เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
QUITE SHORT STORIESgiftmeme
lost and found
  • หายไปอีกแล้ว อยู่ไหนกันนะ


    นักวิ่งที่ออกตัวช้าไม่มีสิทธิ์ร้องอุทธรณ์ในเมื่อคู่แข่งเป็นกรรมการให้สัญญาณในคนเดียวกัน แม้อยากจะพุ่งตัวไปทางเดียวกันมากเพียงใด แต่กติกาย่อมเป็นกติกา ใช่ว่าอยู่เคียงข้างกันแล้วส่วนต่างหกเซนติเมตรจะสร้างความแตกต่างได้มากมายอะไร สุดท้ายคิมโดยองก็จะลงเอยด้วยการวิ่งตามจอห์นนี่ ซออยู่เสมอ ไม่แน่ว่าขายาวๆ ของอีกฝ่ายอาจเป็นเล่ห์กลที่ธรรมชาติสร้างมาเพื่อให้คนขี้เกียจออกกำลังอย่างเขาได้มีโอกาสให้หัวใจสูบฉีดเลือดอย่างแข็งแรงก็เป็นได้

    สูงก็สูง ลมก็แรง แยกไม่ออกแล้วว่าเสียงลมหรือเสียงหอบหายใจของตัวเองดังกว่ากัน หากวิ่งเข้าหาศูนย์กลาง ไม่ว่าจะเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาย่อมไม่สำคัญหากได้มาบรรจบกันใช่หรือไม่ แต่ถ้าพวกเขาวิ่งวนเป็นวงกลม ถ้าขั้นบันไดสลับซับซ้อนเหล่านั้นเป็นขั้นบันไดเพนโรส คิมโดยองไม่แน่ใจแล้วว่าการเดินหาอีกคนอย่างบื้อใบ้จะนำพาเขาไปสู่จุดไหน สายตาคนเราไม่ได้มีไว้เพื่อกวาดไปทั่วอย่างสะเปะสะปะพร้อมๆ กับการก้าวเท้าไปทีละขั้น พลาดเพียงนิดเดียวจะทำให้ล้มคะมำโดยไม่รู้ตัว


    อีกฟากของอาคาร จอห์นโบกไม้โบกมือให้ยกใหญ่ โดยองถอนหายใจ อย่างน้อยการพบเจอกันบนเส้นขนานก็ยังดี





    หายไปอีกแล้ว ให้ตายเถอะ


    ร่างสูงใหญ่ของอีกฝ่ายไม่น่าจะเร้นกายหายไปได้อย่างง่ายดายเพียงนั้น แต่แค่ปล่อยให้คลาดสายตาไปแวบเดียวเพราะก้มมองแผนที่ในโทรศัพท์มือถือ เพื่อนร่วมทางของคิมโดยองก็ไม่อยู่ข้างตัวเสียแล้ว เบื้องหน้าของเขามีเพียงฝูงชนที่มาเดินเล่นประปราย ข้างซ้ายมีคุณลุงนั่งเล่นกลองจังหวะสนุก ส่วนไกลลิบๆ ทางขวามีกลุ่มนักศึกษามาทำกิจกรรมกันคึกคัก ท่ามกลางแสงไฟระยิบระยับจนดวงตาของคนสายตาสั้นแทบพร่าเลือน ไร้แววของคนที่ออกปากชวนมาที่นี่แต่แรก จู่ๆ โดยองก็รู้สึกเศร้าสร้อยแบบเดียวกับประตูโค้งของวอชิงตันสแควร์ที่เรื่อแสงสว่างอยู่ตรงนั้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

    รู้ดีว่าอีกเดี๋ยวจอห์นก็จะยิ้มร่ากลับมา บางทีหากโชคดีก็จะมีเสียงหัวเราะนำหน้ามาก่อนการปรากฏตัว กังวานยิ่งกว่าเสียงไหนในเมืองใหญ่แสนอึกทึก เช่นเดียวกับดวงตาที่พยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุด หูของเขามีไว้ฟังเสียงทุ้มที่ไม่ว่ายินที่ใดก็จำได้ โดยองสูดหายใจลึก ก้มมองหน้าจอของเครื่องมือสื่อสาร หวังใช้ความเชื่อใจให้นำทางอีกฝ่ายกลับมาก่อนที่นิ้วมือตัวเองจะไม่เชื่องจนต้องใช้ถ้อยคำอ้อนวอน


