นิยายเรื่องนี้เป็นการสรุปเนื้อเรื่องที่เราได้อ่านและความคิดเห็นหรือความรู้สึกส่วนตัวของตัวเราเองหลังจากที่เราได้อ่านจบนะคะ ซึ่งอาจจะมีการ
**สปอยล์เนื้อหาเนื้อหาในบางส่วนถึงมากที่สุด**
( ภาพประกอบจาก 广播剧 ใน 漫播 )
ชื่อเรื่อง 不枉
พินอิน : Bu Wang นักเขียน : 余酲 (อวี๋เฉิง)
เหมือนจะยังไม่มี LC ในไทยหรือเปล่านะ
แนว จีนโบราณ, แฟนตาซี(นายเอกเป็นเงือก), HE
NOTE
- ความสัมพันธ์ของตัวละครเกิดขึ้นหลังแต่งงานกัน
- นายเอกตอนแรกเพียงแค่ต้องการตอบแทนบุญคุณที่พระเอกเคยช่วยไว้ 7 ปีก่อน แต่กลับจับพลัดจับพลูถูกสลับตัวกับเจ้าสาวตัวจริงไปแต่งเข้าจวนพระเอก
- พระเอกถูกหักหลังโดนลอบทำร้ายกลางสนามรบเกือบตายแต่รอดมาได้ แต่พิการเดินไม่ได้
守你一程，不枉此生
此生有你，才算不枉
这辈子，无憾了
นิยายเรื่องนี้อ่านได้ที่ 长佩文学网 ฟรีจนจบ(จำนวน 41 ตอนหลักและ 1 ตอนพิเศษ) มีเรดิโอดราม่าใน 漫播 สามารถเติมถั่วเพื่อฟังได้(ปล.เพลงประกอบเพราะมากๆค่ะ) แถมเรื่องนี้มีตีพิมพืเป็นเล่มจีนฉบับจีนตัวย่อแล้วค่ะ ส่วนตัวว่าน่าจะเป็นฉบับเซนเซอร์แน่เลย55555++
( เพลงประกอบ 广播剧 ของ 不枉 ค่ะ )
ก่อนจะไปเริ่มกัน เรื่องนี้เราเจอโดยบังเอิญในแอพเรดิโอดราม่า เห็นเขาบอกว่าเป็นนิยายสั้นที่เนื้อเรื่องสนุก เราเลยตามมาอ่านบวกช่วงนี้เราอยากหานิยายสั้นๆอ่าน หลังจากอ่านเนื้อเรื่องยาวๆมา ความเห็นของเรา เราว่าเป็นหนึ่งในนิยายสั้นฮีลใจมากๆ นายเอกเป็นเงือกที่น่าเอ็นดูมากกกก แล้วก็ท่านแม่ทัพที่เป็นพระเอกเราอบอุ่นแบบไมโครเวฟเคลื่อนที่เลยค่ะ <3
“我叫虞小满，你的夫人，将要与你……共度此生。”
นิยายเริ่มต้นขึ้นใน "หมู่บ้านอวี๋" หมู่บ้านเล็กๆริมชายฝั่งทะเลไกลห่างออกมาจากเมืองหลวง เป็นหมู่บ้านที่ใช้ฝึกฝนพวกเด็กหนุ่มที่จะเข้ากองทัพ หรือ พูดได้ว่านานๆทีจะมีแม่ทัพ ทหารต่างๆเดินทางมาหมู่บ้านนี้ ซึ่งในหมู่บ้านแห่งนี้มีเงือกหนุ่มอายุ 17 ปี นาม "อวี๋เสียวหม่าน(นายเอก)" เป็นที่รักของเด็กๆในหมู่บ้าน ผู้ใหญ่ในหมู่บ้านไม่รู้จักว่าเสียวหม่านคือใคร เพราะตัวน้องเองก็ไม่อยากอธิบายอะไรมากมายบวกน้องไม่ค่อยเข้าใจเรื่องของมนุษย์มากนัก ทำให้น้องชอบอยู่กับกลุ่มเด็กๆในหมู่บ้านมากกว่า ตัวอวี๋เสียวหม่านเองก็คอยมาอยู่ในหมู่บ้านนี้เป็นเวลามา 7 ปีแล้ว (หางน้องสามารถเปลี่ยนเป็นขาได้ ถ้าหางแห้ง) เพราะต้องการจะเจอผู้มีพระคุณของน้องอีกครั้งเพื่อตอบแทนบุญคุณ แล้วใครคือผู้มีพระคุณกันนะ? นั้นคือท่านแม่ทัพ "ลู่จี่(พระเอก)" คุณชายใหญ่สกุลลู่ ที่ได้ช่วยน้องกลับทะเลเมื่อ 7 ปีก่อน ตอนนั้นน้องยังไม่สามารถมีรูปร่างเป็นเงือกได้ น้องเป็นปลาตัวเล็กๆที่มาเกยฝั่ง เกือบไม่รอดชีวิต หลังจากลู่จี่ได้ช่วยอวี๋เสียวหม่านก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย ทำให้ตัวอวี๋เสียวหม่านวนเวียนอยู่แถมหมู่บ้านอวี๋มาตลอด
จนกระทั่งวันนึงผู้คนในหมู่บ้านต่างลือกันว่าจะมีทัพมายังหมู่บ้านเพื่อรับตัวลูกสาวของหัวหน้าหมู่บ้านไปตบแต่งเข้าจวนสกุลลู่ นั่นคือการแต่งภรรยาให้กับลู่จี่ แต่ลูกสาวของหัวหน้าหมู่บ้านไม่ยินยอมที่จะแต่งงาน เพราะในขณะนี้ตัวลู่จี่เองมีตำแหน่งที่สามารถเป็นที่พึ่งพิงในอนาคตได้ แต่กลับพิการไม่สามารถเดินได้เสียงั้น(ถูกลอบฆ่า แต่พี่เขารอดมาได้แต่เสียขาทั้งสองข้าง) ตำแหน่งที่ควรจะก้าวขึ้นไปมากกว่านี้ย่อมไม่มี แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ที่ตบแต่งเข้าไปมีชีวิตสุขสบาย คือความติดตัวลูกสาวหัวหน้าหมู่บ้านกับภรรยาของเขาแบบว่าใครจะอยากส่งลูกสาวไปแต่งกับคนพิการอะ ภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านเลยเสนอแผนว่า เอางี้ไหม ในสินสอดแต่งงานก็ส่งสาวรับใช้ไป แล้วหาคนที่สวยๆกว่ามาสลับตัวแทนกับลูกสาวเรา ทางหัวหน้าตอนแรกก็กลัว เพราะถ้าความจริงถูกรู้เข้ามีหวังหัวขาด แต่สุดท้ายอะความรักลูกสาวเลยเลือกปิดตาข้างนึงไปหาคนในหมู่บ้าน เพื่อหาตัวแทน
ประจวบกับฝั่งอวี๋เสียวหม่านที่ต้องการตามหาตัวลู่จี่ จึงคอยถามกับพี่สาวที่เเลี้ยงเขามาป็นเงือกเหมือนกันชื่อ "ปี้เยว่" เลยได้ความว่าหัวหน้าหมู่บ้านกำลังหาคนที่จะมาสลับตัวเจ้าสาวกับลูกตัวเอง น้องเลยรู้ว่า อ้าวตอนนี้ผู้มีพระคุณของตัวเองพิการไม่สามารถเดินได้ แต่ความอยากเจออะ ทำให้น้องเข้าไปในหมู่บ้าน จนถูกเลือกให้มาสลับตัวกับเจ้าสาว ตอนนั้นความรู้สึกน้องคือต้องการแค่อยากจะเจอท่านแม่ทัพอะ ต้องการไปช่วยรักษาเขา ทำให้น้องไม่ลังเลอะไร พอมาถึงจวนสกุลลู่จะเกิดปัญหาเล็กน้อย เจ้าบ่าวม่ยอมมา น้องก็อดทนนั่งรอในห้องหอหลายชั่วยามเลย
