หลายครั้ง โลกก็กลมและเล็กแคบกว่าที่เราคาดคิด
หลายปีก่อน ผมมีนัดตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง พอเจาะนู่นตรวจนี่เสร็จเรียบร้อย ก็ต้องไปรอฟังผลจากคุณหมอ
เมื่อเปิดประตูเข้าไปนั่งเผชิญหน้ากับคุณหมอผู้หญิงที่จะทำหน้าที่อ่านผลตรวจสุขภาพให้ผม ผมก็พบว่าเธอคือรุ่นน้องสมัยประถมของตัวเอง
คุณหมอรุ่นน้องบ่งชี้ปัญหาบางจุดที่เริ่มแสดงออกมาในผลตรวจสุขภาพ และให้คำแนะนำนิดๆ หน่อยๆ
ก่อนจะย้ำสิ่งที่เธอพูดตั้งแต่ตอนแรกที่ได้อ่านผลตรวจสุขภาพของผม
"ลดน้ำหนักลงบ้างก็ดีนะพี่"
แน่นอนว่าตัวเลขน้ำหนักนั้นจะต้องถูกบันทึกคู่กับส่วนสูงเสมอ
"อือ ว่าแต่พี่สูง 171 เองเนาะ?" คุณหมอรุ่นน้องเอ่ยถามแบบเป็นกันเอง ก่อนจะรำลึกความหลัง "จำได้ว่าตอนเด็กๆ พี่ดูตัวโตมากๆ ยังกะยักษ์ใหญ่"
"แต่พี่จำได้ว่าตัวเองโดนคุณหมอพลอย (ชื่อเล่นของหมอ) สูงแซงตั้งแต่ตอนพี่อยู่ ป.6 ส่วนคุณหมอเรียน ป.5 นะ" ผมย้อนอดีตบ้าง
"อือใช่ๆ หมอเริ่มสูงตอน ป.5 แล้วก็สูงมาเรื่อยๆ จนถึงอายุ 15-16 เลย ถึงได้สูง 177 แบบตอนนี้ไงคะ" คุณหมอบอก
---
ก่อนโควิดระบาดไม่นาน ผมทำหน้าที่เป็นตัวแทนบริษัทไปพบฝ่ายดูแลสถานที่ของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เพื่อเตรียมตัวจัดงานอีเวนต์
พนักงานระดับผู้ช่วยผู้จัดการแผนกของห้างที่มาประสานงานกับผม คือ รุ่นน้องอีกคนสมัยเรียนประถม
จำได้ว่าตอนเด็กๆ รุ่นน้องคนนี้เป็นคนตัวสูงมากๆ ในรุ่นของเธอ (ซึ่งอ่อนกว่าผมหนึ่งปี) จนถึงปัจจุบัน เธอก็ยังเป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างสูงโดดเด่นอยู่
หลังคุยงานเสร็จเรียบร้อย ประโยคแรกที่ผมทักทายเธอแบบลำลอง ก็คือ "ส้ม (ชื่อเล่นของเธอ) สูงเท่าไหร่เนี่ย? ตัวสูงตั้งแต่เด็กจนโตเลยนะ"
"172 ค่ะ" ส้มตอบ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับตัวเลขที่ผมเดาเอาไว้ เพราะขนาดรุ่นน้องคนนี้ใส่รองเท้าคัทชูส้นแบน เธอก็ยังดูสูงกว่าผม (ที่สูง 171 ซม.) อยู่เล็กน้อย
---
ย้อนไปช่วงปลาย ป.6 เทอมสอง นอกจากจะพลาดท่าเสียทีให้แก่เพื่อนผู้หญิงรุ่นเดียวกันคนแล้วคนเล่าในเรื่องส่วนสูง
อยู่ดีๆ ผมก็ได้พบเรื่องราวชวนระทึกเพิ่มเติม นั่นคือดูเหมือนรุ่นน้องผู้หญิง ป.5 บางคน จะเริ่มตัวสูงแซงนำผมไปแล้วนิดหน่อย
คนแรกก็ได้แก่น้องส้มนี่แหละ
จริงๆ น้องส้มถือเป็นเด็กผู้หญิงตัวสูงในรุ่นของเธอมาแต่ไหนแต่ไร ทว่า เธอก็ไม่ได้สูงโย่งมากจนถึงขนาดจะล้ำหน้าเหนือกว่ารุ่นพี่อย่างผม ซึ่งถือเป็นเด็กผู้ชายตัวสูงในรุ่นตัวเองเช่นกัน
ถ้าจำไม่ผิด ช่วงผมเรียน ป.4-ป.5 ผมจะสูงกว่าน้องส้ม (ที่เรียน ป.3-ป.4) ประมาณ 3-4 ซม. มาโดยตลอด แต่แล้วพอตอนที่ผมใกล้จบ ป.6 ผมก็พลันสังเกตว่าเวลาเดินสวนกัน น้องส้มมักดูสูงเด่นแบบแปลกตา และคล้ายจะสูงกว่าผมแล้วด้วยซ้ำ
ในที่สุด ผมจึงตัดสินใจเข้าไปสอบถามเธอตรงๆ
"ส้มสูงเท่าไหร่แล้วอ่ะ?"