    จอห์นยิ้มตาหยี ปลายนิ้วชี้มาที่โดยอง ก่อนจะเข้ามาใกล้ทีละก้าว ทีละก้าว สองสามนาทีหลังจากนั้นเต็มไปด้วยเรื่องเล่าน่าตื่นเต้นจากการผจญภัยในสวนสาธารณะ ส่วนคิมโดยองนั้นไม่รู้จะพูดอะไรนอกจาก “โล่งอกไปที”





    หายไปอีกแล้ว เหลือเกินจริงๆ


    ไม่ได้มีแค่เด็กที่พลัดหลงกับผู้ปกครองเท่านั้นที่รู้สึกสิ้นหวังในซูเปอร์มาร์เก็ต หลังผ่านไปได้ห้านาทีและสามสายที่ไม่ได้รับ ความเป็นจริงก็ค่อยๆ ซึมซาบสู่ห้วงสำนึกว่านี่เป็นการกลั่นแกล้งมากกว่าเหตุสุดวิสัย คิมโดยองเดินผ่านชั้นวางสินค้าแถวแล้วแถวเล่าเหมือนกระต่ายไล่ตามแครอทในเขาวงกต เห็นความเหนื่อยล้าและหวาดหวั่นบนใบหน้าผ่านบานกระจกในโซนเสื้อผ้าแล้วรู้สึกอยากร้องไห้เสียเหลือเกิน

    เมนูจับเวลาบนโทรศัพท์มือถือของจอห์นบ่งบอกช่องว่างที่สาบสูญราวแปดนาทีเศษ แต่แท้จริงแล้วเวลาไม่ได้เดินเที่ยงตรงเช่นนั้น ตามหลักการสัมพัทธภาพ ระยะทางและเวลาขึ้นอยู่กับผู้สังเกต ระหว่างที่จอห์นหยุดนิ่งอยู่ที่ไหนสักแห่งในห้างอันใหญ่โตมโหฬาร โดยองกลับคิดว่าอีกฝ่ายเคลื่อนออกไปไกลทุกที และระยะเวลาที่ยาวนานเท่าเพลงรักสองเพลงดูจะมีค่าเป็นอนันต์เมื่อการมีอยู่ของใครบางคนขาดหายไปจากพื้นที่ที่มีร่วมกัน


    เมื่อเจอหน้า จอห์นหัวเราะดังลั่นเสียจนตัวโยน ดูชอบอกชอบใจกับเสียงตัดพ้อของโดยองเป็นพิเศษ “ห้างมันใหญ่มากเลยนะ” เขาโอดครวญ ถึงแม้ไม่มีอะไรให้กลัว แต่หากช้ากว่านี้อีกสักนาที ไม่แน่ว่าความรู้สึกสูญเสียนั้นอาจติดตัวโดยองไปตลอดกาล





    หายไปอีกแล้ว ไม่ใช่เพียงแค่ในฝัน


    สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ไร้เสียงกรนเบาๆ ของคนร่วมห้อง แสงสลัวจากโคมไฟฉายให้เห็นภาพเตียงข้างๆ ว่างเปล่า ด้วยสติที่ยังกลับคืนมาไม่สมบูรณ์ แวบหนึ่งโดยองกลัวจับใจเนื่องจากแยกแยะความฝันและเรื่องจริงที่ปนกันเหมือนหมอกควันในอากาศไม่ออก ก่อนหน้าจะลืมตาขึ้นมา ตัวเขาวิ่งไล่หาจอห์นเสียจนหอบแฮ่ก ไม่รู้เหนือรู้ใต้ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าฉากหลังคือที่ไหน จิตใต้สำนึกโหดเหี้ยมเหนือการควบคุมในทุกลมหายใจ เหมือนเป็นลิขิตจากสวรรค์ว่าเขาคงต้องใช้ชีวิตมองหาจอห์นอยู่เรื่อยไป

