เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว : เเค่สั้นๆได้ใจความเจนนินทร์ เจ
รีวิวหนังสือ เเด่รักที่ไม่ลงเอยเเละดอกไม้ที่ไม่เคยงอกงาม

  • ผู้เขียน : นิชาภาพ
    สำนักพิมพ์ P.S x STEP


    "ฉันไม่หวังให้คุณกลับมา
    ฉันหวังให้รักแด่คุณของฉันจากไป
    หวังให้สุดท้ายรักนั้นกลับมามอบแด่ตัวเองผู้เดียว" 



    เป็นหนังสือไม่รักที่อ่านจบภายใน 1 ชม นั่งทำใจอยู่สักพักว่าหนังสือเล่มนี้มันขนาดนี้เลยหรอ! เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที้เกินคำว่าเจ็บปวดไปมาก! บางเรื่องคือขนลุกเหมือนเขียนด้วยเลือด บางเรื่องคือขั้นของความทุกข์ทรมาณยิ่งกว่าการไม่สามารถจะมูฟออนหรือเริ่มใหม่กับชีวิตได้! ดำดิ่งเเบบเลยยความรู้สึกเหมือนตกลงเหวที่ไม่ถึงพื้นสักที!
    เป็นหนังสือที่เล่าถึงความรักที่เเสนเจ็บปวดไว้หลายเเง่มุม! หลายช่วงชีวิต! หลายรูปเเบบเหตุการณ์ที่มันจะสามารถจินตนาการเกิดขึ้นในชีวิตมนุษย์คนหนึ่งได้! 
    เเง่มุมหนึ่งของความรักที่เจ็บปวดคือไม่ใช่เเค่เพราะอกหัก! เเต่มันมีหลายปัจจัยกว่านั้นที่ส่งผลต่อชีวิตมาก
     -ปมในวัยเด็กที่ทำให้กลายเป็นเเผลเป็นเมื่อโตขึ้นกลายเป็นคนมองโลกในเเง่ลบด้อยค่าตัวเองหรือคิดว่าตัวเองไม่มีค่าพอ 
    -ความรักที่ไม่สามารถไปต่อได้เมื่อความรู้สึกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา 
    -ความรักที่ขอถูกลดสถานะให้กลับไปเป็นเเค่เพื่อน พี่น้องหรือคนรู้จักด้วยเหตุผลอะไรก็ตามไม่สำคัญหรอกเเต่โคตรเป็นเจ็บที่ยังรู้สึกเพราะต้องทำเหมือนทำได้
    -ความรักจากความสัมพันธ์ long distance relationship ที่ไปไม่รอด 
    -ความรักที่ไม่ Moveon เปิดใจเริ่มต้นใหม่ไม่ได้ 
    -ความรักที่ไม่ยอมรับความจริงว่าสูญเสียเเละเฝ้ารอให้เขากลับมา 
    -ความรักที่กลายเป็นบาดเเผลรักษาไม่หายจนกลายเป็นเเผลเหวอะหวะลุกลาม 
    -ความรักที่กลืนกินชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น 
    -ความรักที่ไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงนิยามบทกวีสวยงามที่มนุษย์มโนสร้างขึ้นมาเอง 
    -ความรักที่เป็นเพียงวัตถุที่ว่างเปล่าจับตัองไม่ได้รู้สึกเพียงชั่วคราวไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น 
    -ความรักคือความเจ็บปวดที่ต้องยอมรับให้ได้ในสักวันหนึ่งเพื่อที่จะเปิดใจเเละปล่อยให้ชีวิตเริ่มต้นใหม่

      **สุดท้ายสำหรับบางคนความรักอาจเป็นดอกไม้ที่ไม่งอกงามเหี่ยวเฉา โรยรา เกิดมาไม่รัก ตายไปก็จมอยู่ในไม่รัก! 

    ⭐️score 9.5/10

    Spoiler
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in