เรามาฝั่งท่านแม่ทัพกันบ้าง พอได้ข่าวว่าเขาเองต้องแต่งงานกับลูกสาวจากหมู่บ้านอวี๋ ท่านแม่ทัพก็แบบไม่พอใจ ไม่เห็นด้วย เพราะไม่อยากให้หญิงสาวที่มีอนาคตไกลต้องมาหยุดลงจากการตบแต่งมาเป็นภรรยาชายพิการอย่างตัวเขาเองอะ วันแต่งเลยไม่มาพบเจ้าสาว(ท่านแม่ทัพยังจำน้องปลาไม่ได้ ฮรึก) ไปดื่มกับคนในบ้านหรือลูกน้องแทน จนกระทั่งดึกๆลู่จี่ถึงจะมาที่ห้องเพื่อเอาของ อวี๋เสียวหม่านพอเห็นว่ามีชายหนุ่มเข้ามาในห้องหอ คนนั้นคือคนที่น้องอยากเจอมากที่สุด น้องดีใจมากแต่กลับต้องรู้สึกผิดหวังนิดนึงที่คนนั้นไม่ได้มีใบหน้าที่มีความสุขเลย น้องเลยถามท่านมาแล้วหรอ ท่านแม่ทัพก้แบบอืม มาเอาของแบบเย็นชาเลย น้องก็เลยบอกประมาณว่าเนี่ยคืนแต่งงาน พวกเรามาทำพิธีให้เสร็จกันไหม ท่านแม่ทัพก็ได้ๆ ทั้งคู่เลยควงแขนดื่มเหล้ามงคลตามพิธีแล้วท่านแม่ทัพก็จากไป ( เราแบบ ฮือ น้องงงTT )
หลังจากคืนแต่งงานผ่านไป ทุกคนก็แบบเอาแล้วคืนแรกสามีภรรยาก็นอนแยกกัน ชีวิตคู่จะไปรอดไหม ฝ่ายท่านแม่ทัพเห็นแบบนี้พอใช้เวลาอยู่ด้วยกันกับน้องนานๆเข้าก็เริ่มใจอ่อนอะ มีฉากนึงที่น้องเกือบตกม้าเพราะม้าตท่นง่ะ ท่านแม่ทัพเกือบลุกไปช่วย โดยลืมว่าตัวเองเดินไม่ได้อะ แต่ได้เพื่อน(ที่ถูกนายเอกช่วยเมื่อ 4 ปีก่อน)เข้าไปช่วยแทน ทำให้พระเอกคิดน้อยใจว่าตัวเองไร้ความสามรถที่จะปกป้องเขา ทำได้แค่นั่งดูจากไกลๆ ในขณะที่คนอื่นสามารถเข้าไปช่วยชีวิตเข้าได้เลย พอตอนหลังมารู้ความจริงว่าน้องเป็นผู้ชายเพราะคืนนึงจู่ก็กลับจวนมาเจอตอนน้องอาบน้ำพอดี คือน้องปกปิดว่าน้องเป็นเงือกได้ แต่ปิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายไม่ทัน ท่านแม่ทัพก็โมโหอยู่ระยะนึงเลยว่า ทำไมต้องสลับตัวกับตัวจริงมาหลอกกัน ทั้งคู่ก็ห่างซักพัก น้องก็พยายามอธิบายว่าใจจริงน้อยไม่ได้ต้องการที่จะหลอก แค่ต้องการที่จะช่วยพระเอกให้มีความสุข ช่วยรักษาขาสองข้างของพระเอกกลับมาใช้งานได้ แค่นี้เอง เมื่อทำได้ น้องก็จะจากไป พอมาคิดอีกที น้องก็รู้แล้วอะ ถ้ามองในมุมพระเอกบางทีความต้องการของตัวเอง อาจจะทำร้ายอีกฝ่ายได้ ทำให้น้องพยายามง้อพระเอก จนพระเอกเริ่มมองเห็นว่าที่น้องทำคือจริงใจและหวังดีจริงๆ บวกกับระหว่างนี้ท่านแม่ทัพก็สืบตลอดว่าแล้วคนที่มันทำร้ายฉันคือใคร?(คนในจวนด้วยกันเองนี่แหละ)
