forever rain
ฉันหวังว่าสายฝนจะโปรยปรายทั้งวัน
เพราะฉันต้องการใครสักคนที่จะร้องไห้ให้กับฉัน
ฉันหวังว่าสายฝนจะโปรยปรายทั้งวัน
เพราะหากเป็นเช่นนั้น ผู้คนจะได้ไม่ต้องจับจ้องมา
เพราะร่มคงสามารถซ่อนใบหน้าอันแสนเศร้าไว้ได้
เพราะในยามที่ฝนตก ผู้คนมักจะยุ่งอยู่กับเรื่องราวของตัวพวกเขาเอง
คงต้องหายใจให้ช้าลงกว่านี้อีกสักหน่อย
เพราะชีวิตของฉัน การแรปของฉัน สิ่งเหล่านั้นมักจะรวดเร็วเกินไปอยู่เสมอ
ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับไปอยู่ในที่ทางของมันแล้ว
เงาของฉันถูกสะท้อนกลับและพาดฉายบนฟากฟ้า
ฉันกำลังอยู่อยู่ท่ามกลางความมืดมิด
ใบหน้าก้มลงคล้ายกับมองข้อเท้าของตัวเอง
แรปที่เชื่องช้า ความหรรษาที่เอื่อยเฉื่อย สายฝนที่ตกปรอยๆ
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างช้าๆ
แรปที่เชื่องช้า ความหรรษาที่เอื่อยเฉื่อย สายฝนที่ตกปรอยๆ
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างช้าๆ
สายฝนที่ไร้จุดจบ
นิจนิรันดร์แห่งสายฝนที่โปรยปราย
ในยามที่สายฝนร่วงหล่นลงมา
ฉันมีความรู้สึกคล้ายกับการได้พบเจอเพื่อน
เพื่อนคนนั้นเคาะลงบนหน้าต่างของฉันอย่างสม่ำเสมอ
พร้อมกับถามคำถามว่า ฉันสบายดีหรือไม่
และฉันก็ตอบว่า ฉันยังคงเป็นตัวประกันของชีวิตนี้อยู่
ฉันไม่ได้ดำเนินชีวิตอยู่เพราะฉันไม่สามารถจากไปได้
แต่เพราะว่าฉันนั้นถูกผูกรั้งด้วยบางอย่างต่างหาก
ไม่แตกต่างจากพวกคุณเลย
ถ้าหาก ฉันสามารถที่จะหยุดอยู่ที่ไหนสักที่
ถ้าหาก ฉันสามารถจูบกับใครสักคนได้
โลกใบนี้มันแสนยากเย็นเหลือเกิน
จะมีใครสักคนที่ยอมรับฉันไหมนะ
หรือบางที เพียงแค่มอบอ้อมกอดให้แก่ร่างกายที่เหนื่อยล้านี้ก็ได้
ขอร้องล่ะ อย่าได้ตั้งคำถามอะไรเลย
แต่ได้โปรด โปรยปรายแบบนี้ตลอดไป
ฉันจะไม่โดดเดี่ยวในยามที่มีคุณร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ได้โปรด อยู่เคียงข้างฉัน
ฉันอยากจะอยู่ในโลกที่ถูกปกคลุมด้วยความซีดขาว
ฉันรู้ดีว่าตลอดไปนั้นไม่เคยมีอยู่จริง
แรปที่เชื่องช้า ความหรรษาที่เอื่อยเฉื่อย สายฝนที่ตกปรอยๆ
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างช้าๆ
ในยามที่ฝนตก มันรินไหลลงมาอย่างหนักหน่วง
ในยามที่ฝนตก มันรินไหลลงมาอย่างหนักหน่วง
มันไหลหลั่งอย่างหนักหน่วง
สายฝนที่ไร้จุดจบ
นิจนิรันดร์แห่งสายฝนที่โปรยปราย
ถ้าหากมีตรงไหนที่อยากจะแนะนำ/คิดว่ามันไม่ถูกต้อง ก็แนะนำได้เลยนะคะ เรายินดีมาก ๆ เลยล่ะค่ะ
เรารู้สึกเหมือนเพลงนี้กำลังพูดกับเราอย่างแท้จริงเลยล่ะค่ะ
และในบางที นี่ก็คือข้อความที่เราอยากจะพูดสื่อออกไปด้วยเช่นกัน
ความรู้สึกแสนอบอุ่นที่ได้รับมาตอนนี้ต้องขอบคุณคุณนัมจุนเลยนะคะ
จริง ๆ แล้ว เราเคยมีความคิดว่าสายฝนนั้นให้ความรู้สึกแสนเหงาและแสนร้ายกาจเสียเหลือเกิน
แต่ในทางกลับกัน บางครั้งยามที่เรารู้สึกโดดเดี่ยว
เสียงสายฝนที่กระทบบริเวณกระจก เสียงสายฝนที่กระทบลงบนพื้น ความชื้นและหนาวเย็นที่ถูกพามา
สิ่งเหล่านั้นก็คือสิ่งที่อยู่เป็นเพื่อนกับเราแทนความเงียบงันเช่นกันค่ะ
https://www.youtube.com/watch?v=PIAGJcHoscg&t=9s