มัตสึชิตะ นาโอะ รับบท อนดะ โคโคโระ

บทโคโคโระที่รับในครั้งนี้เป็นผู้หญิงแบบไหน? 

“ครั้งนี้ฉันรับบทเป็นแม่ที่ทำงานนอกบ้านเป็นครั้งแรกค่ะ สามีอยู่ในอาการโคม่ารักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลด้วย กับลูกชายเองก็ยังปรับอารมณ์ให้เข้ากันไม่ได้ ในเรื่องงานเองแต่ละวันก็ยุ่งไปกับการทำหน้าที่แพทย์ ในสถานการณ์แบบนั้น ในฐานะโคโคโระเองก็คิดว่ากำลังมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นนะคะ แต่ว่าก็มีหลายสถานการณ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้อยู่เยอะพอสมควรเลยค่ะ ถึงจะเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งก็จริงแต่ว่าเธอเองก็ยังไม่รู้ว่าจะหาที่พึ่งทางใจได้ที่ไหน ซึ่งในตอนนั้นเองก็ได้พบกับหมอคาโอรุ…  ตัวของโคโคโระเองเป็นผู้หญิงจิตใจดีที่เข้าใจความรู้สึกของคนอื่นและเป็นที่พึ่งให้พวกเขาได้ ถึงจะไม่สมบูรณ์มากนัก เพราะอย่างนั้นฉันคิดว่านั่นคือเหตุผลที่สามารถเป็นที่พึ่งให้แก่ผู้คนได้ค่ะ”

คุณคิดว่าโคโคโระ แพทย์มะเร็งวิทยาเป็นแพทย์แบบไหน?

“โคโคโระเองได้พบเจอและพูดคุยกับคนไข้ค่อนข้างมากค่ะ ซึ่งไม่ได้ใช้การผ่าตัด แต่ทำหน้าที่เหมือนยาที่ช่วยรักษาจิตใจของคนไข้ค่ะ ฉันคิดว่าการที่สามารถช่วยเหลือด้านจิตใจของคนไข้เป็นเสน่ห์ที่แตกต่างจากศัลยแพทย์ค่ะ อีกทั้ง ยิ่งทำแบบนั้นถือเป็นงานที่ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากคนไข้เยอะมาก ยิ่งอ่านบทต่อไปเรื่อยๆ ตัวหมอโคโคโระเองก็ทำสิ่งนั้นอยู่ซ้ำๆทุกวัน วันและเวลาที่คนไข้และหมอโคโคโระได้พูดคุยกัน ฉันรู้สึกได้ว่ามันคือความสุขที่แท้จริงในการเป็นหมอของโคโคโระ”

คิดว่าจะแสดงความรู้สึกในฐานะแพทย์ออกมาอย่างไร?

 “ต่อให้ใครบอกว่าลองไปเป็นหมอตั้งแต่ตอนนี้ก็คงจะทำไม่ได้ค่ะ(หัวเราะ) คงไม่มีวิธีอื่นนอกจากฟังเรื่องราวจากคุณหมอท่านอื่นผนวกเข้ากับตัวของฉันเอง แล้วแสดงออกไปค่ะ แต่แน่นอนฉันคิดว่าหมอเป็นงานที่ยากค่ะ ตอนที่ฉันไปโรงพยาบาลฉันใช้การตัดสินใจแบบไหนในการเชื่อใจหมอ ฉันถือว่าเป็นบารอมิเตอร์สำหรับการแสดงของฉัน เป็นไปได้ที่ฉันจะแสดงความคิดนั้นไปยังโคโคโระ “ถ้าเป็นหมอคนนี้ละก็ อยากให้ตรวจฉัน” โดยเฉพาะตอนที่โคโคโระต้องแจ้งคนไข้ว่าเขาเป็นมะเร็ง มีฉากนี้เยอะมากค่ะ ช่วงเวลาแบบนั้นจะบอกกันคนไข้อย่างไรดี? เผยให้เห็นความใจดีจะดีหรือเปล่า? พูดคุยด้วยน้ำเสียงเย็นชาจะดีหรือเปล่า? ไม่ว่าแบบไหนก็จะกลายเป็นเสแสร้งไปหมดหรือเปล่า? ฉันคิดว่างานของคุณหมอเป็นงานที่หนักมากจริงๆค่ะ มีส่วนที่ค่อนข้างละเอียดมากคิดว่าโคโคโระเองก็จะบอกเรื่องมะเร็งเหมือนทุกครั้ง แต่ฉันเองคิดว่าจะไม่พยายามให้ตัวเองชินกับมันค่ะ”