แต่ระหว่างทางที่เขาจะเริ่มดีกัน จะมีเหตุการณ์นึงที่ท่านแม่ทัพถูกสาวใช้ ลูกน้องของแม่คุณชายรองใส่ยาปลุกกำหนัดในชา เพราะว่ามันเป็นแผนแบบเผื่อท่านแม่ทัพพลาดมีอะไรกับสาวใช้ สาวใช้คนนั้นจะได้เลื่อนเป็นเมียอีกคนของพระเอกอะ เวลาสืบหรือดูความเคลื่อนไหวจะได้ง่ายขึ้น แล้วแม่คุณชายรองทำทำไม? นางทำเพราะว่าเพื่อให้ตำแหน่งต่างๆ ตำแหน่งนายท่านของเรือนมาตกที่คุณชายรอง หรือก็คืออยากดันลูกตัวเองขึ้นไปแทนพระเอกที่มีฐานะเป็นลูกคนโตซึ่งพิการอีก พอดีกับตอนนั้นน้องไปหาท่านแม่ทัพที่ห้องพอดี น้องเลยยินยอมร่วมสวาทกับท่านแม่ทัพ เพราะต้องการช่วยแก้ยาอะ ( NC แซ่บมาก) เช้าวันต่อมาท่านแม่ทัพเราได้สติแล้วพบเจอผงสีขาวบวกน้องที่นอนอยู่ ไหนจะคำให้การที่ใส่ร้ายของสาวใช้อีก ทำให้เข้าใจว่าน้องเป็นคนทำ น้องก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเพราะผงนั้นในมือท่านแม่ทัพคือของน้องจริง แต่ผงนั้นมันคือผงยาที่ทำจากเกล็ดเงือกน้องที่น้องดึงออกจากหางตัวเองมาช่วยท่านแม่ทัพ ไม่ใช่ยากำหนัด!!!! แต่น้องก็พูดไม่ได้อะ ไม่งั้นก็ทำให้คนอื่นๆรู้ว่าน้องไม่ใช่คนอะ ;-; น้องเลยรับกรรมโดนหาว่าเป็นคนใส่ยา แต่ท่านแม่ทัพทวงความยุติธรรมให้ได้ ตอนไปหาหลักฐานเป็นโมเม้นน่ารักมากๆเลยทุกคน
อีกฉากที่น่ารักที่เราชอบมากคือจะมีฉากที่อวี๋เสียวหม่านชวนลู่จี่ไปลอยตะเกียง แล้วแบบตอนแรกลู่จี่ทำเหมือนจะไม่มา แต่น้องเชื่อมั่นว่ายังไงพี่เขาต้องมา เลยรอต่อไป ซึ่งฉากที่น้องคุยกับชายขายตะเกียงแบบว่า
" ดูเหมือนว่าฝนกำลังจะโปรยในอีกไม่ช้า ทำไมแม่นางยังถึงคอยสามีท่านอยู่ล่ะ ท่านรีบกลับเถอะ ไม่แน่ว่าบางทีสามีท่านอาจจะกลับจวนไปเสียแล้ว "
" เขาผู้นั้นยังไม่ได้กลับหรอก ข้าเป็นคนชวนเขามาเอง ฉะนั้นข้าจะรอพบเขาอยู่ที่นี่อีกซักพัก "
แบบว่าฮือออออออ ฉากไปกอดน้อง ;-; แล้วท่านแม่ทัพก็มาจริงๆ มาพร้อมเสื้อคลุมมาคลุมกันฝนให้น้องเสียวหม่าน กรี๊ด เป็นฉากที่บทบรรยายน้องคือ
มือที่คอยถือดาบ ยกกระบี่ฟาดฟันคอยปกป้องบ้านเกิดเมืองนอน ยามนี้มือคู่นั้นกำลังปกป้องและมอบความอบอุ่นให้แก่เขา
เป็นฉากที่ทำให้จู่ๆอยากมีแฟนแบบท่านแม่ทัพมาก!!!!!!!
เนื้อเรื่องหลังจากนี้จะมาแนวอบอุ่นหล่อเลี้ยงหัวใจมาก ความสัมพันธ์ทั้งคู่แบบน่ารักมาก
ยกตัวอย่าง
"ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 แล้ว"
"ท่านบอกว่าท่านจูบข้าเป็นครั้งที่สี่? ท่านเคยแอบขโมยจูบข้าใช่หรือไม่!?"
