อันที่จริง จุดเริ่มต้นของทริปนี้คือรายการจองโรงแรมที่ค้างอยู่ในเว็บ booking
ตอนนั้นจองทิ้งไว้ทั้งที่ยังไม่มีตั๋วเลย ไม่คิดด้วยว่าจะได้ไปหรือเปล่า ใจนึงก็ว่าจะยกเลิกละ ขอบคุณคุณผู้ชายที่มือไม่ลั่นไปก่อน เพราะไม่งั้นคงไม่มีวันได้โรงแรมราคาไม่ถึงสามพัน บนเกาะแมนฮัตตัน ในช่วงเทศกาล (ของไทย)
แต่รีวิวติดลบชิบเป๋ง!!
ก่อนหน้าที่จะมานี้เราหาข้อมูลหนักมากในเรื่องโรงแรม ซึ่งไม่ว่าจะเว็บไหนก็มีแต่คำสรรเสริญเยินยอทำนองว่า ไม่มีอะไรดีหรอกนอกจากทำเล , ห้องเก่า พรมเหม็นอับ , ไม่สะอาด , ปลั๊กพัง , เสียงดัง , ผนังบาง , พนักงานห่วย คือมีเรื่องให้ด่าทุกอย่าง 55555 ตอนนั้นก็ได้แต่ปลอบใจกันเองว่ามันคงไม่แย่หรอกมั้ง เห็นเค้ากำลังรีโนเวทใหม่นี่ ฝรั่งแม่งก็เรื่องมากไปงั้นแหละ เราเคยเจอยิ่งกว่านี้มาแล้ว
อินี่เครียดหนักมากถึงขนาดซ้อมพูดภาษาอังกฤษคนเดียวหากขึ้นไปเจอห้องไม่โอเค แม่จะลงมาเบลม วีน เหวี่ยง เปลี่ยนห้องให้กูเดี๋ยวเน้!! แล้วยิ่งจองมาราคาถูกสุดๆแบบนี้ด้วย แม่งต้องไม่โอเค้ ต้องได้ห้องเก่าแน่เลย ฮึ่มๆๆๆๆ
เอาเข้าจริง มันก็ไม่ได้แย่
ไม่เลย มันไม่แย่เลย
เตียงนอนพร้อมหมอนสี่ใบจุใจฉัน แต่ผ้าห่มบางมาก บางจนงงว่าถ้าหน้าหนาวจะอยู่ยังไง
มีซิงค์ล้างจานพร้อมเคาเตอร์ครัว แต่ไม่มีอุปกรณ์อื่นๆให้นะ ตู้เย็นก็ไม่มี กระติกน้ำร้อนก็ม่ายเม
ในตู้นั้นคือทีวีจ้า ยังเป็นทีวีจอนูนอยู่เลย เปิดทุกครั้งต้องจูนช่องใหม่ทุกครั้ง โถ~
ห้องขนาดกลางๆ ประกอบไปด้วยเตียงนอน (ซึ่งสูงมาก ตกมาอาจจะพิการได้) ซิงค์ล้างจาน ตู้เสื้อผ้า เตารีดพร้อมที่รองรีด ตู้เซฟ ห้องน้ำในตัว มีอ่างอาบน้ำ (ซึ่งไม่ได้ใช้เพราะมันไม่มีที่ปิดตรงระบายน้ำอ่ะ) มีน้ำร้อนน้ำอุ่น มีฮีตเตอร์ที่เปิดไม่เป็น มีแอร์ที่เสียงดังจนนอนไม่หลับ เอ้อ พอใจละ จ่ายคืนนึงไม่ถึงสามพัน จะเอาอะไรมาก นี่นึกด่าฝรั่งที่อุตส่าห์ปีนไปถ่ายรูปบนหลังตู้วางทีวีด้วยนะ ไอ่บ้าาาา ตู้สูงกว่าหัวอีก ปกติมันเห็นขนาดนั้นเรอะ นังโรคจิต !!