    ข่มตาหลับไม่ลง แต่ก็เหนื่อยเกินกว่าจะก้าวลงจากเตียงและเดินท่องไปตามโถงทางเดินของโรงแรมที่ไม่คุ้นเคย เมืองนอกหน้าต่างสว่างไสวเกินกว่าจะเห็นดาว แต่โดยองยังคงอธิษฐานในใจ “พี่จอห์นนี่อยู่ไหน พี่หายไปไหนน่ะ รีบกลับมาเร็วๆ สิ” ราวกับเด็กน้อยร้องหาพ่อแม่เมื่อต้องนอนคนเดียว


    จอห์นดูจะประหลาดใจยามเห็นโดยองเด้งตัวขึ้นจากเตียงทันทีที่เปิดประตูเข้ามาอีกครั้ง “ฝันร้ายหรือยังไง” คนเป็นพี่ถาม ขณะที่คนเป็นน้องอยากตอบเหลือเกินว่าความเป็นจริงที่ไม่มีพี่อยู่ต่างหากคือฝันร้าย แต่ท้ายที่สุดก็ทำได้เพียงรินน้ำจากโต๊ะข้างเตียงมาดื่มหลังจากตระหนักได้ว่าคอตัวเองแห้งผากเพียงใด


    “วันหลังไปไหนก็ชวนหน่อยสิ”

    “เห็นหลับสบายแบบนั้นใครจะปลุกลง”

    โดยองถอนใจก่อนจะทิ้งตัวลงนอน หันหลังคลุมโปงให้อีกฝ่าย ไม่อยู่ในอารมณ์คัดค้านให้มากความ

    แล้วก็ไม่ว่าอะไรเหมือนกันตอนพื้นที่ว่างบนเตียงยวบลงเพราะน้ำหนักคนตัวใหญ่ที่จู่ๆ ก็ลงมาเบียดอย่างไม่มีที่มาที่ไป ไร้คำขออนุญาต

    “วางใจได้ ไม่ไปไหนแล้วน่า”

    วงแขนที่เกาะเกี่ยวเอวผ่านผ้าห่มนุ่มสบายนั้นทั้งจริงและหนักแน่นยิ่งกว่าคำสัญญา คล้ายว่าไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายตามหา ตราบใดที่เขาไม่ปล่อยมือ 



    “ถึงจะดูเหมือนมองไม่เห็นกัน แต่จริงๆ แล้วมองดูโดยองอยู่ตลอดเวลานะ”

    “แล้วทำไมถึงชอบหายตัวไปนักเล่า”

    “เพราะชอบความรู้สึกตอนหาเจอ หรือโดนหาเจอมั้ง”

    “ไม่สนุกเลย เหนื่อยมาก”

    “ทีหลังถ้าหาไม่เจอก็ยืนอยู่เฉยๆ ไม่ต้องกลัว”

    “แบบนั้นแล้วจะได้เจอกันเหรอ”

    “เจอสิ จะหาจนเจอเสมอ สัญญา”


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
double_bew (@double_bew)
คุณกิ๊บคะ มันดีอีกแล้วค่ะ ชอบมากๆๆๆๆเลย เข้าใจความรู้สึกโดยองเวลาหลงกับคนที่ไปด้วยเลย มันแบบรู้สึกเคว้งคว้างกลัวจะถูกทิ้ง ตอนหาพี่จอห์นเจอน้องจะต้องรู้สึกโล่งแล้วก็ปลอดภัยแน่ๆเลยค่ะ แงงงง ส่วนพี่จอห์นก็ชอบแกล้งน้อง แต่ไม่เคยทิ้งจริงๆหรอก ชอบประโยคที่พี่จอห์นพูดตอนหลังมากๆเลยค่ะ ที่บอกว่าทีหลังถ้าหาไม่เจอก็ยืนอยู่เฉยๆ ไม่ต้องกลัว เพราะไม่ว่ายังไงก็จะหาจนเจอเสมอ มันรู้สึกทัชแบบยังไงพี่จอห์นก็จะไม่ทิ้งโดยองแน่ๆ มันอบอุ่นมากๆเลยค่ะ ประทับใจ ฮือออออ ;-;