"ไม่ใช่ เป็นจูบที่ได้รับความยินยอมต่างหาก"
"ถ้าไม่ใช่ขโมยจูบ แล้วทำไมข้าไม่เห็นจะจำได้เล่า"
"เจ้าเป็นฟูเหรินของข้า เหตุใดข้าถึงจะจูบเจ้าไม่ได้" เขาเอ่ยพร้อมนิ้วไปแตะริมฝีปากที่เปียกชื้นจากจุมพิต
"ได้ยินผู้คนเล่าว่า ภายนอกมีแม่นางน้อยใหญ่ล้วนอยากแต่งกับท่าน"
"ไม่มีทาง ข้าแต่งภรรยาแล้ว"
"แต่ แต่ข้าไม่ใช่ภรรยาท่านนะ"
"แล้วตอนนี้ข้ากำลังหวีผมให้ใครกันอยู่หรือ"
คนอ่านแบบเราคือ -///////////////////////////////-
แต่ความสุขมักอยู่ไม่นาน ท่านแม่ทัพเริ่มลงมือจัดการเรื่องราวต่างๆ ก็มีเรื่องเกิดขึ้น เมื่อเกิดเรื่องราวขึ้นกับคุณชายรองจนถึงขั้นจะลงมือทำร้ายท่านแม่ทัพ ซึ่งน้องอวี่เสียวหม่านเอาร่างมาบังตัวท่านแม่ทัพไว้เแทน เลยทำให้ถูกแทงแล้วบาดเจ็บหนัก หมดสติไปหลายวันหลายคืน ฝ่ายท่านแม่ทัพไม่คิดว่าเรื่องจะมาถึงขั้นนี้ก็เสียใจมากที่ทำให้น้องมาเจอเรื่องพวกนี้เพราะตัวเอง ตัวท่านแม่ทัพเองก็เดินไม่ได้ จะเอาความสามารถที่ไหนไปปกป้องน้องเสียวหม่านให้รอดจากคนในจวน เลยบอกว่าจะส่งน้องออกนอกจวน(ด้วยวิธีการเปิดเผยความจริง)เมื่อน้องหายดี แล้วถ้าไม่มีใครไปรับก็ไม่ต้องกลับ พร้อมโกหกอีกว่าตัวเองจะกลับไปแต่งงานกับคนที่เคยมีความรู้สึกดีๆในแต่ก่อน(แต่จริงๆพี่แกมูฟออนนานแล้ว) เรื่องนี้ทำให้น้องเสียใจมาก จนนึกได้ว่าจริงๆที่น้องมาอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะการสลับตัวกับเจ้าสาว อะไรที่เคยได้รับจากท่านแม่ทัพต่อจากนี้จะกลายเป็นของคนอื่นแล้ว น้องบอกขอเวลาอีกสามวัน แล้วหลังจากนี้ตลอดไปจะไม่โผล่มาให้ท่านเห็นอีก ตรงนี้แหละทำให้เกิดเหตุ climax บวกพระเอกเฉลยบางอย่าง ปมนี้อยากให้ทุกคนไปอ่านกัน แบบว่าเรานอนร้องไห้เลย TT
หลังจากนี้จะเป็นเรื่องราวตามง้อของพระนาย โดยท่านแม่ทัพเราพอจัดการอะไรเรียบร้อยแล้วก็ตามหาน้องเพื่อจะได้รับกลับบ้าน ตอนแรกน้องไม่ยอมจน....=-) กลับในที่สุด ในช่วงนี้ท่านแม่ทัพขอน้องแต่งงานครั้งที่สองด้วย เรื่องจบลงที่ว่าพระเอกได้รับคำสั่งให้ไปประจำทัพที่หนึ่ง แล้วน้องคิดถึงไม่ไหวเลยเดินทางไปหา จบบริบูรณ์
จริงๆเนื้อเรื่องมีรายละเอียดเยอะกว่านี้แต่ต้องอ่านเองจะได้อรรถรสมากกว่าจริงๆค่ะ เราไม่สามารถสื่อความอบอุ่นผ่านตัวอักษรได้TT
เอาเป็นว่าไทม์ไลน์เนื้อเรื่องจะมีประมาณนี้
- นายเอกตอนแรกเพียงแค่ต้องการตอบแทนบุญคุณที่พระเอกเคยช่วยไว้ 7 ปีก่อน แต่กลับจับพลัดจับพลูถูกสลับตัวกับเจ้าสาวตัวจริงไปแต่งเข้าจวนพระเอก