อ้อ สิ่งที่ผิดหวังนิดหน่อยคือที่นี่ไม่มีกาต้มน้ำ ตู้เย็น ไม่มีอะไรให้ประกอบอาหารได้เลยยกเว้นเครื่องชงกาแฟ ซึ่งเราคิดว่าเออไม่เป็นไร เดี๋ยวต้มน้ำกับเครื่องชงกาแฟก็ได้ แต่ไม่ใช่ว่ะ มันไม่ง่ายขนาดนั้น เดี๋ยวก็รู้
ตัวโรงแรมก็เก่าใช้ได้ ลิฟต์งี้เล็กและอืดเชียว แต่ถ้านับทำเลก็ทำเลทองเลยอ่ะ อยู่ในย่าน Upper East Side ซึ่งเป็นโซนอาชญากรรมต่ำ มีรถไฟ Express จอด โรงแรมอยู่ใกล้มากๆเดินจากรถไฟไม่ถึง5นาที ข้างล่างมีร้าน Duane Reade ซึ่งเป็นร้านขายยา+ร้านสะดวกซื้อ เหมือนบูทส์บ้านเราอ่ะ ข้ามถนนไปมีสตาร์บัคส์ มีซับเวย์ เดินไปอีกสองบล๊อกมีร้านsupermarket มีร้าน pet shop ด้วยนะ (เดี๋ยวว่ะ มาเที่ยว ไม่ได้มาตั้งรกราก) ไป Central Park ก็ไม่ไกล บอกเลยว่าเชี่ยวชาญแถวนี้มาก เพราะซ้อมเดินในสตรีทวิวมาก่อน ทุกวัน ย้ำ ทุกวัน 55555
สำหรับราคาที่เราจองผ่าน Booking ยังไม่รวมภาษีเมืองนะ (นิวยอร์กจะอยู่ที่ 8.875%) นอกจากนั้นก็ยังมีค่าใช้จ่ายอื่นๆเช่น ทิปคนยกกระเป๋า อันนี้โชคดีว่าไม่มี ยกเอง ทิปแม่บ้าน หากเขาเข้ามาทำความสะอาด ซึ่งปกติเราจะให้เข้ามา 2-3 วันครั้ง จะวางทิปไว้ประมาณ 3$ ในวันสุดท้ายจะให้เยอะกว่าปกติ โดยใส่ซองวางไว้บนหมอน หรือที่ที่สังเกตได้ง่าย
ห้องน้ำ ไม่มีอะไรมากนอกจาก แชมพู สบู่ โลชั่น และหมวกอาบน้ำ อ้อ ไดร์เป่าผมแรงมาก เฮอริเคนระดับ10
อ้อ..เรื่องนี้ ไม่เขียนถึงไม่ได้
เพราะมันเป็นปัญหาของเราอย่างหนึ่ง
คือ
ส้วมที่นี่ ไม่มีสายชำระ (หรือภาษาชาวบ้านคือที่ฉีดตูด)
พี่ๆเขาไม่ล้างตูดกันหรือไงฮะ T-T
ดังนั้นอุปกรณ์ช่วยชีวิต โปรดหาเอาตามความสะดวก ไม่ว่าจะเป็น
ทิชชู่เปียก ,
ภูมิปัญญาชาวบ้านอย่าง ขัน (อิมพอร์ตฟรอมไท้ยแล่นด์!!)
หรือ สายชำระพกพาสำหรับผู้มีทุนทรัพย์
คิดถึงส้วมอัตโนมัติที่ญี่ปุ่นขึ้นมาเลย
ช่วยเผยแพร่ไปทั่วโลกเลยได้มั๊ย พลีสสสส T_T
ป.ล. ทิชชู่เปียกที่นี่ถูกมาก เอามาแต่พอใช้นอกสถานที่เล็กน้อยก็พอ เชื่อเรา เพราะเราเอง เราคือผู้ที่ซื้อทิชชู่เปียกมาอย่างเว่อวังอลังการแต่เมื่อมาถึงก็พบว่าที่นี่ขายแค่ห่อละ1$ เท่านั้น....
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in