแฟนเพจ 1991 และ พิมประภา เป็นเพจที่รวบรวมสเตตัสเหงา ๆ เศร้า ๆ และภาพถ่ายสะท้อนความอ้างว้าง แต่ในหนังสือจะเป็นรวมเรื่องสั้น 15 เรื่องที่โทนคล้าย ๆ กัน ก็คือเหงา เศร้า เป็นหลัก แต่เป็นความเหงาที่ไม่ได้หม่นหมองอะไรขนาดนั้น เป็นความเหงาแบบที่เรารู้ว่าเราจะผ่านมันไปได้

มีหลายถ้อยคำ หลายประโยค หลายย่อหน้าในหนังสือ ที่คิดว่าน่าจะตรงใจกับใครหลาย ๆ คน อย่างที่เรายกขึ้นมาตอนต้นเป็นตอนที่ชอบที่สุด 5555555555 ไม่ได้อินเพราะเคยมีความสัมพันธ์แบบนั้นนะ แต่ช่วงนั้นอ่านนิยายอีกเรื่องพอดี ฮา เราคิดว่าคงมีหลายคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันนั่นแหละ เขาเรียกว่าอะไรนะ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน? Something like that lol และที่แย่คือเราเองก็ไม่เคยคิดจะออกไปจากตรงนั้น ทำตัวเองให้เจ็บปวดทั้งที่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังยึดความหวังเล็ก ๆ ลม ๆ แล้ง ๆ ให้ตัวเองมีเหตุผลจะอยู่ตรงนั้นต่อ อะไรแบบนี้

ส่วนที่ชอบที่สุดของหนังสือคือสำนวนการเขียนและวิธีอุปมา ก็คือค่อนข้างละเมียด เราชอบตรงนี้เป็นพิเศษ ชอบการทำให้ความเหงาดูเป็นนามธรรมผ่านการบรรยายสภาพแวดล้อม หรือทำให้ความรู้สึกดูจับต้องได้ พอใช้วิธีการเล่าแบบนี้มันเลยเห็นภาพชัดขึ้นมากกว่าจะเป็นแค่ความเหงาฟุ้ง ๆ

โดยสรุปคือเป็นหนังสือที่เหมาะแก่การอ่านฆ่าเวลาเป็นอย่างยิ่ง เล่มไม่หนามากด้วย อ่านแป๊บเดียวก็จบแล้วจ้า :) ลองซื้อมาหาอ่านเล่นกันนะ