ข้ามปีมาแล้วสำหรับฉันที่ต้องอยู่กับโรคซึมเศร้า ฉันอยู่กับมันมาตลอดปี 2017 ปีที่ฉันผ่านเรื่องราวมากมาย ปีที่ฉันได้พบเจอและทำความรู้จักกับคนใหม่ๆ หลายคนเข้ามาเพียงเพื่อรู้จัก บางคนก็ก้าวเดินทางในถนนที่ชื่อว่า "ความสัมพันธ์" คนเหล่านี้ล้วนเปิดโลกทัศน์ให้ฉัน ฉันยังได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ ไม่คิดว่าจะทำได้ มันไม่ใช่แค่การทำเพื่อตัวเองแต่เป็นการทำเพื่อคนอื่นด้วย ฉันได้แบ่งปันเรื่องราวชีวิต ความรู้สึก ประสบการณ์ต่างๆมากมายกับผู้คน สัตว์ สิ่งรอบตัว และแน่นอนว่าเป็นปีที่ฉันเกือบจากโลกใบนี้ไปด้วยการทำร้ายตัวเอง แต่ฉันก็ผ่านมันมาได้ หากแต่การก้าวผ่านมันมาได้ของฉันไม่ได้แปลว่า ฉันเก่ง แต่มันคือบทเรียนสำคัญของชีวิต บทเรียนที่สอนให้ฉันรู้จักคุณค่าของชีวิตมากขึ้น ท่ามกลางความรัก ความห่วงใย กำลังใจ ของครอบครัว เพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง แพทย์ คนที่เข้ามาเพื่อรู้จักและเรียนรู้กัน และคนแปลกหน้าที่เพียงแค่ผ่านมาไม่ได้รู้จักกันแต่อย่างใด ทุกสิ่งที่ผ่านมาในปี 2017 มันเป็นความงดงามในชีวิตของฉัน แม้จะต้องเจ็บปวดทรมาน กดดัน เศร้า เหงา สิ้นหวังหรืออะไรก็แล้วแต่ มันก็สร้างฉันที่เป็นฉันในวันนี้ ฉันอยาก "ขอบคุณทุกคน ทุกอย่าง" ที่ทำให้เกิดฉันในวันนี้ขึ้นมา ฉันไม่รู้ว่าชีวิตในปี 2018 ของฉันจะเป็นยังไง ฉันไม่รู้ว่าฉันจะหายจากโรคซึมเศร้าหรือไม่ ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตายอีกกี่ครั้งและไม่รู้ว่าจะยังก้าวผ่านไปได้หรือไม่ สิ่งเดียวที่ฉันรู้ในตอนนี้คือ "ฉันยังคงหายใจ" และฉันจะ "ก้าวต่อไป" ในละครชีวิตของฉันเพื่อทำมันให้เป็นอีกหนึ่งบทละครที่แม้จะไม่มีใครรู้จัก แต่มันก็ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ประดับไว้บนโลกใบนี้