ถ้วยรางวัลของนักวิ่ง

ใครต่างก็บอกว่าชีวิตคือสนามแห่งการแข่งขัน

ใครต่างก็มุ่งเป้าไปที่เส้นชัย คิดกลยุทธ์นานาที่จะทำให้ไปถึงที่นั่นได้ก่อนคนอื่น

จะมีใครบ้างที่เป็นผู้กล้าหยุดวิ่งระหว่างทาง

แล้วหันกลับไปมองที่จุดเริ่มต้นว่าเราจะชนะไปเพื่ออะไร และเรากำลังเอาชนะใครกัน

ลู่วิ่งที่เธอกำลังตั้งหน้าตั้งตาวิ่งอยู่นี้ เธอเคยสังเกตหรือเปล่าว่ามันมีเธออยู่แค่คนเดียว

ถึงแม้นาฬิกาจับเวลาของเธอและนักวิ่งลู่ข้างๆอาจจะเริ่มกดพร้อมกัน

แต่มันหยุดไม่พร้อมกัน

บางคนอาจจะไปถึงเส้นชัยได้เร็วกว่าคนอื่น

บางคนอาจจะหกล้มระหว่างทางและไปถึงอย่างเชื่องช้า

แต่คนเก่งของฉันไม่ว่านาฬิกาจับเวลานั้นจะหยุดลงที่วินาทีที่เท่าไหร่

สุดท้ายแล้วเธอทุกคนก็ถึงเส้นชัยเหมือนกัน

ดังนั้นเธอจะวิ่งเร็วไปเพื่ออะไร

สิ่งเดียวที่เธอควรสนใจ คือไปให้ไกลกว่าตัวเธอเองในวันวาน

อย่าเสียเวลาวิ่งในลู่วิ่งตัวเองโดยใช้นาฬิกาของคนอื่นอีกเลย

พวกเธอต่างกันตั้งแต่รองเท้าที่ใส่ กำลังขาที่มี ไปจนถึงขีดความอดทนในใจ

ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะต้องวิ่งให้เร็วเท่าเขา เป้าหมายของเธอไม่จำเป็นต้องเป็นการถึงเส้นชัยเร็วที่สุด

เพราะแท้จริงแล้วชีวิตไม่ใช่การแข่งขันหากเป็นการผจญภัย

และมันมีความหมายกว่ามาก ถ้าเธอจะเข้าเส้นชัยเป็นคนสุดท้ายแต่เต็มไปด้วยประสบการณ์

เธอเข้าใจฉันใช่ไหม

ว่าเธอไม่จำเป็นต้องสอบได้ที่หนึ่งถ้าสุดท้ายแล้วเธอก็สอบผ่าน

เธอไม่จำเป็นต้องเป็นพนักงานดีเด่นถ้าเธอรับผิดชอบงานส่วนของตัวเองได้อย่างดีที่สุด

และเธอไม่จำเป็นต้องเติบโตอย่างสมบูรณ์แบบ

เพราะรอยแผลนั้นคือหลักฐานว่าเธอได้ผ่านบทเรียนชีวิตมาแล้ว

ในคืนที่ท้องฟ้ามืดสนิทและสายลมสงบนิ่งนี้

เธอลองเงี่ยหูฟังสิ่งที่มันพยายามจะบอก

ว่าดวงจันทร์ยังคงสวยงามแม้ไม่เต็มดวง

และเธอเองก็เช่นกัน

dolcelunee

April 4, 2022