เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกของหมีฟูFLUFFYKUMA
Makura Cat Cafe : คาเฟ่น้องเหมียวหน้ามึน
  • กลับมาพบกันอีกครั้งกับบันทึกของหมีฟูค่า
    สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านงานก่อนๆ (งานเดียว) ของหมี สามารถจิ้ม ลิงก์นี้ เข้าไปได้เลยนะคะ เป็นเกี่ยวกับเทศกาลหนังเงียบครั้งที่ 4 ที่ผ่านมานั่นเองค่ะ

    วันนี้หมีจะมาเขียนเกี่ยวกับร้านคาเฟ่แมวเหมียวที่หลายๆ คนอาจจะเคยไปมาแล้ว แต่หมีเพิ่งไปครั้งแรกค่ะ นั่นก็คือ Makura Cat Cafe นั่นเองงง ปกติหมีเป็นทาสหมานะ ที่บ้านก็เลี้ยงอยู่ตัวนึง แต่โดยพื้นฐานเป็นคนรักสัตว์ทุกชนิดที่มีขาไม่ต่ำกว่า 2 และไม่เกิน 4 ถ้ามีขนฟูๆ จะได้ใจเป็นพิเศษ เพราะงั้นน้องเหมียวจึงเป็นอีกหนึ่งสปีชีส์ที่หมีชอบเช่นกันค่ะ♡


                                                       สายตาแบบว่า หล่อนหยั่มมายุ่งนะยะ


    ร้าน Makura Cat Cafe ตั้งอยู่ในซอยเดียวกับตลาดรถไฟศรีนครินทร์ เลยซีคอนสแควร์มาไม่มาก ค่อนข้างไกลสำหรับคนบ้านอยู่แถวลาดพร้าวอย่างหมีนิดหน่อย ที่สำคัญคือถ้าคนไม่มีรถ ก็จะต้องต่อแท็กซี่หรือวินมอเตอร์ไซค์หน่อยเพราะร้านอยู่ค่อนข้างลึกเข้าไปในซอย แต่เนื่องจากว่าเพื่อนชวนไป แถมขับรถให้ด้วย ก็โอเคเลย สบายจ้า No problem




    เนื่องจากว่าตอนหมีลงจากรถ ตื่นเต้นที่จะได้มามาก (จริงๆ ก็ไม่มากขนาดนั้น แต่ตื่นเต้นที่ได้เจอเพื่อนมากกว่า) เลยลืมถ่ายรูปหน้าร้านมาค่ะ ขออภัยด้วย แต่ร้านนี้ค่อนข้างดังอยู่แล้ว คุณผู้อ่านก็ลองหารูปจากกูเกิ้ลหรือไม่ก็ไปที่หน้าเพจของร้านแทนละกันนะคะ แหะๆ

    หมีกับเพื่อนนัดกันวันธรรมดาค่ะ แถมไปตั้งแต่ร้านเพิ่งจะเปิดไม่นานเลยกลายเป็นลูกค้ากลุ่มแรกไปเลย ฟินมากเพราะเหมือนร้านทั้งร้านและแมวทุกตัวเป็นของเรา (ฮ่า) โดยร้านนี้จะเปิดตั้งแต่เวลา 12:00-22.30 น. ตอนหมีไปมีพนักงานประจำอยู่แค่คนเดียวค่ะ

    เข้าไปก็ประทับใจเลยเพราะน้องเหมียวเยอะมาก หลากหลายสายพันธุ์ดีค่ะ ทั้งอเมริกันชอร์ตแฮร์, สก็อตติส, เปอร์เซีย และเอ็กโซติก มองไปมุมไหนก็มีเจ้าขนฟูนั่งๆ นอนๆ อยู่หมดเลย หมีกับเพื่อนเลือกนั่งตรงฝั่งหน้าต่างค่ะเพราะสว่างดี ร้านมีลักษณะค่อนข้างโปร่งโล่ง หมีชอบกิมมิคเล็กๆ ที่ใช้พรมสีเขียว มองเผินๆ เหมือนพื้นหญ้าดีค่ะ


                                                     ในร้านจะมีโต๊ะอยู่ประมาณ 10 กว่าโต๊ะ

                                                สายพันธุ์สก็อตติชชื่อโพล่าที่นอนนิ่งเหมือนตุ๊กตา


    พอเข้าไปนั่งปั๊บ คุณพนักงานก็เอาเมนูมาให้ค่ะ โดยจะมี 2 เล่ม เล่มนึงจะเป็นเมนูอาหารคาวหวาน และอีกเล่มเป็นเมนูเครื่องดื่ม มีหลากหลายชนิดให้เลือกเลยค่ะ แต่เนื่องจากพวกหมีหม่ำข้าวเที่ยงมากันแล้ว ก็เลยสั่งแค่ขนมหวานกับเครื่องดื่มมาค่ะ