- พระเอกถูกหักหลังโดนลอบทำร้ายกลางสนามรบเกือบตายแต่รอดมาได้ แต่พิการเดินไม่ได้
- นายเอกเก็บความลับว่าตัวเองเป็นเงือก แล้วคอยดึงเกล็ดตัวเองมาทำของต่างๆช่วยพระเอก ให้ขากลับมาเป็นปกติ
- ระหว่างทางพระเอกก็สืบหาคนหักหลังตลอด บวกคอยปกป้องนายเอก
- พระเอกเป็นคุณชายใหญ่บวกเป็นแม่ทัพที่เป็นที่น่าเคารพ พอเสียขาตำแหน่งต่างๆที่เคยเป็นก็แทบไม่มีค่า ในจวนเลยมีคนคิดจะกำจัดเพื่อให้ตำแหน่งมาตกที่คุณชายสอง
- พระเอกเกือบถูกน้องชายทำร้าย แต่นายเอกเอาตัวเข้ามาบังแทน ทำให้นายเอกเจ็บหนัก นอนไปหลายวัน
- นายเอกพยายามช่วยยืนยันว่าคุณชายรองนั่นแหละคือคนที่คิดจะฆ่า แต่ไม่ีใครเชื่อ
- พระเอกรู้สึกผิดที่ทำให้นายเอกต้องมาเจอเรื่องพวกนี้ เลยจะส่งนายเอกออกนอกจวน
- บทที่ 31 ********** (climax) 守你一程，不枉此生 น้องสามารถรักษาพระเอกได้ด้วย.....ของน้อง
- พอเปิดใจคุยกันลงตัว พระเอกเลยมารับน้องกลับเมืองหลวงพร้อมขอแต่งงานอีกรอบ
สรุปภาพรวมของนิยาย : 8/10
พล็อตนิยายอาจจะไม่ได้แปลกใหม่มากนัก แต่ส่วนตัวเราว้าวที่ว่าเป็นแนวเงือกในสมัยจีนโบราณ ตามฉบับพวกแนวนิยายสั้น 41 ตอนจบ เนื้อเรื่องก็ไม่ค่อยเน้นไปปมอื่นมากมาย ส่วนใหญ่โฟกัสที่ความสัมพันธ์ตัวละครหลักมากกว่า(แบบแอบยากรู้วิธีการจัดการเรื่องในจวนของท่านแม่ทัพมาก ว่าจัดการอย่างไรถึงส่งสองแม่ลูกนั่นเข้าคุกได้555555+) แต่เรื่องบรรยากาศของนิยายคือเอาไปเลย 100 เต็มแบบว่า มีทั้งอบอุ่น หวาน เศร้า และแบบอินไปกับความคิดมุมมองของแต่ละตัวละครมากๆ ความเข้ากันของพระนาย คือ ท่านแม่ทัพอบอุ่นมาก เอาไปเลยหนึ่งนิ้้วโป้ง ยกเข้าสภาสามีดีเด่นแห่งชาติ5555555555+ แบบว่าเราไม่รู้จะอวยยังไงดี เอาเป็นว่าถ้าใครพอได้จีนเราแนะนำเลยค่ะ แล้วเราก็หวังอยากให้เรื่องนี้มีแปลไทยมากๆ อยากให้ทุกคนได้สัมผัสไดนามิกคู่นี้สุด
สุดท้ายนี้ขอยกเป็นฉากที่เราชอบมากสุดๆประมาณ 2-3 ฉากเลย
“所以，若有在天之灵，拜托您求求各路神仙照拂他，护着他，别再让他受苦。”
“我虞小满，愿以余下两百多年寿命换他一世安稳，今后所走之路皆是坦途，
所遇困难都可迎刃化解，从此平安喜乐，顺遂无忧。”
ฉากน้องอวี๋เสียวหม่านไปไหว้ป้ายวิญญาณมารดาของท่านแม่ทัพ ;-;
(ภาพของแถมประกอบตัวเล่มฉบับจีน)
“这都往冬日里去了，还做夏裳？”“明年夏天，可能就没法做了。”
。
。
“不去哪儿啊，我会在这里一直陪着陆郎。”
ฉากน้องอวี๋เสียวหม่านบอกกับคนรับใชช้ก่อนออกจากจวน
“愿意娶她……你喜欢她的。”
“你如何看出的我喜欢她？”
“用眼睛看的。”
“那你睁开眼睛，看看我。”
“你且仔细看看，我喜欢的是谁？”
ฉากท่านแม่ทัพลู่จี่มารับน้องกลับบ้านพร้อมขอ..... =-)
( ภาพประกอบจาก 广播剧 ใน 漫播 )
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in