เดือนธันวาคมปีที่เเล้วเป็นเดือนที่อัศจรรย์มาก มีสามฤดูในเดือนเดียวเเต่เราคิดว่าสิ่งเหล่านี้มันเปรียบเหมือนความรู้สึกของเราที่มีต่อเธอในช่วงเวลาที่เราทำความรู้จักกันเป็นเวลาร่วมเดือน สุขบ้าง เศร้าบ้าง เหงาบ้างปนกันไป
อยากบอกให้เธอรู้ว่าสภาพอากาศสามเเบบที่เหมือนความรู้สึกของเราไม่สามารถพังโลกสีชมพูของเราได้หรอก
เเต่ในช่วงเวลาหนึ่งเมื่อเธอถามถึงความสัมพันธ์นี้มันบ่งบอกได้ว่าเรื่องราวทั้งหมดรวมถึงความรู้สึกของเรามันคงจะจบลงเเค่นี้เเล้ว
ในเมื่อวันหนึ่งเธอได้เอ่ยขึ้นมาว่า "เราคงคุยกันมากกว่านี้ไม่ได้เเล้ว ขอโทษนะ..เราไม่ได้รู้สึกอย่างที่เธอรู้สึกเลย ขอโทษจริงๆ" มันเป็นจุดเริ่มต้นของคำว่าเจ็บเเต่จบจริงๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in