“หมึกย่าง”
โจศักดิ์เป็นหนุ่มที่มีความเป็นมิตรและกะล่อนในตัว เขาเป็นคนที่ใครอยู่ด้วยก็จะรู้สึกดีกับเขาไม่ก็เกลียดไปเลยวันทั้งวันโจศักดิ์ได้แต่รับฟังปัญหามากมายของคนอื่นเขาเป็นผู้ฟังที่ดี ชอบสร้างเสียงหัวเราะ และทุกคนก็ชอบโทรมาปรับทุกข์กับเขา เขาสร้างความสบายใจแก่ผู้คนที่มาปรึกษาเขาอย่างมากไม่เเปลกใจที่ใครอยู่กับเขาแล้วรู้สึกดี
แต่พอเวลาเขาเศร้าไม่ว่าจะเรื่องเงินหรือเรื่องความรักเขามักเก็บมันเอาไว้ไม่บอกกล่าวหรือปรึกษาใครจนกระทั่งวันที่เขาเหนื่อยสุดๆ
เขาไม่ใช่ผู้ฟังที่ดีอีกต่อไป เขาเงียบเขาไม่สนใจผู้คนและไม่สุงสิงกับใคร ทำให้ใครหลายๆคนงงในการกระทำของเขา และอาจเป็นส่วนหนึ่งที่คนเกลียดเขา
หลังเลิกงาน
เขาได้เดินทางไปซื้อปลาหมึกย่างใกล้ๆที่ทำงานและสิ่งที่เขาตระหนักได้นั้นก็คือ หมึกย่างที่เขากินมันอร่อยมาก
เขารู้ว่าความทุกข์ที่มีได้หายไปชัวขณะ เพราะการกินของอร่อยแต่อีกนัยหนึ่งเขาก็ได้เอะใจขึ้นว่าอาจไม่ใช่เพราะหมึกย่างที่อร่อยหรอก แต่เป็นคนย่างหมึกตังหากที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจด้วยความงามของคนย่างหมึก
เธอมีคิ้วที่เข้ม ดวงตาที่โตและเปล่งประกาย ผมหยักโศก รอยยิ้มที่หวานละมุน ที่กำลังย่างหมึกด้วยความสุข โจศักดิ์มีแรงบันดาลใจในการทำสิ่งต่างๆและก้าวผ่านเรื่องร้ายๆเพราะหญิงสาวผู้ย่างหมึกที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขา เธอชื่อ จินดาจอยแสวง
โจศักดิ์คิดว่าเขาต้องทำความรู้จักกับเธอให้ได้
ในทุกวันๆหลังเลิกงานโจศักดิ์จะรีบเดินไปซื้อหมึกย่างเพื่อจะได้เจอจินดาจอยแสวง และยืนดูเขาย่างหมึกอย่างมีความสุข
โจศักดิ์ ได้เอ่ยทักจินดาจอยแสวงว่า ย่างหมึกอย่างเดียวไม่พอทำไมต้องเข้ามาย่างกรายในหัวใจพี่ด้วยโจศักดิ์พูดพลางยิ้มมุมปาก
จินดาจอยแสวงได้ยินถึงกลับทำตัวไม่ถูกได้แต่ยิ้มแห้งๆ และยื่นถุงปลาหมึกให้แล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in