ปล.ตอนดูคลิปจอห์นโดที่ The vessel จบก็แอบคิดนิดๆว่าอยากให้คุณกิ๊บแต่งฟิกจัง แล้วคุณกิ๊บก็มาแต่งจริงๆด้วย ดีใจมากๆเลยค่ะ ฮืออออ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ?
giftmeme (@giftmeme)
@double_bew แฮ่ ดีใจที่ชอบนะคะ ดีใจที่คิดถึงกันด้วย คลิปที่ the vessel มันรุนแรงต่อใจไม่ไหวแล้ว ถึงขั้นต้องเขียนออกมาให้ได้เลยค่ะ (แต่ของจริงยิ่งกว่าฟิคไปอีก เห้อ 5555555)
double_bew (@double_bew)
@giftmeme จริงค่ะ ของจริงยิ่งกว่าในฟิคอีก 555555
puroii (@puroii)
คุณกิ๊บ! ตอนพี่เค้าหายไปมันโหวงเหวง แต่พอเจอกันแล้วมันก็อบอุ่นหัวใจมากค่ะ แง จอห์นนี่ชอบแกล้งน้องแต่ในใจก็เป็นห่วงน้อง น่ารักมากๆ เลยค่ะ ชอบตอนที่บอกว่า 'ความเป็นจริงที่ไม่มีพี่อยู่ต่างหากคือฝันร้าย' ;-; อ่านแล้วอยากให้โดยองมีแต่ฝันดีตลอดกาลเลยค่ะ ไม่อยากให้ต้องเจ็บปวดแม้แต่วินาทีเดียวเลย ฮืออ ฝากพิจอนดูแลน้องดีๆ ด้วยนะ
giftmeme (@giftmeme)
@puroii ไม่อยากเขียนให้โดยองต้องเสียใจเลยค่ะ (ก่อนหน้านี้เรามองว่าโดยองมีออร่าไม่สมหวังในความรักตลอดเลย ;-;) พออยู่กับจอห์นแล้วโดยองเผยด้านเปราะบางมากกว่าเคย แต่ก็ดูเปล่งประกายความสุขออกมาอย่างบอกไม่ถูก เรารู้สึกว่ามันพิเศษมากๆ เลยค่ะ
h9ihylf (@h9ihylf)
อ้ากกกกกกกกก ดีมากๆเลยค่ะ ;-; ตอนอ่านทั้งรู้สึกเศร้าซึมไปกับดงยอง ❤? แต่ก็ยิ้มและรู้สึกอบอุ่นเสมอเมื่อได้เจอจอน ,___, บรรยายออกมาได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วนี่มันจอนกับโดยองในคลิปตอนไป the vessel ชัดๆ ไม่ว่าคนพี่จะเดินไปไหนแต่ก็จะกลับมาหาน้องเสมอ :-: ส่วนน้องถึงก็รู้ว่าโดนแกล้งก็ยังยอม ฮื่ิอออออ ตอนน้องตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอคนพี่นี่แอบใจหายไปกับน้องจริงๆ นึกว่าจะมีเรื่องไม่ดีซะแล้ว เขินช่วงบทสนทนาท้ายเรื่องจริงๆค่ะ มันช่างตราตรึงใจ ㅜㅡㅜ แล้วก็ชอบพาร์ทที่บอกว่าสัมพันธภาพระยะทางและเวลาขึ้นอยู่กับผู้สังเกตมาก อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ ช่วงเวลา 8 นาทีนิดๆแต่ยาวนานเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด รักนะคุณกิ๊บ ? ขอให้มีผลงานดีๆแบบนี้ออกมาเสมอ ❤??
