“หมีขาวล่องลอยสู่เวหา

ท่องนภาพบสกุณาร้องนะหลาย

หมีน้ำตาลต้องท่องชลสิทธุ์มิรู้วาย

ทั้งสองได้อ่านหนังสือเล่มนี้กัน

ชีวาเดินทางมาถึงจุดนี้

จุดเปลี่ยนดีว่าจะมีงานไหมนั้น

แต่เมื่อเลือกก็ต้องเดินไปเร็วพลัน

เดินตามทางนั้นไปสู่จุดหมายดี

ครั้งนี้ได้เข้าเรียนมหาลัย

ชีวิตเปลี่ยนไปเมื่อพบความกลัวนี้

คือไม่กล้าพูดคุยกับคนญี่ปุ่นดี

จึงได้มีแต่เพื่อนคนไทยและเกาหลี

เปรียบดั่งบุษบาตื่นตระหนก

และพบนกล่องลอยกลางเวหานี้

หฤทัยลองค่อยๆท่องตามนที

ส่วนพงพีอยู่กับพื้นพสุธา

หลากหลายอารมณ์ที่เกิดขึ้นนั้น

บ่งบอกถึงวันที่แปรเปลี่ยนฉะนี้

หากย้อนกลับไปจะทำให้ดี

กว่าที่เป็นอยู่นี้ตลอดไป

เเต่เมื่อไม่สามารถย้อนไปได้

คงยอมใจที่เปลี่ยนไม่ได้ไฉน

ดวงหทัยเปรียบดั่งน้ำชะลอไป

และรักใคร่ในสิ่งที่เป็นไป”

     เรื่องราวต่อจากนี้ คือ การที่น้องหมอกได้เรียนต่อในมหาลัยที่เกี่ยวกับมังงะต่อ และทุกคนจะได้รู้ว่า เรียนมหาลัยเกี่ยวกับมังงะแล้วเรียนไปทำไม ได้อะไร แล้วจบออกมาจะมีงานทำไหม หนังสือเล่มนี้จะเป็นคำตอบให้กับทุกคน

     เรื่องราวนี้จะพาทุกคนไปสู่ว่า การเรียนในแต่ละชั้นปีของมหาลัยเกี่ยวกับมังงะนี้ มีเรียนอะไรบ้าง แล้วแต่ละชั้นปี ต้องมีการจัดการอย่างไรบ้าง มีเทคนิคอะไรในการวาดรูป ลงสี สร้างเรื่องราว รวมถึงอุปสรรคของความกลัวของน้องหมอกที่ไม่กล้าคุยกับคนญี่ปุ่น จึงไม่ได้มีเพื่อนญี่ปุ่น และอุปสรรคในการทำงานวิจัยที่ทำให้เป็นอุปสรรคใหญ่ที่น้องหมอกต้องผ่านไปให้ได้ด้วย  และน้องหมอกรู้ว่า ตัวเธอเองไม่อยากทำงานที่ญี่ปุ่น และอยากหันมาทำงานที่ประเทศไทยมากกว่า ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดชีวิตของตนเองอย่างแท้จริง

     “คนที่รู้จักงานที่ดีที่สุดคือตัวฉันเอง”น้องหมอกพูดเอาไว้ในเล่มนี้ และทำให้เราคิดว่า เป็นความจริง เราจะทำสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ก็ที่อยู่ตัวเรารักดีหรือไม่เท่านั้น ไม่มีใครมาทำให้เราเปลี่ยนไปเท่ากับความคิดของตัวเราเอง

LOOK A BREATHE