"158 ค่ะ" คำตอบของส้มทำให้ผมอึ้งไปเลย เพราะตอนนั้น พี่ ป.6 อย่างผมยังสูงแค่ 157 ซม.
น้องผู้หญิงคนต่อมาที่สูงขึ้นแบบผิดหูผิดตา ก็คือ น้องพลอย (หรือหมอพลอยในอนาคต)
ตรงกันข้ามกับน้องส้ม เพราะช่วงเรียน ป.1-ป.4 น้องพลอยยังไม่ใช่คนสูงเด่นนัก ถ้าเทียบกับเพื่อนผู้หญิงรุ่นเดียวกัน เธอน่าจะมีความสูงเป็นลำดับ 4-5
แต่พอมาถึงตอนผมใกล้จบ ป.6 (ส่วนน้องเรียน ป.5 เทอมสอง) น้องพลอยกลับดูสูงขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะมาก
วันหนึ่ง ผมไปเล่นฟุตบอลอยู่ในโรงยิมกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ส่วนน้องพลอยก็มาเล่นวอลเลย์บอลกับเพื่อนๆ ของเธอ
ราวห้าโมงเย็น โรงยิมใกล้ปิด เด็กๆ ต่างเลิกเล่นกีฬา ผมมีโอกาสเดินสวนกับน้องพลอยในระยะประชิด และพบว่าตัวเองกับรุ่นน้องคนนี้นั้นดูสูงพอๆ กัน อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"เฮ้ย พลอย ทำไมดูสูงขึ้นเยอะจัง? สูงเท่าไหร่แล้วนี่?" ผมตัดสินใจถามออกไป
"นั่นดิพี่ ปีนี้จู่ๆ หนูก็สูงขึ้นเยอะจนงงตัวเอง" พลอยตอบแค่คำถามข้อแรก จนผมต้องย้ำคำถามข้อหลัง "ตกลงเธอสูงเท่าไหร่แล้ว?"
"ที่วัดล่าสุดก็ 156 นะ" น้องพลอยตอบ
อย่างไรก็ดี เท่าที่ยืนสนทนากัน ผมกลับรู้สึกว่ารุ่นน้องคนนี้ดูสูงกว่านั้น ผมจึงเอ่ยชวนเธอไปวัดส่วนสูงตรงแท่นวัดความสูงไม้ที่ตั้งอยู่ตรงด้านหน้าโรงยิม
ผมวัดส่วนสูงให้พลอยก่อน และผลลัพธ์ที่ได้คือ 158 ซม.
"เฮ้ย นี่แค่เดือนเดียวเอง ชั้นสูงขึ้นมาอีกตั้ง 2 เซนฯ เลยหรอ?" น้องพลอยเอ่ยขึ้นเมื่อทราบผล
จากนั้น ผมขอให้รุ่นน้องช่วยวัดส่วนสูงของผมบ้าง แล้วผลลัพธ์ก็ออกมาคงเดิมที่ 157 ซม.
"เฮ้ นี่หนูสูงกว่าพี่อีกหรอ? เป็นไปได้ไงเนี่ย?" พลอยดูงุนงงสับสน ส่วนผมเริ่มอับอาย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in