giftmeme (@giftmeme)
@h9ihylf ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์นะคะ ;-; คลิปเมื่อวานสุดยอดมากจนเราไม่ไหวแล้ว ต้องเขียนนนน เหมือนหนังดีๆ เรื่องนึงเลยนะคะ ป.ล. ทำใจจบเศร้าไม่ได้จริงๆ ค่ะ ฮือๆ
midnight_jd (@midnight_jd)
ภาษาบรรยายดีมากเลยค่ะ เราชอบการเปรียบเปรยหลายอันที่ใช้มากๆ กระทั่งกระต่ายที่ตามหาแครอทในเขาวงกต ก็ออกมาดูน่ารักทีเดียว กลิ่นในเรื่องนี้รวมๆเหมือนจะเป็นกลิ่นของจอห์นนี่เพราะโดยองเอาแต่เล่าว่าพี่เขาหายไป แต่ในท้ายที่สุด จอห์นนี่ก็ให้สัญญาแสนหวาน รู้สึกอบอุ่นไปทั้งหัวใจเลยค่ะ โดยองไม่รู้เลยสินะว่าอีกฝ่ายไม่ได้หายไปไหนไกล แอบดูอยู่ตลอดเลยตามประสาคนขี้แกล้ง ฮ่าๆๆๆ
giftmeme (@giftmeme)
@midnight_jd ถึงจะหลบยังไงก็ต้องกลับมาหาเสมอค่ะ เหมือนลองใจเลยนะว่ามีคนตามหาอยู่หรือเปล่านะ สักวันนึงน้องไม่ตามแล้วอย่ามาร้องไห้นะจอห์นนี่
ncttann (@ncttann)
ฮือออออ ดีมากๆเลยค่ะ ตอนเราอ่านแรกๆยอมรับเลยว่าในใจคิดว่าแบดเอนแน่นอน จบแบบนี้อบอุ่นหัวใจซะไม่มี ขอบคุณมากๆนะคะ ????
giftmeme (@giftmeme)
@ncttann ไม่อยากรังแกน้องดงยองแล้วค่ะ เลยไม่จบแบดเอนด์ 555555555 อยากให้น้องมีพี่อยู่ข้างๆ ตลอดไปเลยยย
pan. (@opacity_jeelet)
เปิดเรื่องมาก็เหมือนเปิดเรื่องกระต่ายกับสิงโต ภาพคุณคิมที่วิ่งบนบันไดใน vessel กับจอห์นที่ดูููร่าเริงบนนั้นเห็นภาพซะชัดเลยค่ะ (อยากกลับไปดู hit the states อีกรอบเลย) ฉากที่ในห้องพักหรือในtarget ถึงจะสนุกจอห์นเขาก็เถอะแต่อ่านแล้วรู้สึกหน่วงๆเหงาๆยังไงไม่รู้ 'ความเป็นจริงที่ไม่มีพี่อยู่ต่างหากคือฝันร้าย' ประโยคนี่ทำให้เรายิ่งรู้สึกร่วมกับนายคิมมาก แต่ที่ชอบที่สุดคงจะเป็นประโยคสุดท้ายที่บอกว่าจะหาจนเจอเสมอ สัญญา มันอบอุ่นมากๆเลยน่ะค่ะ จากคนขี้แกล้งที่เป็นคนซ่อนกลายมาเป็นคนหาบ้าง แถมสัญญาเลยด้วยแหนะ