                                                                   เค้กช็อคโกแลตลาวา

                                                   ขนมเค้กบราวนี่ทำเป็นหน้าแมว น่าร้าก♡


    ร้าน Makura Cat Cafe อนุญาตให้เราอุ้มน้องๆ เล่นได้นะคะ แต่ว่าห้ามบังคับฝืนใจเขา เช่น เรานั่งอยู่มุมนี้ แต่น้องนอนอยู่อีกมุมของร้าน เราก็ไม่ควรจะไปปลุก ไปอุ้มเขามานั่งกับเรา เพราะโดยธรรมชาติของแมวแล้วเขาจะไม่ชอบการโดนบังคับค่ะ นอกจากนี้หากลูกค้าคนไหนเลี้ยงแมว ทางร้านก็อนุญาตให้ทาสแมวทั้งหลายพาเจ้านายไปด้วยได้ค่ะ แต่มีข้อแม้ว่าน้องแมวของเราจะต้องสุขภาพดี ไม่เป็นโรค และที่สำคัญเจ้าของต้องดูแลอย่างใกล้ชิด เพราะแมวบางตัวเคมีก็ไม่ถูกกัน อาจจะเกิดการทะเลาะกันจนเป็นแผลได้นั่นเองค่ะ


                                                 น้องๆ จะนอนเล่นอยู่ตามที่ต่างๆ ในบริเวณร้าน

                                                                   บางตัวก็อยู่บนโต๊ะ...

                                                                      บางตัวก็ใต้โต๊ะ

                                                      หนอนหนุนเบาะเหมือนคุณหญิงก็มี


    ข้อดีอีกอย่างของร้านคือไม่กำหนดอาหารหรือเครื่องดื่มขั้นต่ำต่อคนหรือเวลาในการนั่งเล่นกับเหล่าแมวเหมียวค่ะ อย่างหมีเคยไปเที่ยวคาเฟ่หมากับร้านที่มีสัตว์แปลกๆ หลายชนิด บางร้านก็กำหนดว่าต้องสั่งอาหารหรือเครื่องดื่มอย่างน้อยคนละ 1 เมนู ถึงจะสามารถเข้าไปเล่นกับสัตว์เลี้ยงได้ หรือไม่ก็มีกำหนดเวลาในการนั่งอยู่ในร้าน 1-2 ชั่วโมง ก็ว่ากันไปตามระเบียบของเขาเนาะ

    โดยปกติแล้วน้องๆ จะหลับในเวลากลางวัน ถ้าอยากถ่ายรูปกับน้องก็อาจจะต้องใช้ขนมล่อนิดหน่อย โดยที่ร้านจะมีขนมแมวเลียกับขนมแบบแท่งให้ซื้อเพื่อล่อแมวโดยเฉพาะ เพื่อนหมีซื้อขนมแมวเลียมาเพราะนางบอกว่าแมวส่วนมากจะชอบแบบนี้มากกว่า (กลิ่นมันแรงกว่าแหละ หมีมารู้ทีหลัง) พอได้ขนมมา ฉีกซองปั๊บ แมวทุกตัวที่หลับก็ตื่นมาล้อมหน้าล้อมหลังราวกับซอมบี้เลยค่ะ


                                                                      รู้สึกเป็นที่ต้องการ

                                                            ขอกินหน่อยสิ เมื่อไหร่จะให้ขนม

                           มังคุดตัวร้าย นอกจากจะตบเพื่อนตัวอื่นเพื่อแย่งกินแล้ว ถึงขั้นงับถุงไว้เลย


    ข้อควรระวังอย่างนึงคือ ในบรรดาน้องเหมียวที่หลับ ก็จะมีบางตัวที่ตื่น และพร้อมที่จะมาแอบกินขนมเราค่ะ... กว่าหมีจะได้กินเค้กคือต้องถือจานหลบน้องบางตัวที่กระโดดขึ้นมาดมขนมเราถึงบนโต๊ะเลยทีเดียว และหากไม่เหลือบ่ากว่าแรงอะไร พอทานหมดแล้วหมีแนะนำให้นำจานเปล่าไปคืนที่เคาท์เตอร์เลยนะคะ เพราะบางทีพี่พนักงานเขาไม่ทันสังเกต กว่าจะได้มาเก็บจาน น้องๆ ก็แอบเลียไปไม่รู้กี่คำแล้ว ซึ่งอันตรายมากๆ นะคะ ยิ่งเป็นของหวานจำพวกช็อคโกแล็ตแล้วล่ะก็ ห้ามให้น้องกินเข้าไปเด็ดขาดเลยนะ เพราะในช็อคโกแล็ตมีสารที่มีฤทธิ์คล้ายกับคาเฟอีน หากได้รับเข้าไปในปริมาณมากจะทำให้น้องเป็นลมชักถึงตายได้เลยค่ะ


                                ไม่รู้ชื่ออะไร แต่เพื่อนหมีเรียกน้องว่า "เหล่" เพราะตาน้องเหล่ค่ะ...

                                                                     หลับสบายเชียว

                                      มังคุดที่ตอนแรกมานอนทับกระเป๋า ไม่มีทีท่าจะเป็นตัวร้าย

                                                           หมอนเมฆหน้าบูดตลอดเวลา


    เป็นยังไงกันบ้างคะ ไม่ค่อยถนัดการเขียนอะไรแบบนี้เท่าไหร่แต่จะพยายามนะ หวังว่ารูปน้องแมวน่ารักๆ จะช่วยเพิ่มคะแนนได้บ้าง (ฮ่า) ขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาอ่านนะคะ ไว้หมีไปไหนจะกลับมาเขียนเล่าให้ฟังใหม่ สำหรับวันนี้สวัสดีค่า ♡♡♡



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in