สวัสดีค่ะทุกคน กลับมาพบกับบันทึกของหมีฟูอีกครั้งนะคะ

ดีใจมากเลยสำหรับยอดวิวของบล็อคล่าสุดที่หมีเขียนเรื่องประสบการณ์การไปคาเฟ่แมว เกิดมาไม่เคยเขียนอะไรแล้วมีคนอ่านเยอะขนาดนี้มาก่อน (ไม่เคยได้เผยแพร่ที่ไหนด้วยแหละ) มีความสุขมากจริงๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกท่าน และผู้ที่ช่วยแชร์ทุกคนนะคะ :) 

หมีเคยเขียนเกี่ยวกับงานเทศกาลหนังมาแล้ว คราวนี้ก็เกี่ยวกับเทศกาลเช่นกันค่ะ แต่เป็นเทศกาลดนตรี หรือชื่อที่เป็นทางการกว่านั้นคือ "โครงการนิทรรศการคันหู ครั้งที่ 4 ตอน ระเบิดหู" นั่นเอง ก่อนจะเริ่มเรื่องก็ขอเท้าความก่อนเนาะจะได้ไม่งงกัน

งานคันหู (ขอเรียกย่อๆ แบบนี้นะ) เป็นงานที่จัดขึ้นเพื่อนำเสนอผลงานการแสดงจบของนักศึกษาคณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรค่ะ ซึ่งจัดขึ้นมาได้ 4 ครั้งแล้ว ตามจำนวนที่เราเห็นต่อท้ายชื่องานเนาะ โดยในครั้งนี้ใช้ชื่อตอนว่า "ระเบิดหู" ค่ะ จัดขึ้นตั้งแต่วันที่ 8-9 ก.ค. 2560 หรือก็คือ "วันนี้" ที่หมีไปมา และ "วันพรุ่งนี้" เป็นวันสุดท้าย

โดย “ระเบิดหู” ในนิยามของผู้จัดทำ คือ "การระเบิดการฟังออกไป เพื่อเปิดกว้างและเปิดรับการฟังสิ่งต่างๆที่เป็นศักยภาพของสาขาดนตรีเชิงพาณิชย์ให้ผู้คนรับรู้"

งานนี้เปิดให้ผู้ชมภายนอกเข้ารับชมโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ เลยค่ะ สิ่งที่ต้องทำมีแค่การไปลงทะเบียนเพื่อสำรองที่นั่ง เนื่องจากว่างานนี้จะสามารถรับผู้เข้าชมได้เพียง 250 คนต่อวันเท่านั้น หมีแนะนำให้ลงทะเบียนล่วงหน้าผ่าน ลิงก์นี้ เพื่อ Make sure ว่าเราไปถึงแล้วจะมีที่นั่งแน่นอน แต่ถ้าไม่ทันแล้ว เพิ่งมาอ่านบล็อคหมีตอนเช้า ก็สามารถลงทะเบียนที่หน้างานได้เช่นกันค่ะ

สำหรับรายละเอียดต่างๆ สามารถติดตามได้จากแฟนเพจของคันหู ตามไปที่ ลิงก์นี้ เลยนะคะ

กลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า เนื่องจากหมีมีเพื่อนเรียนอยู่คณะนี้ประมาณ 2-3 คน และรุ่นพี่อีก 2-3 คน รวมเป็น 5-6 คน หมีเลยขอติดพี่ๆ เขาไปดูงานเพื่อนๆ เรามาค่ะ แหะๆ ในงานวันนี้จะเป็นการแสดงผลงานของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 ในหัวข้อ Motion Picture Scoring (งงล่ะสิว่ามันคืออะไร)

ถ้าอธิบายสั้นๆ ง่ายๆ และทำความเข้าใจแบบคนไม่มีพื้นฐานความรู้ด้านนี้อย่างหมี ก็จะบอกว่ามันคือการทำดนตรีประกอบภาพยนตร์ค่ะ (ซึ่งรวมไปถึงอนิเมชั่นต่างๆ ด้วยนะ) โดยจะทำทุกอย่างเลย ตั้งแต่การหาหนังสั้นมา ตัดเสียงเก่าออกทั้งหมด เช่น เสียงพูดคุย เสียงเพลงประกอบ และอัดเสียงพากษ์ใหม่ แต่งเพลงประกอบใหม่ จนกระทั่งออกมาเป็นผลงานหนึ่งชิ้นให้ได้รับชมกันในวันนี้ค่ะ

ที่หมีชอบมากๆ คือเขาไม่ได้แค่นำหนังมาฉาย แล้วมีดนตรีที่ทำใหม่รวมกันอยู่มาเปิดให้เราดูหรอกนะ แต่ว่าจะมีการนำเครื่องดนตรีมาเล่นจริงๆ ให้เราได้ฟังกันเลย คือตอนหมีดูจบ รุ่นพี่เขาบอกว่าทั้งหมดเนี้ย ทำคนเดียวเลยนะ ตอนแรกหมีคิดว่าทำเป็นงานกลุ่มซะอีก (คิดอะไรเป็นโครงงานเด็กประถมไปได้ ฮ่า!) ดังนั้นพอรู้ว่ากว่าจะมาเป็นผลงานในวันนี้ให้เราได้รับชมกันเนี่ย มันต้องผ่านขั้นตอนอะไรมาบ้าง และยิ่งกว่านั้นยังเป็นการทำงานของคนเพียงคนเดียวอีก มันทำให้หมีรู้สึก "ว้าว" มากๆ เลย 

นอกเหนือจากการแสดงผลงานของนักศึกษาแล้ว ยังมีวงดนตรีเจ๋งๆ อีกมากมายที่นำพาความสนุกสนานมาให้พวกเราด้วยค่ะ ไม่ว่าจะเป็น The Kanitha ที่ทำเพลงออกมาได้แปลกใหม่ดี หมีอธิบายไม่ถูกอะ แต่พูดภาษาหมีคือเหมือนเขาเอากลอนมาร้องเป็นเพลง โดยมีกลิ่นอายใหม่ๆ ที่เราไม่เข้าใจแฝงอยู่ (งงปะ ถ้างงก็ลองไปฟังดู) หรือวง Telex Telexs ที่พี่นักร้องนำน่ารักมาก♡♡♡

แต่ถ้าเอาความชอบของหมีนะ วันนี้หมีชอบวง Nap A Lean กับ The Parkinson สุด โดยวงแรกหมีชอบดนตรีของเขา มันฟังแล้วสนุกสนานดี หมีนั่งเคาะแขนเคาะเท้าตามจังหวะตลอดเลย ส่วนอีกวงก็ไม่ต้องพูดมากเนาะ น่าจะรู้ๆ กันอยู่ (ฮ่า)

จริงๆ หมีไม่รู้จะเขียนอะไรเท่าไหร่เหมือนกันเพราะนอกจากจะไม่มีความรู้แล้ว วันนี้ยังมัวแต่ตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจจนไม่ได้ถ่ายรูปอะไรมาเลย (ใช้แต่รูปจากแฟนเพจเขา ขอความกรุณามา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ) เอาเป็นว่าถ้าเผื่อมีผู้อ่านคนไหนสนใจอยากไปชมงานแสดงดนตรีของชาวดุริยางค์ศิลปากรบ้าง หมีมีแผนที่การเดินทางมาให้ค่ะ