การได้ออกเดินทางทำให้มุมมองต่อชีวิตของเรามีมิติที่ทั้งกว้างและลึกยิ่งขึ้น ทุกครั้งเมื่อกลับจากการเดินทางเราจะกลายเป็นเราคนใหม่ คนที่ไม่เหมือนกับคนที่เราเป็นเมื่อก่อนออกเดินทาง

โชคดีที่เราอยู่ในยุคที่การเดินทางไปท่องเที่ยวตามจุดหมายปลายทางต่างๆ สามารถเป็นไปได้ง่ายๆ ทั้งเรื่องการเดินทาง เรื่องที่พัก เราสามารถจัดการวางแผนการเดินทางได้เองเพียงแค่เปิดแอพพลิเคชั่นยอดนิยมต่างๆ เท่านั้น

เพราะถ้าหากมองย้อนกลับไปเมื่อ 20-30 ปีที่ผ่านมานั้นการเดินทางโดยเครื่องบินของเด็กชายที่มีชีวิตเจริญเติบโตในครอบครัวชนชั้นกลางมีพ่อแม่เป็นข้าราชการครูธรรมดาๆ แบบผมนั้น ดูจะเป็นสิ่งที่ไกลเกินเอื้อมเสียเหลือเกินเมื่อราคาตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียวจากเชียงใหม่ไปกรุงเทพฯ ราคาประมาณ 3-4 พันบาท รวมราคาไปกลับก็น่าจะพอๆกับเงินเดือนข้าราชการครูในยุคนั้น  การเดินทางท่องเที่ยวไกลๆโดยเครื่องบินจึงเป็นเรื่องของผู้มีอันจะกินทั้งหลายเท่านั้น  ในเวลานั้นเด็กชายตัวน้อยๆจึงได้แค่ฝันและ เป็น #หมามองเครื่องบิน เท่านั้น

เมื่อถึงวันที่สามารถทำงานหาเงินได้เองและการเดินทางด้วยเครื่องบินก็มีราคาโปรโมชันยั่วยวนใจมากมายทั้งศูนย์บาท ทั้งไม่กี่บาท การเดินทางท่องเที่ยวที่ดูจะไกลเกินฝันของเด็กน้อยในวันนั้นกลายเป็นฝันที่เอื้อมถึงในวันนี้  แต่ด้วยความที่รู้ตัวเองดีว่าเป็นคนที่ค่อนข้างจะเข้าข่ายอินดี้พอสมควร  ผมจึงเลือกการท่องเที่ยวด้วยตัวเองแบบ  #เที่ยวไปหลงไปไม่ง้อทัวร์

การเที่ยวแบบนี้จำเป็นที่จะต้องทำการบ้านด้วยการอ่านหนังสือ การอ่านรีวิว การดูคลิปรีวิวในยูทูป ก่อนการเดินทางอยู่พอสมควร  แต่ต่อให้เตรียมศึกษามาดีขนาดไหนก็ตามก็ต้องมีการหลงทาง มีการงงๆ มีเรื่องเซอร์ไพรส์กับบ้าง  ซึ่งผมว่าตรงนี้แหละเป็นเสน่ห์ของการท่องเที่ยว

อย่างเช่น ตอนไปเที่ยวภูเขาฟูจิ ผมได้ดื่มด่ำเต็มอิ่มกับการปั่นจักรยานรอบทะเลสาบคาวาคูชิโกะ ไปแวะกินอุด้ง เทมปุระร้อนๆในร้านของคนท้องถิ่น ผ่านป่าที่มารู้ทีหลังว่าเป็นป่าแห่งความตายที่เป็นทำเลยอดนิยมของการฆ่าตัวตายอันดับต้นๆของญี่ปุ่น แถมด้วยขากลับเข้าเมืองดันนั่งรถไฟผิด ไปนั่งรถไฟหวานเย็นเป็นรถไฟท้องถิ่นที่จอดทุกสถานีเล็กสถานีน้อยได้เห็นชีวิตของชาวญี่ปุ่นแบบที่ไม่เคยเห็นในรีวิวไหนๆ

