มันน่าเเปลกใจหลังจากเธอบอกมาอย่างนั้นกลับทำให้เราไม่รู้สึกเศร้าอย่างที่คิดไว้เลย เหมือนกับว่าเรารู้ล่วงหน้ามาก่อนเเล้วว่าเธอจะปฏิเสธ มันคงไว้เเค่ความรู้สึกหน่วงๆไม่มีจุดหมายของความเสียใจเลย จะเศร้าก็เศร้าไม่สุดจะเสียใจก็เสียใจไม่สุด
เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงต่อไป เลิกคุย กลับมาเป็นเเค่คนรู้จัก หรือทำทุกอย่างให้เหมือนก่อนวันเเรกที่เราจะตัดสินใจคุยกับเธอดี
ข้อความสุดท้ายที่เธอส่งมาคือคำว่าขอโทษ เเต่เราไม่กล้าเปิดอ่าน เราไม่ต้องการคำอธิบาย ไม่ต้องการคำขอโทษ ไม่ต้องการอะไรจากเธออีกต่อไปเเล้ว
เราขอเเค่ให้เรื่องทั้งหมดมันเป็นความสุขของเราคนเดียวดีกว่านะ..
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in