ในบทบาทของแพทย์ ดูท่าว่าการจำศัพท์เฉพาะทางการแพทย์เป็นเรื่องที่ลำบาก...

“เนื่องจากโคโคโระเป็นแพทย์มะเร็งวิทยาก็เลยไม่มีฉากผ่าตัดค่ะ ในตอนนี้คำศัพท์ที่ยากน่าจะเป็นพวกชื่อยาค่ะ ถึงอย่างนั้นก็ต้องจำไว้ให้ขึ้นใจค่ะ (หัวเราะ) มีหลายฉากที่เครียดพอสมควรค่ะ ในสถานการณ์นั้น ฉันอยากให้คุณหมอโคโคโระดูเป็นคุณหมอที่เท่ แต่การที่จะให้พูดชื่อยาได้อย่างคล่องแคล่วนั้นถือว่ายากนะคะ ฉันคิดแบบนั้นทุกครั้ง แต่ว่า เมื่อพูดถึงศัพท์ทางการแพทย์ คุณคิมุระ (โยชิโนะ)ที่รับบทเป็นศัลยแพทย์ น่าจะลำบากกว่าฉันอีกนะคะ”

คาโอรุที่รับบบทโดยคุณคิมุระก็เป็นเหมือนบัดดี้?

“โคโคโระเป็นหมออายุรกรรมส่วนคาโอรุเป็นศัลยแพทย์ค่ะ ในการตรวจรักษาคนไข้ 1 คนคิดว่าจำเป็นจะต้องใช้แพทย์หลายคน รวมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็ง ฉันเองเคยได้ยินคำว่าบัดดี้ในละครสืบสวนมาค่ะ แต่เพิ่งเคยได้ยินคำว่าบัดดี้ในละครทางการแพทย์เป็นครั้งแรกค่ะ ถึงจะเป็นหมอเหมือนกันแต่ว่ามีความถนัดแตกต่างกัน จึงถือว่าเป็นความแตกต่างที่น่าสนใจ แต่ว่าฉันเองก็ตั้งตารอว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เมื่อมีเป้าหมายเดียวกันคือการรักษาผู้ป่วย”

ก่อให้เกิดมิตรภาพในแบบผู้ใหญ่กับคาโอรุหรือไม่? แล้วคุณคิดว่ามิตรภาพหลังจากที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะเป็นอย่างไร?

“เมื่อตอนที่ฉันเป็นเด็ก คนเราเมื่อสนิทแล้วกลายเป็นเพื่อนกัน แล้วพัฒนากลายเป็นเพื่อนสนิทกันโดยธรรมชาติ เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เราแบ่งปันคำตอบของเรื่องต่างๆที่เราต่างพบเจอในขณะที่ต่างฝ่ายโอบกอดเรื่องต่างๆ แล้วพังทลายกำแพงไปด้วยกัน ฉันคิดว่านั่นจะนำไปสู่มิตรภาพและความผูกพันค่ะ ดังนั้น นี่คงเป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากตอนเป็นเด็กสินะคะ เพราะฉะนั้น พอโตเป็นผู้ใหญ่ฉันคิดว่าจะพยายามปกป้องมิตรภาพที่เกิดขึ้น แม้มันจะพังทลายลงหากไม่คิดว่า “จบลงเพียงแค่นี้” ฉันคิดว่าสายสัมพันธ์จะแน่นแฟ้นขึ้นค่ะ ในแง่นั้น ฉันจึงไม่คิดว่าโคโคโระกับคาโอรุจะผูกพันกันได้ในตอนแรก ทว่าในระหว่างที่เรื่องราวกำลังดำเนินต่อไป คิดว่ามิตรภาพอาจจะแน่นแฟ้นขึ้นก็ได้ เพราะว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกันและมีอาชีพเดียวกัน ฉันคิดว่ามีหลายอย่างที่พวกเขาเข้าใจซึ่งกันและกัน ส่วนที่โคโคโระขาดหาย ก็ได้รับการเติมเต็มจากคาโอรุและเติบโตไปพร้อมกันค่ะในทางตรงกันข้าม คาโอรุเองก็ได้รับการผลักดันจากโคโคโระ ฉันเองก็อยากให้พวกเขามีความผูกพันที่ต่างฝ่ายต่างสร้างขึ้นมาเพื่อกันและกันค่ะโดยเงื่อนไขนั้นก็คือ เงื่อนไขหลักที่พวกเขาจะต้องช่วยเหลือคนไข้ ช่วยชีวิตคนค่ะ”

