พิมพ์แล้วลบอยู่หลายครั้งเพราะตกลงกับตัวเองไม่ได้ว่าจะเอาประโยตไหนเริ่มต้นก่อน

เอาเป็นว่าเริ่มต้นด้วยการบรรยายว่า Arrival เป็นหนังที่ชอบมากกกในตอนนี้

ถึงขั้นว่าทุกครั้งที่นึกถึงก็รู้สึกประทับใจแล้วก็น้ำตาซึมตามไปด้วย

ประทับใจมาก ไม่เคยดูหนังเรื่องไหนแล้วจุกอกจนน้ำตาไหลแบบนี้

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก

ชอบคำนิยามจากพันทิพที่ว่า ความสวยงามของกาลเวลาที่แม้จะไม่เป็นนิรันดร์

คำนี้จำกัดสิ่งที่ผู้สร้างหนังต้องการสื่อได้ตรงมาก

ยิ่งเป็นคนที่(เคย)เรียนและมีความชอบด้านภาษาด้วยแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกอินกับการเล่าเรื่องในแบบที่ตัวละครพยายามสื่อสารกับอีกฝ่ายผ่านวิธีการต่างๆ

สำหรับเรา จุดน่าประทับใจ อยู่ตรงที่

หนังเล่าถึงเหตุการณ์ระหว่างลูกสาวกับหลุยส์สลับกับการทำงานกับมนุษย์ต่างดาวในปัจจุบัน

และทำให้เราเข้าใจว่าเหตุการณ์กับลูกสาวนั้นเป็นเหตุการณ์ในอดีตทั้งที่จริงแล้วเป็นเหตุการณ์ในอนาคต

เลยทำให้ได้ความคิดว่า คนเรามักจะมองเห็นอดีตชัดเจนกว่าอนาคต

แม้ว่าหลุยส์จะรู้อยู่แล้วว่าลูกสาวนั้นจะต้องตายด้วยโรคมะเร็งในอนาคต

แต่เมื่อถูกถามว่า คุณอยากจะมีลูกไหม

หลุยส์ก็ยังเลือกที่จะมี

*.:｡✿*ﾟ'ﾟ・✿.｡.:* •.☆*.

เรามักจะได้เห็นข้อความให้กำลังใจว่า ความสวยงามของการเดินทางไม่ใช่ความสำเร็จของจุดหมายเสมอไป แต่รวมไปถึงสิ่งที่เราได้พบเจอระหว่างทางล้วนมีความหมาย

หนังเรื่องนี้ทำให้เราเข้าใจคำนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น