10 ธันวาคม 2560

          ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อนเป็นครั้งแรกที่ฉันพยายามที่จะฆ่าตัวตายเพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระการอยู่ต่อไม่ใช่สิ่งที่ดี ฉันขาด passion ในการมีชีวิตอยู่ฉันตัดสินใจลงมือทำตามความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวมาสักพัก วิธีการและสิ่งต่างๆเอื้ออำนวยให้ฉันทำ

          ฉันไปซื้อไซลิงค์และเข็มฉีดยามาเพื่อเจาะเลือดตัวเองเพื่อที่จะฆ่าตัวตายฉันเอาขันน้ำมารองเลือดที่เจาะออกมา ฉันเริ่มต้นใช้ยางรัดผมตัวเองรัดที่ตันแขนใช้สำลีแอลกอฮอล์เช็ดทำความสะอาดบริเวณที่จะเจาะเลือดอย่างเย็นชาและไร้ความรู้สึกฉันเริ่มเอาเข็มแทงเส้นเลือด และใช้ไซลิงค์ดูดเลือดออกมาช้าๆในช่วงแรกเมื่อเห็นว่าเลือดไหลไม่หยุด ฉันก็เร่งมือทำ จนกระทั้งเส้นบวม ต้องเปลี่ยนแขนการเปลี่ยนแขนครั้งนี้ทำให้เร่งจังหวะให้เลือดไหลออกมามากกว่าเดิม เข็มแต่ละอันถูกเปลี่ยนไปเรื่อยไซลิงค์ถูกต่อเพื่อดูดเลือด ขันน้ำที่รองรอบเลือดเริ่มมีพื้นที่น้อยลงหลายครั้งที่เลือดของฉันสาดกระเด็นเจิ่งนองเต็มพื้นห้องบริเวณที่ฉันลงมือทำหัวใจฉันเต้นแรงขึ้นเพื่อสูบฉีดเลือดเลือดมากขึ้น ฉันมาได้ครึ่งทางของการฆ่าตัวตายแล้วฉันเริ่มมีอาการเสียเลือดและเข้าสู่ภาวะช็อคในระยะแรก แต่แล้วสติและอะไรบางอย่างในใจฉันก็สั่งให้ฉันหยุดทำฉันโทรหาครอบครัวให้มาดู ฉันเลือกที่จะไม่ไปโรงพยาบาลทั้งที่มันเป็นสิ่งที่ควรจะทำฉันในตอนนั้นนอกจากประคองร่างที่เย็นเฉียบซีดจางและสติที่เหลือน้อยกำลังออกแรงสุดท้ายพยศกับครอบครัว ตัวเองและอีกทางหนึ่งก็คือการสู้กับความคิดฆ่าตัวตายอีกครั้ง ฉันในเวลานั้นช่างมืดมน และหนาวเหน็บยิ่งไปกว่านั้นมันคือความเจ็บปวดทรมาน ฉันในตอนนั้นราวกลับว่า “ได้ตายไปแล้ว”

          ในขณะที่วันเวลาผ่านไปฉันเริ่มดีขึ้นจนกระทั่งวันนี้ฉันไปร่วมงานวิ่งการกุศลเพื่อพิสูจน์ตัวเองและอยู่กับตัวเองจากคนที่ฆ่าตัวตายเมื่อหลายวันก่อนกลับกลายมาเป็นคนที่วิ่งเพื่อหาเงินสมทบทุนให้กับโรงพยาบาล ฉันค้นพบแล้วว่าความว่างเปล่าที่ฉันสัมผัสมานานมันเป็นเพียงย่างก้าวในจังหวะของการดำเนินชีวิต ฉันคนเดิมได้ตายจากไปในวันที่ฉันตัดสินใจฆ่าตัวตาย มีเพียงฉันในวันนี้ที่ยังคงก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางชีวิตที่ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่ รู้เพียงจุดสุดท้ายคือการหมดลมหายใจ หากแต่สิ่งที่ต่างออกไปหัวใจของฉันกลับมารู้สึกถึงคุณค่าในการมีชีวิตอยู่ต่อไป ฉันยังคงรักตัวเองและเลือกเพื่อที่จะอยู่เพื่อคนที่ฉันรัก แม้ไม่รู้ว่าเส้นทางชีวิตของฉันจะเป็นเช่นไร ฉันก็เลือกแล้วที่จะอยู่ แม้วันข้างหน้าฉันอาจจะเลือกที่จะฆ่าตัวตายอีก แต่อย่างน้อย ณ ช่วงเวลาหนึ่ง โรคซึมเศร้าก็ทำให้ฉันพบความหมายของชีวิตและเรียนรู้ว่าชีวิตนี้เป็นอะไรที่มากกว่าชีวิต