ขอบคุณนะคะอีกหลายๆครั้งนะคะสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ เหมือนได้รับพลังงานดีๆมาเลย
giftmeme (@giftmeme)
@opacity_jeelet เห็นหน้าโดยองเหมือนจะร้องไห้ตอนหาจอห์นไม่เจอแล้วใจเหลวมากค่ะ ถึงจะดูเป็นคนเก่งแค่ไหน แต่เอาจริงๆ น้องก็แอบหวั่นอยู่นะ พี่ก็แกล้งเก่ง แง
pan. (@opacity_jeelet)
@giftmeme เอาจริงๆตาจอห์นนี่น่าตีหลายรอบมากๆเลยนะคะ แกล้งเก่งเป็นที่หนึ่ง นึกภาพตัวเองโดนแกล้งซ่อนแอบหรือให้แยกทางในสถานที่ที่เราไม่รู้จักเคว้งจริงค่ะ แต่พอนึกภาพตอนที่หากันจนเจอมันรู้สึกวิ้งๆ(?)แบบบอกไม่ถูกเลยค่ะ น่ารัก;-;
velvetronica (@velvetronica)
/วิ่งออกไปกรี๊ดแบบไม่มีเสียงที่ระเบียง/

ฮืออออ ;-; อยากกอดคิมดง พร้อมๆกับที่อยากตีพี่จอห์นนี่

ตอนดูคลิปนี้เรารู้สึกว่าเวลาอยู่คนเดียวโดยองดูinsecureมาก ผิดกับตอนที่มีพี่เขาอยู่ข้างๆสุด จนอยากตีนายจอห์นซอมากๆ เทอเห็นหน้าหงอยๆ นั่นแล้วแกล้งลงเหรอ! แล้วฟิกนี้เหมือนเอาความรู้สึกเราตอนดูคลิปมาเข้าเครื่อง amplifier เลยค่ะ แงงง โดยองที่มองหาพี่เขาตลอดเวลามันใช่มากๆเลยค่ะคุณกิฟต์ ;-;

ส่วนตัวเราชอบท่อน ‘ระยะเวลาที่ยาวนานเท่าเพลงรักสองเพลงดูจะมีค่าเป็นอนันต์เมื่อการมีอยู่ของใครบางคนขาดหายไปจากพื้นที่ที่มีร่วมกัน’ กับ ‘ความจริงที่ไม่มีพี่อยู่ต่างหากคือฝันร้าย’ มากเป็นพิเศษ อ่านแล้วจะขาดใจแทน ประเด็นของคิมโดยองมันคือแค่นี้เลย แค่ไม่มีพี่เขาอยู่ข้างๆ ในระยะที่สัมผัสได้ /กุมอก/

แต่สุดท้ายที่อยากตีนายจอห์นนี่ซอยังไงก็ทำไมลงเพราะท่อนสุดท้ายนี่เลยค่ะ มันจริงมากที่พี่เขาก็คอยมองหาโดยองอยู่ตลอดเหมือนกัน ทั้งที่ The vessel แล้วก็ที่ Target เลยค่ะ ;-; แต่รู้ตัวแล้วก็กอดน้องให้แน่นๆนะจอห์นซอ เทอทำให้คนinsecureเขาฝันร้ายแล้วนะ!

ขอบคุณสำหรับฟิกนะคะคุณกิ๊ฟต์ touchหัวจัยมาก ชอบความรู้สึกอุ่นๆในตอนสุดท้ายมาก เป็น lost & found จริงๆ เพราะยังไงทั้งคู่ก็จะหากันจนเจอแน่ๆเลย ฮือ เลิ้บฟีลลิ่ง ;-; คืนนี้เราต้องฝันดีแน่เลยค่ะ
giftmeme (@giftmeme)
@velvetronica คลิปนี้ทำให้เราเห็นทั้งจอห์นนี่และโดยองในมุมที่ต่างออกไปอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ โดยองเหลือตัวนิดเดียวเองข้างๆ พี่เขาและตอนที่ไม่มีพี่เขาอยู่ แม้แต่จอห์นเองก็มีน้ำเสียงต่างออกไปตอนคุยกับน้อง ดูแล้วก็สงสัยว่าสองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกันตามธรรมชาติแล้วเป็นแบบนี้หรือเปล่านะ ;-; ชอบที่ได้เห็นโดยองเผยด้านเปราะบางออกมาเป็นพิเศษ และจอห์นที่ไม่ว่าจะแกล้งยังไงก็จะกลับมายืนข้างๆ เสมอจริงๆ ค่ะ