Dorcha (Irish) = Black / Deep / Overcast
บางเวลา คนเราอาจถึงจุดที่ดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดสิ้นสุด
ไม่มีใครรู้ว่าเหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
ไม่มีลางสังหรณ์คาดเรื่องราวล่วงหน้าใดๆ ได้
ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งมัน
บาดแผลที่ถูกกรีด
รอยดำของแผลที่เพิ่งหาย
เลือดที่ไหลหลั่งลงมา
สะเก็ดแผลที่กำลังจะถูกฟื้นฟู
ไม่มีสิ่งใดลบล้างมันไป
เมื่อบาดแผลเกิดขึ้น มันจะยังคงอยู่กับตัวไปอีกนาน
มันไม่เหมือนเดิม
ไม่มีทางกลับเป็นเหมือนเดิม
หนทางที่แต่ละคนต่างมองเห็นย่อมไม่เหมือนกัน
บางคนเห็นแสงสว่าง
แต่กับอีกคน นั่นคือความมืด
ไม่มีทางเหมือนกัน
ประสบการณ์ของหนึ่งบุคคล เทียบไม่ได้กับอีกคน
แม้จะเจอเรื่องเดียวกัน
แต่ไม่อาจเข้าใจกันได้
และวิธีแก้ปัญหาอาจไม่เหมือนกัน
เมื่อความมืดมิดรออยู่ตรงหน้า
จะจัดการอย่างไรกับมัน
ออกค้นหาแสงสว่าง หรือดำดิ่งลงไปในความมืดนั้น
คุณเป็นคนเลือกเอง
และเมื่อตัดสินใจได้แล้ว
ก็ต้องยอมรับผลของมัน
คนรอบข้างก็เช่นกัน
ไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้อีกแล้ว
อยากจะพบแสงสว่าง
หรือจมดิ่งลงไปกับมัน
สุดแต่ความพึงพอใจ
และความรู้สึกขณะนั้น
เมื่อคุณพบแสงสว่าง
นั่นอาจเป็นหนทางที่พึงพอใจสำหรับคุณ
แต่อาจจะไม่ใช่สำหรับคนอื่น
มองแต่ตนเองเท่านั้นพอ
หากคุณกำลังดำดิ่ง
จุดสิ้นสุดของตรงนั้นอยู่ที่ใด
มันอาจเป็นสถานที่พักใจ
หรือทิ้งร่างไว้ ณ ตรงนั้น
ไม่มีสิ่งใดถูก
ไม่มีสิ่งใดผิด
ยอมรับ และเข้าใจ
เคารพการตัดสินใจ และการกระทำ
ไม่มีใครเข้าใจเราได้ที่เท่าตัวเอง, เคยมีคนกล่าว
ใครจะพูดอย่างไรก็ได้แต่พูดเท่านั้น
ขึ้นอยู่กับเราจะทำอย่างไรกับมันต่อไป
เราต้องเป็นคนเลือกทางเดินของตัวเอง
มองหาหนทางที่ใช่ที่สุดสำหรับตัวเอง
ไปให้สุด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไปถึงจุดที่ตัวเองเห็นความสุข
ไม่ว่าจะไปทางเส้นไหนก็ตาม
ในจุดที่คุณขึ้นจุดสูงสุด
อาจมีหลายคนยินดีกับคุณ
ทั้งที่คุณรู้จักดี
และไม่รู้จัก
ในวันที่คุณดำดิ่ง
บางคนอาจรู้และเข้าใจ
แต่คนที่เข้าใจอย่างถ่องแท้ที่สุด
คือตัวคุณเอง
ฉันพร้อมดำดิ่งลงไปในความมืดมิด
แหวกว่ายท่ามกลางความว่างเปล่า
ทิ้งตัวและหายไป
กลายเป็นฝุ่นละอองที่ไม่มีใครพบเห็นอีกต่อไป
slán agat
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in