เรื่องที่ตั้งตารอคอยในการถ่ายทำครั้งนี้คือ?

“ฉันเคยร่วมงานกับคุณโฮกะ(คิโนชิตะ)หลายครั้งแล้ว แต่ก็รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งเพราะฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาจะพูดบทออกมาในช่วงเวลาไหน ครั้งนี้ก็ตั้งตารอเช่นกันค่ะส่วนคุณฟูจิอิ(ริคุ) เองก็บอกว่าเพิ่งรับบทหมอเป็นครั้งแรก ฉันเองก็ตั้งตารอที่จะเห็นทุกคนเป็นหมอใส่ชุดกาวน์เหมือนกันค่ะ ยิ่งไปกว่านั้น ตัวละครที่แต่ละคนเล่นมีความชัดเจนแตกต่างกันไป แค่เริ่มอ่านบทก็จินตนาการไปว่า “จะเล่นแบบนี้หรือเปล่านะ?” ก็รู้สึกสนุกแล้วค่ะ ภายในแผนกมะเร็งวิทยา ตอนที่ 1 มีประโยคหนึ่งในบทเขียนไว้ว่า “ที่ที่สบายใจที่สุด” ฉันเองก็คิดว่าถ้าสามารถสร้างความรู้สึกแบบครอบครัวกับทุกคนได้คงจะดีค่ะ”

มีเรื่องอะไรที่อยากจะสื่อผ่านละครเรื่องนี้หรือไม่?

“ฉันไม่รู้จักแผนกมะเร็งวิทยามาก่อนจนกระทั่งได้รับบทนี้ค่ะ ฉันเคยสงสัยว่าการผ่าตัดคือการรักษามะเร็งขั้นสุดท้ายหรือเปล่า แต่ว่า มีแผนกมะเร็งวิทยา ซึ่งจะมีการกำหนดแผนการรักษาจากที่นั่น... มีคำพูดนี้อยู่ในบทคือ มะเร็งเป็นโรคที่ใกล้ตัวเรา มีคนญี่ปุ่น 1 ใน 2 คนเป็นโรคมะเร็ง ฉันคิดว่าถ้าหากแพทย์จากแผนกมะเร็งวิทยาเพียงคนเดียว สามารถช่วยผู้ป่วยได้หลายคนคงจะดีมากเลยค่ะ อันดับแรกเลย ทำความรู้จักกับแผนกมะเร็งวิทยา ฉันคิดว่ามันคงจะมีความหมายมากขึ้นหากทุกคนให้ความสนใจแพทย์ ผู้ป่วย ที่เกี่ยวกับมะเร็งมากขึ้น”

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Link ต้นฉบับ : https://www.fujitv.co.jp/alive/interview/interview_01.html

แปล : @NM70FAN 

***รบกวนไม่นำเนื้อหาไปใช้เผยแพร่ต่อ โดยไม่มีเครดิตนะคะ***

หากมีข้อผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หากชื่นชอบคุณนาโอะ มาพูดคุยกันได้ทางทวิตเตอร์ @NM70FAN  นะคะ ^^