เราตั้งใจเขียนเรื่องราวย้อนอดีตของนางเอกไปยังสมัยปลายรัชกาลที่ ๒ ถึงรัชกาลที่ ๔ แต่เนื่องจากเนื้อหาที่เราค้นมาเกี่ยวกับนายมี คุณสุวรรณที่ตีกันในหัวมากมาย เราเลยลองตัดสินใจมาเขียนเรื่องราวย้อนอดีตไปยังยุคสมัยก่อนสุโขทัยก่อน เพื่อจะได้วางแผนคร่าวๆว่า 

“ถ้าเมื่อเราเขียนถึงยุครัตนโกสินทร์ตอนต้น

เราควรเริ่มต้นจากเรื่องใดก่อน”

“เรื่องแรกคือเรื่องราว

ถึงหนุ่มสาวข้ามแดนไกล

ทั้งสองได้ไปยังที่ไหน

ที่ๆได้มีเราสองคน”

     เราตั้งใจดำเนินเรื่องราวผ่านแหวนอาถรรพ์ที่นำพาทั้งสองคนไปยังดินแดนไกลแห่งหนึ่ง ที่ดินแดนแห่งนี้เต็มไปด้วยเวทมนตร์ คาถา และไสยศาสตร์ทั้งดำและขาว ดังนั้น เรานำเสนอพวกนี้ผ่านพระ-นางทั้งสองของเรา รวมถึงเรื่องราวของการบูชาพญานาคและพญาครุฑที่แพร่หลายในยุคนั้น 

“เรื่องราวที่เล่ากล่าวไว้

คือความจริงใช่คาถา

เสกกันไปและสู้กันมา

ถึงเวลาที่ต้องเอาคืน”

      และภาษาพูด รวมถึงเครื่องแต่งกายที่มีความแตกต่างกันไป และภาษาพูดที่ใช้ย่อมไม่เหมือนกับภาษาพูดในสมัยปัจจุบัน ดังนั้น การค้นหาข้อมูลก็ค้นได้โดยยาก เพราะมีเพียงแค่จุดเดียวที่กล่าวถึงอักขระโบราณเหล่านั้นว่าคือ “ภาษาสันสกฤต” 

“ภาษาพูดนั้นพาทีเฉลย

ภาษาเอ่ยถ้อยคำอันสมศรี

ภาษาแสดงถึงมารยาทอันดี

ภาษานี้แสดงถึงถ้อยวาจีอันงาม”

     เรื่องราวของการปกครองของกษัตริย์กับไพร่ฟ้าสมัยนั้น ที่ค้นข้อมูลออกมาได้ค่อนข้างลำบาก แต่เราพยายามที่จะตบๆข้อมูลที่มีอยู่ให้ออกมาเห็นได้โดยชัดผ่านการบรรยายถึงการปกครองโดยธรรมและโดยอธรรมของทั้งสองเมือง ที่ผ่านเจ้าหลวงที่แตกต่างกันไป

“ศาสนาพุทธได้เข้ามานั้น

ยังดินแดนอันไกลโพ้นแห่งนี้

ทำให้กษัตริย์ปกครองดี

ปกครองนี้ด้วยทศพิธราชธรรม”

     สุดท้ายคือการค้าขายระหว่างอาณาจักรที่มีมานานแล้ว โดยแต่ละอาณาจักรจะส่งคนไปค้าขาย พร้อมกับไปสำรวจและดูท่าที่ของแต่ละอาณาจักรว่า “ทหารของแต่ละฝ่าย หรือการวางแผนเมืองขึ้น”

“การค้าขายที่มีมาช้านั้น

คือวันผ่านวันเล่าอันสุขศรี

ค้าขายขายกันนั้นเรียกว่าดี

ค้าผ่านที่ผ่านทางอันแสนสุข”

     เราหวังว่า เพื่อนๆจะสนุกกับเรื่องราวในเรื่องนี้ เพราะเรื่องนี้เราจะเขียนให้ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น โดยมีตัวร้ายอย่างเด่นชัด ซึ่งเราขอบอกว่า เราเขียนยากมาก เพราะเราต้องค้นหาด้วยว่า ตัวร้ายสมัยก่อนจะร้ายได้แบบไหน เพื่อจะได้ดูสมเหตุสมผลกับสิ่งที่พระ-นางพบมากที่สุด ซึ่งเราตั้งใจทำออกมาอย่างมากเลยค่ะสำหรับผลงานนี้ ดังนั้น เราแอบหวังว่า 

“เพื่อนๆจะสนุกกับผลงานที่เราตั้งใจทำผลงานนี้”

      เราขอจบการรีวิวเพียงเท่านี้ เพื่อนๆนักอ่านทุกท่านเป็นเพื่อนๆที่ให้กำลังใจเราในการเขียนผลงานออกมาให้มากที่สุดค่ะ ดังนั้น เราขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากที่ติดตามผลงานของเรามาตลอดค่ะ 

LOOK A BREATHE

(บุษยมน)