เรื่องราวทั้งหมดนี่เป็นเรื่องราวของนักสู้ชีวิตคนหนึ่งอย่างคุณพายที่ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านเรื่องราวชีวิตที่หลากหลายมามากมาย จนกลายเป็นนักสู้ในสังเวียนชีวิตคนหนึ่งทีเดียว

“หากแม้นมองดูอย่างผิวเผิน

ชีวิตสะเทินน้ำสะเทินบกนี้

เต็มไปด้วยการสู้ชีวิตดี

และผ่านกี่ความลำบากมา”

     เมื่ออายุ ๑๖ ปี แม่ของคุณพายได้เป็นอำมพาต และคุณพายต้องดูแลคุณแม่มาตลอดตั้งแต่ตอนนั้น และชีวิตของคุณพายก็ดำเนินไปเรื่อย จนถึงการเริ่มมีแฟนครั้งแรก และแฟนคนแรกบอกเลิกไปในจังหวะชีวิตที่ใกล้เคียงกับแม่ของคุณพายที่เสียชีวิตลงไป

“บางอย่างเจ็บปวดนัก

เพราะมาลักชีวิตไป

แต่ก็ทนเจ็บปวดได้

เพราะแม่ให้ชีวิต”

     คุณพายได้ไปทำงานที่ตัวเองชอบ และพยายามเขียนบทความหรือทำงานที่ตัวเองได้รับมาอย่างดี ถึงแม้ว่า คุณพายจะไปเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนไม่ได้ เพราะคุณพายติดต้องดูแลแม่ แต่คุณพายมีความสุขกับการทำงาน จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่ชีวิตคุณพายถูกเปลี่ยนไปอีกครั้ง เมื่อคุณพายถูกไล่ออกจากงาน

“ชีวิตของคนเรานั้นมีขึ้นและลงมา

ทุกวันลาสุขทุกข์อยู่เสมอ

ไม่มีชีวิตที่มีความจีรังยั่งยืนหรือ

เพราะชีวิตคืออนิจจัง”

     ชีวิตของคุณพายเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง และวันหนึ่ง คุณพายได้มาเป็นนักเขียน เขียนเรื่องราวชีวิตของตัวเอง จนกระทั่ง วันหนึ่ง คุณพายได้มาเจอกับซันที่เป็นนักอ่านหนังสือของคุณพาย และทั้งสองตกหลุมรักกันในความเรียบง่ายของทั้งสองฝ่าย จนทั้งคู่ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน และกำลังวางแผนไปสร้างครอบครัวที่เชียงใหม่

“การวางแผนสร้างครอบครัวนี้

เพื่อได้ดีในอนาคตหน้า

และทำให้ดีในทุกๆวันหนา

ชีวิตผ่านมาและผ่านไป”

     เราชอบเรื่องเหลือเชื่อที่เกี่ยวกับตุ๊กตาวิญญาณของคุณซัน แฟนของคุณพายที่สะสมตุ๊กตาไม้ไว้ และคราวนี้ มีคุณแม่และแม่น้อยมาทักเรื่องตุ๊กตาวิญญาณนี้ จนกระทั่ง คุณพายได้ใช้ความสามารถทางวิญญาณของตัวเอง จนเลือกตุ๊กตาที่คิดว่าเป็นตุ๊กตาตัวปัญหาออกมาจนแม่น้อยได้นำไปทำพิธีจนเรียบร้อย

“ตุ๊กตาวิญญาณนี้คือใคร

รู้จักไว้เมื่อดูหนังสือนี้

และจะรู้ว่าเขาคือใครดี

ตำนานนี้คงมีไว้เล่าเอย”

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ใครอ่านก็มีกำลังใจค่ะ แต่คราวนี้ มันมีหลายเรื่องที่ขัดกับความรู้สึกของเรา โดยเฉพาะเรื่องที่คุณพายดูแลคุณแม่อยู่คนเดียว จนผ่านทุกเรื่องราวไปได้ แต่เราสงสัยว่า เรื่องนี้จะเป็นเรื่องเกินจริงไปหรือเปล่า 

     การดูแลผู้ป่วยติดเตียงนี้ลำบากมาก เพราะผู้ป่วยมีแผลกดทับ ผู้ป่วยดิ้นตกเตียงก็ได้ ผู้ป่วยทรมานเพราะความเจ็บปวด เป็นต้น ดังนั้น เราเลยคิดว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกินจริงไปหน่อย เพราะจากประสบการณ์ที่ดูแลพ่อ และประสบการณ์ของคนอื่น ทุกคนคิดเหมือนกัน หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้ว่า “เป็นเรื่องที่เกินจริง”

“นี่อาจจะเป็นความฝันที่กำลังจะพาฉันออกเดินทาง

ไปในเส้นทางที่ไม่รู้อีกครั้งหนึ่ง”

     เราเขียนรีวิวนี่ขึ้นมา เพราะเราเห็นต่างในประเด็นนี้ แต่เราไม่ได้คิดที่จะสร้างประเด็นทะเลาะกับใครค่ะ แต่เราแค่เกิดความสงสัยอย่างนั้นจริงๆ เช่นเดียวกันกับเพื่อนและคนๆอื่นที่มีประสบการณ์เฉกเช่นนั้น ก็ย่อมเกิดความสงสัยเช่นเดียวกัน 

      ดังนั้น เราเคยแค่อยากจะขอแชร์ประสบการณ์ของตัวเองและคนอื่นในบทความหน้าค่ะ ส่วนเล่มนี้ อย่างที่บอก ถ้าอ่านโดยไม่ได้คิดถึงเหตุและผล ถือว่า เป็นหนังสือที่ดีเล่มหนึ่งมาก ที่ทำให้เรารู้สึกสู้และมีกำลังใจเล่มหนึ่งเลย แต่แค่เรื่องนี้จริงๆ เท่านั้น ซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยติดเตียง ที่ทำให้เราอดสงสัยไม่ได้ ดังนั้น วันนี้เราขอจบรีวิวเพียงเท่านี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

LOOK A BREATHE