หนังสือเรื่องเล่าการผจญภัยในโลกของหนังสือที่มีตัวละครที่ทำให้เราทึ่ง

“หนูมีเพื่อนที่ดี

หนังสือนี้คือเพื่อนฉัน

เพื่อนรักนั้นถึงแม้จะเลือน

แต่ไม่เลื่อนไปจากใจฉัน”

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เหมาะสำหรับคนชอบอ่านหนังสือ เพราะจะมีตัวละครในหนังสือหลายตัวมาเกี่ยวข้องกับการผจญภัยของเด็กคนนี้ที่ตามหาเรื่องราวในอดีตของคุณพ่อ

     ในระหว่างที่กำลังตามหาโดยสอบถามแต่ละตัวละครในหนังสือว่า “คุณรู้จักคุณพ่อผมไหม” เด็กก็เริ่มเรียนรู้ความหมายในชีวิตและเริ่มเห็นโลกภายนอกว่า

“อย่าตัดสินคนเพียงแค่ภายนอก

แต่ต้องมองไปถึงภายในของคนเหล่านั้นด้วย”

ห้องแห่งความลับที่เต็มไปด้วยหนังสือมากมาย

     เด็กชายคนหนึ่งอยู่กับแม่และยาย เพราะว่า พ่อเสียชีวิตไปตั้งแต่เด็ก และเด็กมีเพื่อนสนิทที่ชื่อบิบง และเมื่อตัวเด็กอายุ 12 ปี ในวันเกิด คุณยายมอบกุญแจห้องแห่งความลับให้กับเด็กชายที่เป็นของขวัญที่ดีที่สุดในวันเกิดเด็ก

     เด็กชื่นชอบของขวัญวันเกิดนี้มาก และเด็กคลุกอยู่กับหนังสือตลอดเวลาจนลืมกินข้าวกันทีเดียว เพราะในระหว่างที่เด็กคลุกอยู่กับหนังสือ เด็กพบว่า เด็กสามารถเข้าไปในหนังสือได้ โดยเพื่อนร่วมผจญภัยคนแรกของเด็ก คือ เจ้าหมาอาร์กอสหรือคุณเอ็ดเวิร์ดในดร.มอโร และเด็กเริ่มตามหาตัวตนของพ่อผ่านตัวละครในหนังสือ วันหนึ่งในโลกแห่งความจริง เด็กรู้สึกไม่พอใจที่ว่า ผู้หญิงที่ตัวเองชอบไปคบกับบิบง เพื่อนสนิท และเด็กจึงไปพูดจาดูถูกบิบงให้บิบงเจ็บปวด

     ในระหว่างที่เด็กกลับไปในโลกหนังสือ เด็กกับสุนัขก็เตรียมตัวไปค้นหาว่า พ่อเขาไปที่ไหนบ้าง และได้ไปเจอกับมิสเตอร์ไฮด์ ใน Dr. Jekyll and Mr. Hyde ซึ่งพบว่า เขารู้จักกับพ่อของเด็ก และเด็กรู้เรื่องราวที่ไฮด์เผลอทำร้ายพ่อเขา เพราะไฮด์ไม่พอใจที่พ่อเด็กเข้าใจผิด และตอนหลังเด็กก็มารู้จากไฮด์ว่า ราสโคลนิคอฟ เป็นคนรู้จักกับพ่อคนต่อไป

     เมื่อวันเวลาผ่านไปในโลกที่เด็กอยู่ บิบง เพื่อนสนิทคนเดียวของเด็กก็ตายในที่สุด และหลังจากนั้น เด็กเริ่มคุยกับราสโคลนิคอฟ จนเข้าใจถึงชีวิต และเรื่องมาถึงว่า ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเล่าของเด็กคนนี้ ที่ตอนนี้ อายุ 72 ปีและมีภรรยากับลูกผู้น่ารัก

     ส่วนตัวชอบนิทานแทรกในเรื่องราวของจวงจื่อเกี่ยวกับปลา เป็นเรื่องราวที่ทำให้เราเห็นว่า “อย่าตัดสินความคิดของใครด้วยความคิดตัวเราเอง” เปรียบดั่งเช่น “หากเจ้าไม่ใช่ข้า เจ้ารู้ได้อย่างไรเล่าว่าข้าไม่รู้ว่าปลามีความสุขหรือเปล่า”

หนังสือหลังปกของเรื่องหนังสือที่กลืนกินคุณพ่อของผม

     เราค่อนข้างชอบหนังสือเล่มนี้นะ เพราะหนังสืออ่านได้เรื่อยๆ เนื้อหาสนุก มีนิทานแทรกด้วย และลุ้นกับการผจญภัยว่า จริงๆแล้ว เป็นการที่เด็กผจญภัยเข้าไปในหนังสือหรือเด็กคิดจินตนาการขึ้นมาเอง สำหรับเรานะ เด็กจินตนาการขึ้นมาเองมากกว่า แต่คนเขียนหนังสือเหมือนปล่อยให้เราเดาแล้วแต่ตามใจตัวเลยว่า เราคิดแบบไหน

“เพื่อนที่ดีที่สุด

คือเพื่อนที่ไปกับเราได้ทุกที่ทุกเวลาอย่างหนังสือ

สำหรับเรา หนังสือคือชีวิตจิตใจ

และเป็นเพื่อนที่ดีกับเราตลอดเวลา”

Look A Breathe