ที่มัลดีฟส์มีภาพลักษณ์ของดินแดนแห่งความโรแมนติกนั้นก็คงจะมาจากเป็นจุดหมายที่หลายๆคนเดินทางไปเพื่อฮันนีมูน ไปเพื่อพรีเว็ดดิ้ง ไปเพื่อฉลองครบรอบต่างๆนานาๆ

ภาพของมัลดีฟส์ที่ออกมาให้เราได้เห็นกันคือหมู่เกาะที่มีน้ำทะเลสีฟ้าใส มีหนุ่มสาวไปพักผ่อนบนบ้านพักที่ตั้งอยู่ในทะเล

มีเพียง หาดทราย สายลม สองเรา

สังเกตมั้ยครับว่ามัลดีฟส์ มี “ส์” ต่อท้าย อาจเพราะชื่อในภาษาอังกฤษเป็น Maldives เนื่องจากมัลดีฟส์เป็นประเทศที่ประกอบขึ้นมาจากเกาะเล็กเกาะน้อยมากมายถึง 1,190 เกาะ ในจำนวนนี้เป็นเกาะที่มีคนอาศัยอยู่จริงเพียง 200 เกาะ และเป็นเกาะที่ให้สัมปทานสร้างรีสอร์ทสำหรับการท่องเที่ยว 74 เกาะ

ตั้งอยู่ในมหาสมุทรอินเดีย ใกล้กับประเทศอินเดียและศรีลังกา

การเดินทางจากประเทศไทยทำได้โดยทางเครื่องบิน มีให้เลือกเดินทางได้หลายสายการบินตามแต่ความสะดวกของนักเดินทางเลยครับ ใช้เวลาบินจากกรุงเทพฯถึงมาเล่ เมืองหลวงของมัลดีฟส์ประมาณสี่ชั่วโมงครึ่ง แค่นั่งพอให้ได้เมื่อยก้นก็ถึงแล้วครับ  ไม่ถือว่าไกลเท่าไหร่

เมื่อเดินทางจริงแล้วจะเห็นว่ามัลดีฟส์ไม่ได้เป็นจุดหมายของการเดินทางแบบคู่รักเท่านั้นครับ ยังจะเห็นการเดินทางที่ลูกๆวัยทำงานพาพ่อแม่ที่เริ่มจะมีอายุมาเที่ยว มีพ่อแม่ที่พาลูกๆที่ยังเป็นเด็กตัวเล็กๆมาเที่ยว  มีกลุ่มหนุ่มสาวที่มาเที่ยวด้วยกันเป็นกลุ่ม 4-5 คน  มีชาวยุโรปและอเมริกาที่มาแวะเที่ยวเมืองไทยก่อนต่อไปมัลดีฟส์ และก็แน่นอนว่าเดี๋ยวนี้ไม่ว่าจะเดินทางไปเที่ยวที่ไหนก็จะต้องเจอกับทัวร์จีนครับ

ทั้งหมดต้องไปลงเครื่องที่มาเล่ก่อนจะแยกย้ายกันเดินทางไปตามรีสอร์ทที่ได้จองกันมาก่อนเดินทางตามแต่กำลังทรัพย์ของแต่ละคนว่าจะเลือกความหรูหราของรีสอร์ทขนาดไหน

ไม่ว่ารีสอร์ทแต่ละแห่งจะตกแต่งหรูหราสวยงามแตกต่างกันเพียงใด แต่สิ่งที่นักท่่องเที่ยวทุกคนที่มาเยือนที่นี่จะได้รับกลับไปคือประสบการณ์ของการได้มาใกล้ชิดธรรมชาติที่หาไม่ได้จากการใช้ชีวิตในเมือง ได้กลับมาให้ธรรมชาติของมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาลโอบกอดมนุษย์ตัวเล็กๆอย่างเรา